Art. 67a § 1 pkt 3 O.p. odwołuje się do pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, które wymagają rzetelnej analizy stanu faktycznego sprawy, przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej i życiowej podatnika.

Pojęcia ważnego interesu zobowiązanego oraz interesu publicznego, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o finansach publicznych, wymagają każdorazowo wnikliwej analizy okoliczności faktycznych sprawy, przy uwzględnieniu zarówno sytuacji życiowej zobowiązanego, jak i racjonalności dalszego prowadzenia egzekucji administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że w sytuacji braku dowodów na samoistne posiadanie przez inny podmiot niż właściciele, to na właścicielach ciąży obowiązek podatkowy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że naruszenie art. 200 § 1 O.p. przez niewyznaczenie terminu na zapoznanie z aktami, nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy, uzasadniając prawomocność decyzji o opodatkowaniu gruntów powiązanych z działalnością gospodarczą.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości, jeśli stanowią część przedsiębiorstwa przeznaczoną do działalności gospodarczej.

Powierzchnię użytkową budynku, stanowiącą podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy ustalać z uwzględnieniem powierzchni wszystkich kondygnacji o różnych wysokościach, z zastosowaniem procentowych przeliczników przewidzianych w art. 4 ust. 2 u.p.o.l.

Dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. konieczne jest całkowite i wyłączne związanie budynków z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, co wyklucza ich wykorzystanie do innych celów, w tym komercyjnych, hotelarskich czy rekreacyjnych.