Zasada prawdy obiektywnej nakazuje organom podatkowym uwzględniać zarówno okoliczności korzystne jak i niekorzystne dla strony.
Ocena, czy w konkretnym przypadku pomiędzy poniesieniem kosztu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością uzyskania przychodu zachodzi związek przewidziany w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ winna doprowadzić do ustalenia, czy poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić
Zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, o której stanowi art. 75 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie stanowi ani czynności egzekucyjnej, ani nie jest środkiem egzekucyjnym, do których zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U
Skoro zgodnie z przepisem art. 335 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odwołanie wniesione przez stronę podlega rozpatrzeniu na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz Kodeksu postępowania administracyjnego, to zasadne jest stwierdzenie, że przepisy te mają zastosowanie w
Sprzedaż w wykonywaniu działalności gospodarczej to czynność prawna stanowiąca realizację przedmiotu działalności gospodarczej.
Zakres przedmiotowy par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych /Dz.U. nr 127 poz. 840 ze zm./ przez żołnierzy zawodowych nie jest tożsamy z zawężająco potraktowanymi przez ustawodawcę zwolnionymi od podatku dochodowego należnościami, o jakich mowa w par. 9 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów
Jeżeli rentobiorcy uzyskują dochody z gospodarstwa rolnego o powierzchni 15 ha, brak podstaw do wskazania, że zachodził niedostatek, warunkujący zgodnie z art. 133 par. 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego powstanie ze strony podatnika na rzecz rodziców obowiązku alimentacyjnego.
W zakresie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1.01.1997 r. do 29.11.2002 r. bez znaczenia pozostaje fakt, iż z dniem ogłoszenia upadłości nieruchomości, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 i 3 tej ustawy, objęte zostają przez syndyka masy upadłości, który zarządza nimi zgodnie z art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej
Wydanie decyzji kasacyjnej przez organ odwoławczy, o czym stanowi art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, wymaga zgodnego w obu instancjach stanu prawnomaterialnego w tym celu, by zlecić organowi podatkowemu I instancji przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości bądź w znacznej części.
Jeżeli wartość ustalona przez powołanego przez organ biegłego przekroczy o 33 procent wartość podaną przez strony, koszty opinii biegłych ponoszą solidarnie strony czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ kosztami opinii biegłych organ zobowiązany był obciążyć strony umowy.
W sprawie podatkowej nie jest istotne, czy projekt miał walor wynalazku, czy wzoru użytkowego, czy projektu racjonalizatorskiego w rozumieniu ustawy o wynalazczości. Ważne jest natomiast wyjaśnienie, czy produkcja wyrobów, /na które był popyt, skoro Spółka uzyskała znaczny przychód z ich sprzedaży/ odbywała się na bazie autorskich projektów. Czy wynalazca, jak twierdzi spółka stale ulepszał swoje projekty
Weryfikacja w wyniku kontroli skarbowej straty określonej przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych następuje w formie decyzji organu kontroli skarbowej. W stanie prawnym sprawy poniesienie straty uprawniało do obniżenia dochodu w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych /art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993
Wyznaczenie terminu, którego rozpoczęcie biegu uzależnione jest od woli organu, nie spełnia wymogów z art. 140 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Podstawą do uchylenia zaskarżonej decyzji byłaby sytuacja, w której skarżąca uprawdopodobniła istnienie związku przyczynowego między naruszeniem przez organ odwoławczy obowiązku wyznaczenia stronie trzydniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego - art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - a pozbawieniem
To podatnik w sytuacji, gdy wskazuje na inną wysokość przychodów niż wynikająca z dokumentów, powinien szczegółowo, rzetelnie i w sposób nie budzący żadnych wątpliwości ową inną wysokość przychodu wykazać również dowodami z dokumentów. W ocenie Sądu podstawowe znaczenie dla niniejszej sprawy ma sam dokument przewozowy - bilet. Wynikało z niego, że podmiotem świadczącym usługę przewozu była strona skarżąca
Nie ulega wątpliwości, iż wprowadzenie do wykładni art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dodatkowych elementów, takich jak to czy strona umowy zajmuje się profesjonalnie /tu/ obrotem nieruchomościami czy też nie, jest nieporozumieniem. Skoro przedmiotem umowy są między innymi budynki, które służyły sprzedawcy do prowadzenia jego działalności
Budowle oświetlenia dróg publicznych, jako urządzenia techniczne służące bezpieczeństwu ruchu na drogach, stanowią element składowy drogi i podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Przez wykonanie decyzji określającej zaległość podatkową i odsetki od tej zaległości należy rozumieć każdą przewidziana prawem możliwość prowadzącą do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, a tym samym zlikwidowania zaległości w danym tytule podatkowym i odsetkach. Do wykonania decyzji prowadzi zarówno dobrowolna wpłata należnego podatku przez podatnika, jak i przymusowe wykonanie zobowiązania w drodze
Nie zachowanie przez organ I instancji terminu z art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, poprzez wcześniejsze wydanie i doręczenie stronie decyzji, nie może stanowić przesłanki z art. 240 par. 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej wyrażającej się w tym, że strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu, a wobec tego brak jest podstaw
W sytuacji gdy organ po złożeniu przez stronę deklaracji korygującej poweźmie wątpliwości co do wykazanego w niej zobowiązania lub kwoty zwrotu podatku, powinien wszcząć postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego za dany okres obrachunkowy.
1. Usytuowanie przepisów o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych w Dziale III Ordynacji podatkowej i odesłanie do przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przemawia za tym, że do przepisów tych nie mają zastosowania zasady ogólne postępowania oraz przepisy dotyczące wszczęcia postępowania zawarte w Ordynacji podatkowej. Prowadzenie postępowania z wszelkimi rygorami określonymi w Dziale
W sytuacji, gdy podatnik podatku VAT w złożonej deklaracji za dany miesiąc wykazał nadwyżkę podatku naliczonego i zadeklarował ją do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy mimo, że powinien był wykazać kwotę zobowiązania podatkowego, ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego nie znajduje uzasadnienia prawnego w przepisach art. 27 ust. 5, 6, 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od
Koszty gwarantowania emisji akcji mieszczą się w dyspozycji przepisu par. 3 ust. 2 pkt 1 lit. "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych /Dz.U. nr 6 poz. 35 ze zm./, ale tylko w części, która dotyczy wyposażenia spółki w kapitał akcyjny.
Jeżeli podatnik chce uzyskać informację w indywidualnej sprawie, powinien wystąpić do organu podatkowego w trybie art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, który to przepis /w brzmieniu do 31 grudnia 2002 r./ stanowił, że właściwy organ podatkowy I instancji, na żądanie podatnika /płatnika lub inkasenta/, jest obowiązany do udzielenia pisemnych