W świetle art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe wymaga wykazania przez organ, że prowadzono postępowania wobec wszystkich członków; brak takiego dowodu skutkuje bezzasadnością decyzji o odpowiedzialności solidarnej.

Usługi świadczone odpłatnie na rzecz podmiotów zewnętrznych przez fundację, posiadającą status centrum integracji społecznej, nie korzystają ze zwolnienia z VAT, gdy nie są ściśle związane z usługami kształcenia zawodowego, a ich realizacja stanowi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT.

O opodatkowaniu nieruchomości jako związanej z działalnością gospodarczą decyduje rzeczywiste jej wykorzystywanie w działalności gospodarczej; samo posiadanie przez przedsiębiorcę nie uzasadnia wyższych stawek podatku. Nieujawnienie budynku w ewidencji wymagające ustalenia rzeczywistego przeznaczenia.

NSA oddala skargę kasacyjną Dyrektora IAS, uznając prawidłowość uchylenia decyzji o solidarnej odpowiedzialności podatkowej przez WSA, wskazując na istotne uchybienia w zakresie weryfikacji ważności pełnomocnictwa w kontekście zdrowotnym podatnika.

Skarga kasacyjna R. Ł. w sprawie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki została oddalona z uwagi na niewystarczającą podstawę prawną i brak wykazania naruszeń proceduralnych ze strony organów podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że świadome uczestnictwo w oszustwie karuzelowym wyklucza możliwość uzyskania korzyści podatkowych, a przedstawione zarzuty nie wykazały błędów w dotychczasowym postępowaniu podatkowym i sądowym. Tym samym skarga kasacyjna została oddalona jako bezzasadna.

Zaliczenie wpłaty przez organy podatkowe na poczet zaległości spadkodawcy powinno uwzględniać zasady kolejności zaspokajania wierzycieli określone w art. 1025 i 1026 k.p.c. oraz art. 115 u.p.e.a., a zaspokajanie się w sposób niekorzystny dla innych wierzycieli jest niedopuszczalne.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego może wynikać z wszczęcia postępowania karno-skarbowego, pod warunkiem właściwego zawiadomienia podatnika oraz braku uprzedniej wiedzy organu o braku przesłanek do kontynuowania postępowania.

Wyrok NSA, sygn. akt II FSK 2023/23: Niezasadne są zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego i prawa materialnego przy ustaleniu zobowiązania podatkowego za rok 2014. Organy podatkowe prawidłowo rozpoznały kwestie przedawnienia oraz zakwalifikowania wydatków nie jako kosztów uzyskania przychodów.

W postępowaniu wznowieniowym art. 240 § 1 pkt 5 O.p. dopuszcza wystąpienie nowych okoliczności faktycznych i dowodów jako podstaw do wznowienia, a odpowiedzialność organu za badanie takich przypadków jest obowiązkowa, nawet gdy wniosek nie wskazuje precyzyjnie przesłanki.

Polecenie darczyńcy zmniejsza podstawę opodatkowania tylko wtedy, gdy stanowi rzeczywiste obciążenie majątku obdarowanego, wpływając na zmniejszenie wartości rzeczy lub praw majątkowych nabytych w drodze darowizny.

W postępowaniu podatkowym dotyczącym podatku od nieruchomości, jeżeli prawidłowo sporządzony operat szacunkowy spełnia wymogi formalne i merytoryczne, zarówno organy podatkowe, jak i sąd administracyjny mogą przyjąć jego treść jako podstawę do ustalenia wartości rynkowej, pomijając inne dowody przedstawione przez podatnika.

NSA uznaje, że art. 245 § 1 pkt 3 lit. b o.p. nie uniemożliwia wydania decyzji uchylającej zobowiązanie podatkowe, gdy nowa decyzja nie kreuje nowego zobowiązania, a jedynie koryguje wysokość istniejącego lub umarza postępowanie wskutek jego bezprzedmiotowości.

Postanowienie organu podatkowego o sprostowaniu oczywistej omyłki decyzji na podstawie art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej jest zgodne z prawem, o ile omyłka dotyczy treści rozstrzygnięcia, a nie jego merytorycznej istoty.

W sytuacji, w której licencja nie jest uznana za wartość niematerialną podlegającą amortyzacji, przychody z udzielonej sublicencji nie kwalifikują się do zysków kapitałowych, jak określono w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.p. Interpretacja indywidualna nie spełniająca wymogów uzasadnienia stwarza podstawę do jej unieważnienia.

Reinwestycja dywidend przez FCPE w ramach programu motywacyjnego nie generuje dla beneficjenta przychodu do opodatkowania w chwili reinwestycji; opodatkowanie jest odroczone do momentu zbycia lub umorzenia jednostek uczestnictwa. (NSA 2025)