W postępowaniu podatkowym organ odwoławczy może umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe, gdy stwierdzone zostanie uchybienie proceduralne, które niweczy poprzednie czynności. Brak wystarczającego uzasadnienia skargi kasacyjnej wyklucza jej uwzględnienie.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje na konieczność ograniczenia się do zarzutów skargi wniesionej na interpretację podatkową, z akcentem na prawidłowość użycia proporcji powierzchniowej zgodnej z zasadami VAT.

Faktura, której nie towarzyszy rzeczywiste świadczenie, stanowi tzw. pustą fakturę i nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że usługa kompleksowa, która obejmuje różnorodne czynności związane z utrzymaniem zieleni gminnej i porządku, powinna być opodatkowana stawką VAT według zasad właściwych dla usługi dominującej, co w praktyce często oznacza zastosowanie stawki podstawowej.

Kopanie waluty wirtualnej stanowi jej wytworzenie, a nie nabycie, co wyklucza możliwość zaliczenia wydatków na sprzęt oraz energię elektryczną jako kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania ulgi podatkowej przewidzianej w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. decydujące znaczenie ma rzeczywiste, a nie jedynie formalne, wykorzystanie nieruchomości na potrzeby nieodpłatnej działalności statutowej prowadzonej przez organizację pożytku publicznego.

Nieruchomości organizacji pożytku publicznego podlegają zwolnieniom podatkowym, jeżeli są faktycznie i wyłącznie wykorzystywane do działalności statutowej. Wynajem nieruchomości podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą eliminuje możliwość zastosowania takiej ulgi.

Dla zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości przez organizacje pożytku publicznego konieczne jest faktyczne i rzeczywiste wykorzystanie nieruchomości na działalność nieodpłatną statutową; udostępnienie nieruchomości innym podmiotom na działalność gospodarczą wyklucza możliwość skorzystania z ulg przewidzianych w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l.

Brak było przesłanek do uznania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego za niezgodny z prawem, ponieważ polski sąd dokonał prawidłowej stosownej wykładni przepisów Dyrektywy VAT 112 oraz krajowego prawa podatkowego, a skarga nie wykazała rażącego naruszenia tak prawa krajowego, jak i unijnego w zakresie dochodzenia odliczenia VAT.

W postępowaniu interpretacyjnym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie może odmówić wszczęcia postępowania wskazując na charakter poglądowy lub hipotetyczny wniosku, o ile przepisy dotyczą raportowania schematów podatkowych, a wnioskodawca jest zainteresowanym podmiotem.

W sytuacji przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, strona musi uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu tego terminu; nawet najlżejszy stopień zawinienia wyklucza możność zastosowania art. 162 Ordynacji podatkowej.

Budynki mieszkalne wynajmowane na cele mieszkaniowe w ramach działalności gospodarczej należy traktować jako niewykorzystywane na cele działalności gospodarczej, co skutkuje stosowaniem stawki podatkowej właściwej dla budynków mieszkalnych.

Skarga kasacyjna zasługiwała na uwzględnienie z uwagi na naruszenie zasady trwałości decyzji ostatecznej oraz pominięcie prawomocnego wyroku. Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania celem uwzględnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Członek zarządu spółki z o.o. odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeżeli w czasie pełnienia funkcji nie zostały złożone wnioski o upadłość, a brak działania nie wynikał z przyczyn niezależnych od niego.

Podmiot, który świadomie uczestniczy w oszustwie podatkowym polegającym na zorganizowanym łańcuchu transakcji pozbawionych rzeczywistego celu gospodarczego, nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Dostarczenie decyzji podatkowej w sposób zgodny z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uznaniem prawidłowości doręczenia i wiąże się z koniecznością przestrzegania terminów odwoławczych. Skarga kasacyjna nie uwzględniona wobec braku podstaw do wzruszenia dotychczasowych ustaleń faktycznych.

Do zastosowania zwolnienia od podatku od nieruchomości, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. c u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie faktycznego, rzeczywistego wykorzystania budynków do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; sama potencjalna możliwość takiego wykorzystania nie spełnia przesłanki ‘zajęcia’.