Art. 12a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nakłada na komorników, dokonujących czynności egzekucyjnych, obowiązek płatnika podatku należnego od sprzedaży dokonanej w trybie egzekucji. Komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług tylko w przypadku, gdy w ramach postępowania egzekucyjnego dokonuje czynności egzekucyjnych

Jeżeli kwota podatku wynikająca z decyzji określającej zobowiązanie podatkowe została przez podatnika uiszczona przed upływem terminu przedawnienia, to późniejszy upływ terminu przedawnienia nie stoi na przeszkodzie wydania przez organ odwoławczy na podstawie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ decyzji określającej podatek

Z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że jeżeli w ustawie tej jest mowa o podatkach, to rozumie się przez to m. in. i opłat y. Nie ma zatem przeszkód, aby za nadpłatę traktować nie tylko nadpłacony lub nienależnie zapłacony podatek ale także nienależnie zapłacona opłatę prolongacyjną. Błędem jest więc odmowa oprocentowania tej

1. Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczania i pobierania od podatnika podatku i do wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Skoro pojęcie podatku, zgodnie z art. 3 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926

Wspólnik spółki cywilnej odpowiada całym swym majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki. W prawie podatkowym nie zostało zdefiniowane pojęcie solidarności, jednak zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania

Warunkiem zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. "b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ jest przekazanie lub zużycie towarów /świadczenie usług/ na potrzeby reprezentacji i reklamy.

Wystąpienie przez polskie organy podatkowe de władz obcego państwa o przeprowadzenie określonych czynności wyjaśniających i sprawdzających w celu uzyskania informacji faktycznych niezbędnych dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, nie uzasadnia zawieszenia postępowania podatkowego na podstawie art. 201 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze

Skoro zmiana wybranej metody amortyzacji nie może być dokonana w trakcie amortyzowania danego środka trwałego, to tym bardziej nie może być dokonana po jej zakończeniu przez podatnika.

Po rozpoczęciu amortyzacji przy zastosowaniu stawek z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, czyli według metody wskazanej w art. 22i tej ustawy, nie jest możliwa zmiana tych stawek na stawki indywidualne, czyli przejście na metodę określoną art. 22j ustawy.

Ordynacja podatkowa nie przewiduje następstwa prawnego w wypadku osoby fizycznej będącej osobą trzecią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Aby określony wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodu, podatnik musi wykazać nie tylko poniesienie tego wydatku, ale także istnienie zależności między tym wydatkiem a możliwością uzyskania w przyszłości przychodu z tego tytułu. W tym celu konieczne jest w szczególności wykazanie przez podatnika, na co dany wydatek został przez niego poniesiony, w wypadku wydatków na nabycie usług - jakie

1. Ciężar udowodnienia wykonania usług spoczywa na stronie skarżącej, albowiem to ona wywodzi z niej skutki prawne w postaci zaliczenia wydatków do podatkowo istotnych kosztów uzyskania przychodów. 2. Obowiązek poszukiwania prawdy obiektywnej nie zakłada nakazu podejmowania bliżej nie sprecyzowanych i nie ograniczonych w czasie czynności dowodowych. 3. Wytyczne OECD w sprawie szczegółowych zasad dotyczących

Doręczenie odpisu tytułu wykonawczego, jeżeli doręczając go organ egzekucyjny lub egzekutor nie przystąpił do czynności egzekucyjnych, nie jest pierwszą czynnością egzekucyjną, o której podatnik został powiadomiony i zgodnie z treścią art. 70 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przerywa biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego

W przypadku zwrócenia się podatnika do urzędu skarbowego o zwolnienie płatnika z obowiązku pobrania podatku od spadków i darowizn, urząd ten powinien najpierw rozważyć, czy w ogóle istnieje podstawowa przesłanka umożliwiająca uwzględnienie wniosku podatnika, tzw. zagrożenia ważnych interesów podatnika, w szczególności jego egzystencji - art. 22 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja

Umorzenie odsetek za zwłokę stosuje się w wyjątkowych i szczególnie uzasadnionych przypadkach; ocena szczególności tych wypadków należy do kompetencji organów podatkowych. Skoro skarżące Zakłady znajdują się w trudnej sytuacji od kilku lat, nie jest to więc okoliczność nowa czy nadzwyczajna spowodowana przyczynami niezależnymi od strony skarżącej. Sama trudna sytuacja finansowa przedsiębiorstwa nie

Stanowiąc par. 42 ust. 4 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./, Minister Finansów naruszył art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia

Szacowanie jest dopuszczalne dopiero po uznaniu księgi podatkowej za nierzetelną, a w konsekwencji po nieuznaniu jej za dowód tego, co wynika z zawartych w niej zapisów /art. 23 par. 1 w związku z art. 193 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, a więc może być jedynie następstwem uznania księgi za nierzetelną, a nie przyczyną stwierdzenia tej

Dla powstania obowiązku, wynikającego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wystarczy wystawienie dokumentu w postaci weksla /art. 5 pkt 5 ustawy o opłacie skarbowej/, nie jest zaś konieczne powstanie skonkretyzowanego co do wysokości zobowiązania wekslowego. Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe /Dz.U. nr 37 poz. 282/ wymienia

Obowiązująca w prawie podatkowym instytucja zwrotu sprawy w trybie art. 230 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowi swoisty sposób obejścia zakazu reformationis in peius, określonego w art. 234 cyt. ustawy, który to przepis jest adresowany wyłącznie do organu odwoławczego.

Za rezygnację ze zwolnienia nie może być uznana sytuacja, w której podatnik nie składa oświadczenia o wyborze zwolnienia przewidzianego w art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Wydanie decyzji umarzającej postępowanie w sprawie podatku od towarów i usług nie powoduje utraty prawa do żądania stwierdzenia nadpłaty.

Przepis art. 54 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - wiąże nienaliczanie odsetek za zwłokę z nierozpatrzeniem odwołania w terminie, a nie z wydaniem decyzji organu odwoławczego o określonej treści /wadliwej lub niewadliwej/.

Z brzmienia art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że obowiązek wykazania zaistnienia przesłanek zwalniających z odpowiedzialności za cudze zobowiązania podatkowe członka zarządu spółki, ciąży na tym członku. Jednakże takie brzmienie powołanego przepisu nie przekreśla w zupełności stosowania w postępowaniu podatkowym odnoszącym

Na podstawie art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oprocentowaniu podlega wypłacana podatnikowi należna kwota zwrotu różnicy /nadwyżki/ podatku naliczonego i należnego, także wówczas, gdy nie jest ona tożsama z wysokością kwoty określonej w tym przedmiocie w deklaracji podatkowej.