Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku zasadności zarzutów naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Potwierdzenie prawidłowości solidarnej odpowiedzialności podatkowej byłych wspólników za zobowiązania rozwiązanej spółki cywilnej.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego po stronie Z.M. nie miało charakteru instrumentalnego w kontekście zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, dlatego skarga kasacyjna została oddalona, a wcześniejsze rozstrzygnięcia sądów dotyczące tożsamego stanu faktycznego uznano za wiążące.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że postępowanie karno-skarbowe związane z VAT za styczeń 2013 r. nie miało charakteru instrumentalnego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej.

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych, jako przepisy prawa podatkowego, podlegają interpretacji indywidualnej w formie przewidzianej przez Ordynację podatkową, wyłączając przepisy proceduralne i te dotyczące unikaniu opodatkowania.

Skarga kasacyjna dotycząca zarzutów przedawnienia zobowiązań podatkowych i instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego została oddalona. Procedury organów oraz decyzje podtrzymujące rozliczenia podatkowe za 2014 rok były zgodne z prawem.

Świadczenie usług w ramach umowy dotyczącej letniego i zimowego utrzymania dróg przez P. S.A. na rzecz GDDKiA nie stanowi jednej kompleksowej usługi, a szereg odrębnych świadczeń, z których każdy może być opodatkowany różną stawką VAT, niezależnie od siebie.

Usługi świadczone przez wykonawcę na rzecz zamawiającego w ramach umowy dotyczącej utrzymania dróg stanowią odrębne, opodatkowane osobno świadczenia, a nie jedną usługę kompleksową. (NSA, sygn. akt: I SA/Gl 416/21)

Sąd podtrzymuje, że faktury VAT wystawione przez podmioty pozorujące działalność nie mogą być podstawą do odliczenia podatku naliczonego, gdy nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych, a nabywca nie dochował należytej staranności kupieckiej, uczestnicząc w mechanizmie oszustwa podatkowego.

Niedostateczne uzasadnienie wyroku WSA narusza przepisy p.p.s.a., stanowiąc przeszkodę uniemożliwiającą kontrolę instancyjną. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA, nakazując ponowne rozeznanie i szczegółową analizę, celem należytego odniesienia się do zarzutów strony.

Zastosowanie art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej do postępowań dotyczących wpłat na PFRON jest zasadne, co implikuje przedawnienie prawa organu do wszczęcia postępowania po upływie 6 miesięcy od zakończenia audytu.

W zakresie zobowiązań z tytułu wpłat na PFRON odpowiednie stosowanie przepisów art. 165b § 1 O.p. jest uzasadnione, a okres zawity na wszczęcie postępowania administracyjnego wynosi 6 miesięcy od zakończenia audytu, co zabezpiecza interes strony postępowania.

Brak połączenia przez sąd administracyjny odrębnych, lecz tożsamych merytorycznie skarg w jednej sprawie, uzasadnia stwierdzenie nieważności postępowania na podstawie art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.

Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej o odpowiedzialności członka zarządu spółki została utrzymana, jako że spełniono przesłanki z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej. Brak zgłoszenia wniosku o upadłość w terminie oraz niewskazanie mienia spółki uznano za przyczyny uzasadniające odpowiedzialność podatkową osoby trzeciej.

Usługi utrzymania dróg świadczone przez spółkę w ramach umowy z GDDKiA nie stanowią świadczenia kompleksowego, lecz są szeregiem odrębnych usług, co wyklucza stosowanie jednej stawki VAT oraz uzasadnia indywidualne opodatkowanie poszczególnych czynności.

Oddalenie skargi kasacyjnej Skarżącego czyni prawidłowym wcześniejsze ustalenia WSA oraz organy podatkowe w zakresie doręczenia decyzji określającej podatek VAT, co umożliwia pociągnięcie członka zarządu do odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki.

Brak podstaw do odliczenia podatku naliczonego z faktury, gdy dokument nie odzwierciedla rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a podatnik nie dochował należytej staranności.