Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłowe działania organu podatkowego odnoszące się do instrumentalnego postępowania karnego skarbowego i właściwości miejscowej. Prowadzone przez organ postępowanie było zgodne z prawem, a jego decyzje uzasadnione zgromadzonym materiałem dowodowym.
Nie każdy wydatek poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za koszty uzyskania przychodu należy uznać jedynie takie wydatki, które wykazują bezpośredni lub pośredni związek z osiągnięciem przychodu, jego zachowaniem lub zabezpieczeniem oraz nie zostały wyłączone na podstawie
Zakończenie prac rekultywacyjnych na gruntach musi być potwierdzone ostateczną decyzją właściwego organu administracyjnego, aby można było zmienić stawkę podatku od nieruchomości na stawkę dla gruntów pozostałych; samo zgłoszenie wniosku przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające.
Wynikająca z ewidencji gruntów klasyfikacja nieruchomości jest przesądzająca dla jej podatkowej kwalifikacji, co oznacza, że dookreślają ją dane wynikające z ewidencji, a organy podatkowe nie są uprawnione do ich zmiany in proprio durante postępowanie podatkowe. Uchwała utrzymuje stanowisko sądu pierwszej instancji.
Wystawienie faktury VAT, która nie dokumentuje rzeczywistej transakcji gospodarczej, powoduje konieczność zapłaty podatku wynikającego z tej faktury na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. oraz pozbawia prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli transakcja miała na celu nadużycie prawa w zakresie VAT.
Skarżący pozbawiony jest prawa do odliczenia nienależnego podatku naliczonego VAT wynikającego z pozornych transakcji. Instrumentalne wszczęcie postępowania karnoskarbowego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania nie zostało wykazane. Skarga kasacyjna oddalona jako pozbawiona podstaw.
Skarga kasacyjna zostaje oddalona; instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie wykazane; brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z fikcyjnych transakcji.
Wszczęcie postępowania karno-skarbowego, pomimo bliskości terminu przedawnienia, nie miało charakteru instrumentalnego, a decyzja o zobowiązaniu podatkowym za maj 2013 r. została prawidłowo potwierdzona, gdyż nie zachodziło instrumentalne nadużycie przez organ podatkowy.
Określenie w decyzji o zabezpieczeniu przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego ma charakter informacyjny w tym znaczeniu, że wskazuje kwotę podlegającą zabezpieczeniu na majątku podatnika. Nie oznacza to jednak, iż jest to kwota rzeczywiście obciążającego podatnika zobowiązania podatkowego, podlegającego wpłacie do budżetu państwa. Ta zostanie określona przez organ podatkowy dopiero w późniejszej
Przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazuje, co może stanowić koszt uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny. Są to wyłącznie udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w określonej ustawowo
Podatnicy nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.o.l., gdy infrastruktura kolejowa w formie bocznicy nie jest częścią linii kolejowej i wykorzystywana jest przez podmioty niezaliczające się do zarządców infrastruktury kolejowej.
Zakończenie rekultywacji gruntów nie zmienia ich klasyfikacji w ewidencji gruntów, co przesądza o braku zastosowania zwolnień podatkowych z art. 7 ust. 1 pkt 10 u.p.o.l. Opodatkowanie należy ustalać według ich rejestrowanego przeznaczenia na dzień obowiązywania podatku.
Istnienie w Polsce zakładu podatkowego skutkuje tym, że dochód w jego ramach wypracowany, powinien być opodatkowany w kraju, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Kataru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.
Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że brak faktycznego użytkowania budynków przez przedsiębiorcę nie wyklucza możliwości ich opodatkowania najwyższą stawką, gdy nieruchomości są integralnie związane z działalnością gospodarczą, niezależnie od stanu technicznego i wpisu do ewidencji zabytków.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak jest podstaw do uchylenia decyzji podatkowej, skoro postępowanie karne, nie było instrumentalne, a transakcje dokumentowane fakturami VAT były nierzetelne.
Nieruchomość skarżących, stanowiąca bocznicę kolejową, nie uprawnia do zwolnienia z podatku od nieruchomości, ponieważ nie spełnia wymogów linii kolejowej w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. c u.p.o.l. Rozstrzygnięcie organów podatkowych było zgodne z prawem, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej, oddalił ją, uznając zarzuty za niezasadne. Decyzja dotycząca zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości za 2017 rok została uznana za prawidłową, a nieruchomości nie spełniały warunków do zwolnienia podatkowego z uwagi na brak wskazanych dokumentów statutowych i eksperckich dotyczących infrastruktury kolejowej.
Podatnikowi, który świadomie uczestniczy w transakcjach oszukańczych charakterystycznych dla karuzeli podatkowej, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Skarga kasacyjna wniesiona w takiej sprawie, jeśli nie przedstawi nowych, istotnych argumentów, podlega oddaleniu.
Kontrola podatkowa oraz postępowanie karnoskarbowe, których celem było zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, zostały przeprowadzone zgodnie z prawem. Instrumentalny charakter postępowania nie został wykazany. Zgromadzone dowody potwierdziły niewiarygodność transakcji oraz zasadność decyzji podatkowej.
Do czasu zakończenia rekultywacji, stwierdzonej ostateczną decyzją właściwego organu administracyjnego, grunty pozostają faktycznie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, co skutkuje ich opodatkowaniem według stawek właściwych dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą.
W postępowaniu podatkowym wznowienie na podstawie art. 240 § 1 pkt 1 i 5 Ordynacji podatkowej wymaga wykazania fałszywości dowodów lub ujawnienia nowych okoliczności faktycznych, istotnych dla rozstrzygnięcia; brak spełnienia tych przesłanek skutkuje oddaleniem skargi.
Faktura VAT może stanowić dowód księgowy uzasadniający zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy odzwierciedla rzeczywiste zdarzenie gospodarcze; w przeciwnym razie brak tej cechy uniemożliwia podatnikowi rozliczenie podatkowe takiego wydatku.