Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości, jeśli stanowią część przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności gospodarczej.

Powierzchnię użytkową budynku, stanowiącą podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy ustalać z uwzględnieniem powierzchni wszystkich kondygnacji o różnych wysokościach, z zastosowaniem procentowych przeliczników przewidzianych w art. 4 ust. 2 u.p.o.l.

Dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. konieczne jest całkowite i wyłączne związanie budynków z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, co wyklucza ich wykorzystanie do innych celów, w tym komercyjnych, hotelarskich czy rekreacyjnych.

W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy, organ podatkowy i sąd są związane ostatecznymi decyzjami wydanymi wobec spadkodawcy i nie badają kwestii przedawnienia tych zobowiązań.

Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości powinno uwzględniać różnice w wysokości pomieszczeń spowodowane trwałymi elementami konstrukcyjnymi, a ich ocena wymaga pełnego postępowania dowodowego. Organ podatkowy winien dokładnie zbadać wpływ tych elementów na powierzchnię użytkową.

Skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy oraz ich wpływ na wynik sprawy; brak precyzji skutkuje oddaleniem skargi i utrzymaniem w mocy orzeczenia sądu wojewódzkiego.