Oddalenie skargi kasacyjnej; niewykazanie uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectw pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencyjnej stawki celnej (art. 32 Dodatku I do Konwencji). Organy celne zobowiązane są do dokładnej weryfikacji warunków proceduralnych przy odmowie preferencji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak wskazania przez organy celne uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnych, zgodnie z art. 32 ust. 6 Dodatku I do Konwencji. NSA oddalił skargę kasacyjną organu celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak uzasadnionych wątpliwości co do świadectwa EUR.1 uniemożliwiał odmowę preferencji celnych. Wyłącznie władze kraju eksportu są uprawnione do weryfikacji pochodzenia towarów.

Prowadzący działalność gospodarczą, który używa paliwa z naruszeniem przepisów akcyzowych, staje się podatnikiem podatku akcyzowego, z obowiązkiem opłaty akcyzy za wcześniejszy brak jej uiszczenia, niezależnie od intencji lub niewiedzy o nieopodatkowanym charakterze paliwa.

Nieruchomości w posiadaniu przedsiębiorcy są związane z działalnością gospodarczą i podlegają wyższej stawce podatku, jeśli istnieje ich faktyczne lub potencjalne wykorzystywanie w tej działalności, nawet gdy nie są aktualnie wykorzystywane.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż organ podatkowy musi wykazać konkretne i istotne okoliczności uzasadniające przedłużenie terminu zwrotu VAT oraz nie może tego czynić jedynie na podstawie hipotetycznych założeń.

W sprawie o zryczałtowany podatek od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, ciężar dowodu co do istnienia legalnych źródeł przychodów spoczywa na podatniku. Sąd podzielił ocenę organu, iż darowizny i pożyczki nie zostały wiarygodnie udokumentowane.

Postępowanie o wydanie zaświadczenia nie rozstrzyga merytorycznie o obowiązkach podatkowych podmiotów, ani nie determinuje istnienia obowiązków akcyzowych. W sytuacji niepewnej klasyfikacji taryfowej pojazdu, organ podatkowy może odmówić wydania zaświadczenia. Skarga kasacyjna nie wykazała błędów w procesie decyzyjnym organów niższej instancji.

Grunty należące do przedsiębiorcy są związane z działalnością gospodarczą, podlegając najwyższej stawce podatkowej, jeżeli mogą być potencjalnie wykorzystane w działalności gospodarczej, nawet gdy nie są faktycznie wykorzystywane. Istotne jest posiadanie gruntu przez przedsiębiorcę oraz możliwość jego przyszłego wykorzystania.

Związek gruntu z prowadzeniem działalności gospodarczej może wynikać zarówno z aktywnego, jak i potencjalnego związku nieruchomości. Fakt posiadania gruntu przez przedsiębiorcę może być wystarczającą przesłanką do ustalenia opodatkowania według stawek związanych z działalnością gospodarczą.

Zwolnienie podatkowe od czynności cywilnoprawnych sprzedawanych gruntów rolnych jest możliwe w ramach pomocy de minimis do kwoty określonej w rozporządzeniu 1408/2013, nawet jeśli całość potencjalnego zwolnienia przekracza ten limit.

Koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce przekształconej, powstałej ze spółki komandytowej, ustala się według wartości bilansowej spółki osobowej na dzień przekształcenia. Historyczne wydatki na wkłady nie mają w tym przypadku znaczenia.

Brak jednoznaczność doręczenia przesyłki w trybie zastępczym uniemożliwia przyjęcie fikcji doręczenia i rozpoczęcie biegu terminu na złożenie odwołania. Wobec istniejących wątpliwości, organ powinien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż organy podatkowe prawidłowo odmówiły prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez spółkę zawyżającą realność transakcji. Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego w celu przedłużenia przedawnienia nie nastąpiło. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Wpłaty dokonane na poczet zaległości podatkowych wynikających z nieostatecznych decyzji podatkowych wymagają szczegółowego postępowania dowodowego, zaś organ odwoławczy ma prawo uchylić decyzję organu pierwszej instancji w braku pełnych ustaleń.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że grunty przedsiębiorcy po zlikwidowanej linii kolejowej są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., uzasadniając zastosowanie wyższej stawki podatku od nieruchomości.

Samo posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające do jej opodatkowania jako związanej z działalnością gospodarczą. Jednakże, jeżeli przedsiębiorca występuje głównie jako podmiot gospodarczy, domniemywa się takie związanie, o ile nie zostało wykazane inaczej. W takim przypadku potencjalne wykorzystanie nieruchomości w działalności gospodarczej uzasadnia opodatkowanie wyższą stawką

Zarządzanie nieruchomościami przez fundację statutowo związane z działalnością generującą zysk, wypełnia definicję działalności gospodarczej, uzasadniając stosowanie pełnej stawki podatku od nieruchomości.