Zawarcie transakcji mających realny charakter w świetle prawa cywilnego, lecz tworzonych wyłącznie w celu uzyskania korzyści podatkowej, której przyznanie byłoby sprzeczne z celem przepisów o VAT, stanowi nadużycie prawa w rozumieniu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli te transakcje byłyby rzeczywiście wykonane i dokumentowane.

Zwrot podatku od towarów i usług podmiotom uprawnionym z państw trzecich przysługuje na zasadzie wzajemności, a w przypadku Białorusi zasada wzajemności nie ma miejsca, stąd niemożność uzyskania przez podmiot mający w tym kraju siedzibę zwrotu podatku.

W kontekście obowiązku podatnika do rzetelnego prowadzenia dokumentacji dotyczącej zawieranych transakcji, zgodnie z art. 193 ordynacji podatkowej, podkreśla się znaczenie zawarcia umowy, która precyzyjnie określa warunki współpracy, jako podstawowego narzędzia umożliwiającego dowodzenie faktycznej realizacji transakcji. Brak takiej dokumentacji, szczególnie w przypadku transakcji o znaczącej wartości

Dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w konsekwencji zmian definicji obiektu budowlanego od 28 czerwca 2015 r., niezbędne jest wykazanie, że instalacje kolejki linowej zapewniają możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z przeznaczeniem oraz że zostały wzniesione z użyciem wyrobów budowlanych, w celu zaliczenia całego obiektu jako budowli.

Działalność organu władzy publicznej, realizowana w interesie ogółu mieszkańców, nie mająca na celu osiągania stałego dochodu i finansowana ze środków publicznych, nie podlega uznaniu za działalność gospodarczą, a co za tym idzie, nie może być traktowana jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, nawet jeżeli otrzymuje dotacje mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług.