Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że prawo do odliczenia podatnikowi przysługuje tylko ,,w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych". Tym samym, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego VAT i określić zakres tego prawa należy ustalić istnienie bezpośredniego i ścisłego związku między konkretną transakcją powodującą

Bezprzedmiotowość postępowania, o której mowa w art. 208 § 1 O.p. zachodzi, gdy zakres rozstrzygnięcia, które może być wydane w tym postępowaniu, stanowi część przedmiotu innego postępowania, które zostało wszczęte później. W takiej sytuacji brak umorzenia postępowania prowadzonego w węższym zakresie mógłby doprowadzić do sytuacji, w której decyzja kończąca to postępowanie w sposób merytoryczny zawierałaby

Prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje tylko w przypadku, gdy faktura VAT dokumentuje rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a brak wiarygodnych dowodów na potwierdzenie takiego charakteru transakcji uzasadnia odmowę prawa do odliczenia.

W sytuacji, gdy działalność spółki ma charakter fikcyjny, a dokumentowane przez faktury VAT transakcje nie odzwierciedlają rzeczywistej działalności gospodarczej, wspólnicy tej spółki nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur od podatku należnego, a odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe spółki może być kierowana do każdego z byłych wspólników indywidualnie.

Prawo do odliczenia podatku VAT nie istnieje, gdy wystawiona faktura nie odpowiada faktycznemu zdarzeniu gospodarczemu, a należyta staranność podatnika wymaga minimalnej weryfikacji kontrahentów, zwłaszcza w przypadku wzbudzających wątpliwości okoliczności transakcji.

Przesłanką do odliczenia podatku naliczonego jest nie tylko posiadanie faktury VAT, lecz również faktyczne wykonanie czynności określonych w dokumencie, przy czym podatnik odpowiada za weryfikację rzetelności swojego kontrahenta i rzeczywisty przebieg transakcji, co jest zgodne z zasadą należytej staranności i chroni przed ryzykiem włączenia do schematów oszustwa podatkowego.

Decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy: 1) organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych lub 2) strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw

Podstawą wznowienia przewidzianą w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, jest późniejsze – po wydaniu decyzji ostatecznej – wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Niemożność skorzystania w postępowaniu zwyczajnym z określonych okoliczności faktycznych lub środków

W podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy 2016 nie jest możliwe stosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania do czynności, które zostały podjęte przed wejściem w życie przepisów wprowadzających tę klauzulę, gdyż narusza to zasadę nieretroakcji prawa wynikającą z demokratycznego państwa prawnego.