Podatnik, ubiegając się o zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodu, winien wykazać ich rzeczywiste poniesienie oraz celowość w kontekście art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. W przypadku nieudokumentowania tych wydatków, organy podatkowe mają prawo do odmowy uznania ich za koszt uzyskania przychodu.
Wydatki ponoszone na rzecz współpracowników działających na podstawie umów cywilnoprawnych (B2B) należy kwalifikować jako wydatki na reprezentację, a tym samym wykluczyć je z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Umowa leasingu podatkowego, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych, może obejmować nie tylko poszczególne środki trwałe, ale również przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, co uzasadnia możliwość amortyzacji dodatniej wartości firmy powstałej w wyniku takiej transakcji.
Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, ponieważ zarzuty nie korespondowały z podstawą prawną decyzji, tj. art. 22 § 2a O.p., co uniemożliwiało merytoryczną ocenę jej zasadności przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Interpretacja przepisów o uldze na robotyzację wymaga uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na leasing operacyjny maszyn lub urządzeń fabrycznie nowych, niezależnie od ich stosowania demonstracyjnego, jeżeli wynikają one z umowy leasingu i ostatecznie zmieniają właściciela na leasingobiorcę.
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego innego niż e-PUAP nie daje podstaw do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli zgodnie
Organ interpretacyjny powinien wydać interpretację indywidualną na pisemny wniosek, spełniający wymagania formalne określone dla uzyskania ulgi podatkowej, w przypadku braku formalnych przeszkód do wszczęcia postępowania, nawet przy złożonej metodologii ewidencjonowania kosztów.
Zobowiązanie do zapłaty podatku akcyzowego w całości powstaje, gdy nie można ustalić wcześniejszego rozliczenia akcyzy, opierając się wyłącznie na niekompletnych dokumentach i niespełniających pełnych wymagań jakościowych analizach produktów.
NSA potwierdza fikcyjność transakcji E. sp. z o.o., oddalając skargę kasacyjną; brak rzetelnych dowodów podtrzymuje decyzję o zakwestionowaniu przychodów i kosztów podatkowych.