Skarga kasacyjna G.S. na decyzję Regionalnej Izby Obrachunkowej o nieważności uchwały podatkowej Rady Gminy została oddalona; doręczenie uchwały i procedury były zgodne z prawem, a zmiana stawek podatku nieruchomości musi mieć przepisy przejściowe.

Dochody polskiego rezydenta podatkowego uzyskane z pracy na jednostkach morskich eksploatowanych do celów wiertniczych, a niewykonywanych w transporcie międzynarodowym, podlegają opodatkowaniu w Polsce; brak zastosowania mechanizmów unikania podwójnego opodatkowania oraz ulgi abolicyjnej.

Określona w art. 247 § 1 pkt 3 O.p. przesłanka stwierdzenia nieważności występuje wówczas, gdy treść decyzji pozostaje w oczywistej sprzeczności z przepisem prawa.

Stacje ładowania pojazdów, ze względu na ich fizyczne powiązanie z budowlanym fundamentem, nie stanowią wolnostojących urządzeń technicznych, a zatem nie mogą być uznane za budowle podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 131 updof nie przysługuje, jeśli nabyty grunt brak planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. Przepisy wymagają ścisłej wykładni jako wyjątek od opodatkowania.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi mieszkaniowej przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy potwierdzających przeznaczenie gruntu na cele mieszkaniowe.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada za zaległości podatkowe powstałe przed przekształceniem spółki w spółkę komandytową. Przekształcenie nie zrywa sukcesji prawno-podatkowej, a odpowiedzialność oparta jest na zasadach obowiązujących w momencie powstania zaległości.

Stacja ładowania pojazdów elektrycznych nie stanowi budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż definicja budowli w tej ustawie ma charakter autonomiczny, a przepisy prawa podatkowego nie mogą być interpretowane per analogiam na niekorzyść podatnika.

Zapisy zawarte w ewidencji gruntów i budynków nie mogą podważać i wyłączać stosowania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli podatnik kwestionuje ich poprawność, w szczególności w odniesieniu do powierzchni użytkowej budynku ustalanej według art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l.

Art. 15zzzzzn² ustawy COVID-19, wprowadzając możliwość przywrócenia terminów prawa materialnego, znajduje zastosowanie także w prawie podatkowym, gwarantując podatnikom ochronę w związku z uchybieniem terminów w czasie pandemii.

Czynność prawna dokonana pod pozorem transakcji finansowej, której rzeczywistym celem jest uzyskanie korzyści podatkowej, może zostać uznana za pozorną, a skutki podatkowe wywodzone będą z czynności ukrytej (art. 199a § 2 o.p.). Naczelny Sąd Administracyjny przyznał rację organowi podatkowemu w zakresie pozorności transakcji przeniesienia praw do znaku towarowego.

O sposobie kwalifikacji gruntu lub budynku dla celów podatku od nieruchomości co do zasady decydują dane ewidencji gruntów i budynków, lecz zapisy tej ewidencji nie mogą wyłączać stosowania definicji powierzchni użytkowej zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l.

Zgodnie z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą modyfikować stawki amortyzacji podatkowej zarówno wstecznie, jak i prospektywnie, o ile nie naruszają terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

NSA uchyla decyzje organów niższych instancji z uwagi na naruszenie prawa do korzystania z usług doradczych jako kosztów uzyskania przychodu. W ocenie sądu działania podjęte w celu optymalizacji podatkowej mogą być uznane za koszt podatkowy pod warunkiem, że mają racjonalny charakter.

Wszczęcie karnego postępowania skarbowego przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego miało charakter instrumentalny, co skutkowało jego przedawnieniem.

Naczelny Sąd Administracyjny, uznając skargę kasacyjną organu podatkowego za zasadną, potwierdził, że pod pozorem dokonania czynności prawnych dokonano czynności ukrytych, wykluczając możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów usług doradczych jako podatkowych.