W orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że do czasu zakończenia rekultywacji gruntu potwierdzonej odpowiednią decyzją, grunty poeksploatacyjne pozostają związane z działalnością gospodarczą, a więc podlegają opodatkowaniu stawką podatku od nieruchomości najwyższą.

Podstawę opodatkowania podatkiem od gier w zakładach wzajemnych stanowi suma wszystkich wpłaconych stawek, niepomniejszona o prowizje operatorów płatności. Stanowisko organu podatkowego uznano za prawidłowe, a skarga kasacyjna została oddalona.

Członek zarządu ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, gdy nie zgłosi wniosku o upadłość mimo wystąpienia jej niewypłacalności zobowiązaniowej wynikającej z powstałych z mocy prawa wymagalnych zobowiązań podatkowych.

Art. 8c ust. 4 ustawy o NIP stanowi podstawę do weryfikacji przez organ podatkowy danych adresowych przedsiębiorcy po nadaniu NIP, a uchylenie NIP może nastąpić, gdy dane stają się fikcyjne bądź fałszywe.

Koszty uzyskania przychodów z tytułu zbycia nieruchomości wniesionej jako aport przed 31 grudnia 2010 r. powinny być ustalane zgodnie z tzw. kosztami historycznymi, zgodnymi z przepisami obowiązującymi przed tą datą.

Formalne zakończenie rekultywacji gruntów, potwierdzone decyzją administracyjną, jest decydujące dla ustalenia związku nieruchomości z działalnością gospodarczą oraz zastosowania odpowiednich stawek podatku od nieruchomości.

Za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają solidarnie jej członkowie zarządu, gdy egzekucja ze spółki jest całkowicie lub częściowo bezskuteczna, chyba że wykażą oni istnienie przesłanek zwalniających z tej odpowiedzialności.

W przypadku gruntów poeksploatacyjnych opodatkowanie według niższych stawek podatku od nieruchomości możliwe jest dopiero po formalnym uznaniu zakończenia rekultywacji przez właściwy organ administracyjny, a nie wyłącznie na podstawie złożonego wniosku.

NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając, że wpłata podatnika na poczet zaległości podatkowej z 2019 roku została prawidłowo zarachowana, zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, nie uwzględniając wskazanego przez podatnika przeznaczenia wpłaty na późniejsze zobowiązania podatkowe.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowego zastosowania art. 112b ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest ponowne rozpatrzenie sprawy przez sąd pierwszej instancji z uwzględnieniem zasad i warunków wynikających z orzecznictwa TSUE dotyczących proporcjonalności sankcji w stosowaniu przepisów o VAT.

Działalność sprzedaży działek przez osobę fizyczną, w braku aktywności typowej dla przedsiębiorców, nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.t.u.; sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT jako zarządzanie majątkiem prywatnym.

W interpretacji indywidualnej VAT w sprawach sprzedaży energii elektrycznej oraz cesji umów, sąd pierwszej instancji nie powinien wykraczać poza granice skargi i przedstawione zarzuty. Ustalenie miejsca opodatkowania oraz obowiązków korekt podatkowych uzależnione jest od właściwie zinterpretowanej sytuacji prawnej.

Pokrycie przez spółkę kosztów studiów MBA członka zarządu stanowi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla członka zarządu zgodnie z u.p.d.o.f., co uzasadnia obowiązki płatnika podatku dochodowego po stronie spółki.

Zidentyfikowanie transakcji kontrolowanej wymaga oceny, czy spełnia ona rynkowe warunki i odpowiednie ustalenie ceny transferowej, nawet gdy transakcja ma charakter nieodpłatny. Interpretacje indywidualne muszą uwzględniać stan faktyczny we wniosku, lecz nie są obowiązane do rozważania wszystkich argumentów wnioskodawcy.

Postępowanie karne dotyczące przestępstw skarbowych nie stanowi zagadnienia wstępnego, które uzasadnia zawieszenie postępowania podatkowego dotyczącego określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym zgodnie z art. 201 § 1 pkt 2 O.p.

Zerwanie ciągłości przedłużania terminu zwrotu nadwyżki podatku VAT skutkuje nieważnością kolejnych przedłużeń, nawet jeśli wcześniejsze orzeczenia, ustalające ten fakt, są wydawane po terminie. Skarżący nie wykazał błędów w ocenie sądu pierwszej instancji, który uchylił przedłużenia jako wadliwe.

Zastosowanie art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku nie wymaga wskazania bezpośrednich dowodów świadczących o niezasadności zwrotu. Wystarczające jest istnienie uzasadnionego podejrzenia, czy też wątpliwości co do rozliczeń podatnika, które wymagają dalszego sprawdzenia.

Zgodnie z artykułem 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, przedsiębiorca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeśli transakcje były częścią oszustwa karuzelowego, a brak należytej staranności po stronie podatnika wskazuje na jego świadomość co do uczestnictwa w oszustwie.

NSA wskazał na możliwość ponownego ustalenia podstawy opodatkowania, jeżeli dane z ewidencji gruntów różnią się od stanu faktycznego, uznając, że niekiedy ewidencja gruntów i budynków może być weryfikowana na etapie postępowania podatkowego.

Osoba fizyczna, sprzedając grunty należące do jej majątku prywatnego, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli jej działania nie przekraczają zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, co wyklucza uznanie jej za podatnika VAT.

Wpłata dokonana przez podatnika na poczet zaległości w podatku od nieruchomości zaliczana jest zgodnie z regułami art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, a zatem na zaległości o najwcześniejszym terminie płatności, niezależnie od wskazań podatnika co do okresu.