W przypadku, gdy podatnik posiada zaległości podatkowe, organ podatkowy obowiązany jest, zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, zaliczyć dokonane wpłaty na najstarszą z zaległości, niezależnie od wskazań podatnika dotyczących tytułu i okresu zobowiązania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż odmowa ograniczenia poboru zaliczek podatkowych względem osoby zatrudnionej na statku wiertniczym nie narusza prawa, gdy brak spełnienia przesłanek określonych dla uznania statku za eksploatowany w transporcie międzynarodowym zgodnie z Konwencją podatkową między RP a Portugalią.

W przypadku zaległości podatkowych podatnik nie ma swobody w decydowaniu o przeznaczeniu wpłaty na konkretny okres, a organ podatkowy powinien zarachować wpłatę na najstarszą zaległość zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Brak osiągnięcia zysku przez podatnika nie stanowi samo w sobie podstawy do uznania pozorności działalności gospodarczej. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że postępowanie karne skarbowe nie było instrumentalnie wszczęte celem przerwania biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął istnienie luki aksjologicznej w regulacjach dotyczących zwrotu opłat za jednostronne APA, przyznając racje podatnikowi mającemu przejść przez postępowanie wynikające z zmiany prawa. Dlatego zarządził zwrot połowy opłaty, posługując się analogią do postanowień art. 88 ustawy DRM dotyczących porozumień dwustronnych.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego wywołuje skutki materialnoprawne polegające na zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Nieuzasadnione jest uznanie tego działania za instrumentalne, jeśli odbywa się w ramach legalnie prowadzonego postępowania.

Osoba może zostać uznana za samotnie wychowującą dzieci w rozumieniu art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. oraz skorzystać z ulgi podatkowej, nawet jeśli drugi rodzic uczestniczy w wychowaniu dzieci, o ile spełnione są przesłanki samotnego wychowywania przez podatnika.

Jeżeli w budynku została usytuowana budowla lub część innej budowli np. sieciowej, która stanowi odrębny od budynku, samodzielny obiekt budowlany lub urządzenia budowlane, budowla ta stanowi wówczas odrębny od budynku przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet udziału w zyskach w trakcie roku podatkowego. Obowiązek ten powstaje dopiero po zakończeniu roku podatkowego, gdy znana jest kwota zobowiązania podatkowego spółki.

W przypadku zaległości podatkowych podatnik nie ma swobody w decydowaniu o przeznaczeniu wpłaty na konkretny okres, a organ podatkowy powinien zarachować wpłatę na najstarszą zaległość zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Norma wynikająca z art. 30 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji o unikaniu podwójnego opodatkowania ma zastosowanie zarówno w relacjach między państwami, jak i w stosunkach między państwami a podatnikami oraz płatnikami, co oznacza konieczność stosowania wersji angielskiej w przypadku rozbieżności interpretacyjnych.

Świadczenia kompensacyjne za utracone korzyści wynikające z rozwiązania stosunku pracy na mocy ugody sądowej nie są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie świadczenia należy traktować jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu.

Jeżeli w budynku została usytuowana budowla lub część innej budowli np. sieciowej, która stanowi odrębny od budynku, samodzielny obiekt budowlany lub urządzenia budowlane, budowla ta stanowi wówczas odrębny od budynku przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Określona z góry kwota należna od klienta w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy o świadczenie usług przewidującej minimalny okres obowiązywania, odpowiadająca wynagrodzeniu należnemu za pozostały okres trwania tej umowy, stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu VAT.

Podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli uczestniczy w transakcji mającej pozory legalności, która jednak nie ma gospodarczego celu i stanowi element oszustwa podatkowego, nawet jeśli towar faktycznie był przedmiotem obrotu.

W rozbieżności przy interpretacji konwencji polsko-szwedzkiej z 2004 r., obowiązujący jest tekst angielski, w tym także dla płatników dokonujących wypłat transgranicznych, niezależnie od późniejszego sprostowania językowego. Instrumentalne rozpoczęcie postępowania karnoskarbowego nie zostało wykazane, a termin przedawnienia zaległości podatkowej został skutecznie zawieszony.

Wszczęcie postępowania karnoskarbowego, nie mające charakteru instrumentalnego, wywołuje skutki w postaci zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego, niezależnie od późniejszej aktywności organów karno-skarbowych. Ocenie podlega prawidłowość kwalifikacji i wysokości przychodów uzyskanych z wystąpienia ze spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a ponadto jeśli wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć, że uczestniczył w oszustwie podatkowym.

NSA uznał, że sporne faktury VAT nie dokumentują rzeczywistych transakcji handlowych, co wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji działań w pudełkowym obrocie gospodarczym zastosowanie znajduje przepis art. 108 ust. 1 u.p.t.u.

Osoba niepozostająca w związku małżeńskim spełnia przesłanki osoby samotnie wychowującej dziecko według art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f., co uprawnia do preferencyjnego opodatkowania, nawet przy częściowym udziale drugiego rodzica.

Rodzic wychowujący dziecko naprzemiennie z drugim rodzicem może zostać uznany za osobę samotnie wychowującą dziecko dla celów podatkowych, zgodnie z art. 6 ust. 4c u.p.d.o.f., uprawniając do preferencyjnego rozliczenia podatkowego.