Utwardzone ścieżki parkowe nie mogą być uznane za budowle podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, jeśli nie spełniają funkcjonalnego związania z użytkowaniem obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Definicja budowli wymaga spełnienia określonych norm funkcjonalnych w świetle ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Nałożenie na podatnika obowiązku zapłaty podatku akcyzowego bez wystarczającego udokumentowania braku jego zapłaty na wcześniejszych etapach obrotu, narusza przepisy prawa podatkowego i procesowego, w szczególności zasady prowadzenia postępowania dowodowego.

Wydanie zaświadczenia poświadczającego status podatkowy podmiotu w kontekście umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wymaga przeprowadzenia rozszerzonego postępowania wyjaśniającego, a jedynie weryfikacji danych dostępnych w ewidencjach organu. Skarga kasacyjna została oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że postępowanie nadzwyczajne dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej musi opierać się na kwalifikowanych wadach prawnych, a nie na ponownym rozpatrzeniu sprawy merytorycznie. Brak wykazania rażącego naruszenia prawa po stronie organu wyklucza podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji.

Sprzedaż realizowana w lokalach typu fast-food jako dostawa towarów przy sprzedaży na wynos podlega stawce VAT 5%. Ponadto, zmiana wykładni organu administracyjnego w stosunku do wcześniej wydanej ochronnej interpretacji indywidualnej nie może pozbawić podatnika ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Sprzedaż gotowych posiłków i dań w lokalach typu fast food, w zależności od formy konsumpcji, powinna być rozróżniana na dostawę towarów lub świadczenie usługi gastronomicznej, co determinuje zastosowanie odpowiedniej stawki VAT. Podatnikowi przysługuje ochrona wynikająca z zastosowania się do wydanej interpretacji indywidualnej.

Zawieszenie terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych trwa do zakończenia postępowania zabezpieczającego, a nie do wygaśnięcia decyzji zabezpieczającej (art. 70 § 7 pkt 5 O.p.). Wyrok WSA uchylony z uwagi na błędne zastosowanie przepisów dotyczących zawieszenia biegu przedawnienia.

Zastosowanie trybu rozpoznania w trybie niejawnym, bez uzasadnionej zgody stron i możliwości zajęcia przez nie stanowiska, narusza prawo do obrony, prowadząc do nieważności postępowania (art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.). NSA uchyla wyrok i kieruje sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, oparta na zarzutach naruszenia prawa unijnego, jest niezasadna, gdyż brak jest wykazania rażącego naruszenia tych norm oraz podstawa skargi nie może być identyczna z podstawami rozpatrywanymi już w skardze kasacyjnej.

Brak tożsamości stron dokonujących czynności pozornej i ukrytej nie wyklucza zastosowania art. 199a § 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli działania stron były ukierunkowane na ominięcie skutków podatkowych poprzez ukrycie rzeczywistego celu czynności dyssymulowanej.

Pozorność czynności prawnej, wynikająca z zestawu powiązanych działań gospodarczych, może być podstawą do zastosowania art. 199a § 2 o.p., niezależnie od braku bezpośredniej tożsamości stron, jeżeli celem działań było uniknięcie opodatkowania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż budynki i grunty związane z działalnością gospodarczą, choć częściowo wykorzystywane rolniczo, nie podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości, potwierdzając decyzję organów niższej instancji i oddalając skargę kasacyjną.

W przypadkach, gdy sąd decyduje o przeprowadzeniu posiedzenia niejawnego na podstawie art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy o COVID, bez zgody strony, jest zobowiązany do poinformowania o tym stronę postępowania, inaczej skutkuje to uchyleniem wyroku i ponownym rozpoznaniem sprawy.

NSA oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS, potwierdzając wykładnię sądu pierwszej instancji, że koszty inwestycyjne mieszczące się w definicji kwalifikowanych mogą wpływać na zwolnienia podatkowe niezależnie od ich bezpośredniego związku z działalnością produkcyjną, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Sprzedaż posiłków w lokalach typu fast food na wynos może być traktowana jako dostawa towarów podlegająca 5% stawce VAT. Jednakże sprzedaż "na miejscu" w takich lokalach, zalicza się do świadczenia usług gastronomicznych opodatkowanych 8% stawką VAT, z zachowaniem prawa do ochrony wynikającej z wydanej interpretacji indywidualnej.

Pozbawienie strony możliwości skutecznej obrony praw w postępowaniu sądowym w wyniku niewłaściwego stosowania przepisów procesowych, uzasadnia uchylenie wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Ryczałtowy zwrot kosztów za sanitarny odstrzał dzikich zwierząt zawiera podatek VAT, stanowiąc kwotę brutto. Polski Związek Łowiecki, jako usługodawca, ma obowiązek wystawienia faktury VAT za świadczoną usługę na rzecz Powiatowego Inspektora Weterynarii, a myśliwi nie są stroną stosunku prawnego w kontekście opodatkowania VAT.