Rozliczenie VAT w transakcji aportu nieruchomości między P. Spółka z o.o. a P. S.A. wymaga ponownego zbadania, czy istotnym celem było osiągnięcie nieuprawnionej korzyści podatkowej; organ odwoławczy nie może zastąpić sądu pierwszej instancji w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego.

Brak wymaganych prawem oświadczeń nabywców oleju opałowego uniemożliwia zastosowanie obniżonej stawki akcyzy, niezależnie od faktycznego przeznaczenia paliwa. Zasada proporcjonalności wynikająca z prawa unijnego nie została naruszona przez orzeczenie nakładające podatek w pełnej stawce.

Spółka komandytowa, uzyskując status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., jest uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach dotyczących podmiotów rozpoczynających działalność, nie będąc związana statusem małego podatnika z poprzednich lat.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na zysk dla komplementariusza w trakcie roku podatkowego. Podatek powinien być obliczany zgodnie z zasadami ujętymi w art. 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. dopiero po zakończeniu roku podatkowego.

Uprawdopodobnienie niewspółmierności zaliczek w rozumieniu art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej należy do podatnika; organ podatkowy nie ma w tym trybie obowiązku prowadzenia pełnego postępowania dowodowego ani rozstrzygania kwestii właściwych dla rocznego wymiaru podatku.

Organ podatkowy dopuścił się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania, lecz nie z rażącym naruszeniem prawa. Wymierzono symboliczną grzywnę jako środek prewencyjno-represyjny.

Zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe nie wymaga zamieszkiwania w nabytym lokalu i dopuszcza czasowe zamieszkiwanie, o ile zakup nie miał charakteru spekulacyjnego.

Skarga kasacyjna organu zasługuje na uwzględnienie, bowiem postępowania zabezpieczające skutecznie zawiesiły bieg terminu przedawnienia, a transakcje prowadzone przez J.K. były nierzetelne w świetle przepisów o VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż bez prawidłowego doręczenia decyzji organu podatkowego nie można skutecznie prowadzić postępowania sądowoadministracyjnego, co skutkuje koniecznością odrzucenia skargi z powodu braku wejścia decyzji do obrotu prawnego.

Wydatki na budowę części administracyjnej budynku produkcyjno-administracyjnego w ramach nowej inwestycji mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, gdy są powiązane z procesami produkcyjnymi, mimo że nie zwiększają bezpośrednio zdolności produkcyjnych.

Zażalenie wniesione po terminie nie zostaje przywrócone z powodu domniemanego błędu pouczenia ustnego urzędnika, gdy pisemnie udzielone pouczenie w postanowieniu było zgodne z prawem.

SKO w Lublinie dopuściło się bezczynności oraz przewlekłości w prowadzeniu postępowania, które nie nosiły znamion rażącego naruszenia prawa, co uzasadniało częściowe uwzględnienie skargi kasacyjnej.

W świetle § 9 ust. 2a rozporządzenia ZFRON, wydatek musi być poniesiony bezpośrednio z rachunku ZFRON, aby kwalifikować jako pomoc de minimis; refundacja ze środków własnych nie spełnia tego wymogu.

Nie można uznać za budynek obiektów budowlanych, które nie są trwale wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych. Tym samym, wiaty wykonane z materiałów łatwo demontowalnych, takich jak siatki czy blacha, nie spełniają tej definicji, co zwalnia je z podatku od budynków.

Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu z udziału w zyskach może być pobrany wyłącznie od faktycznie osiągniętego przychodu z udziału w zysku, a nie od zaliczki na poczet tego zysku, którego wysokość nie jest jeszcze znana w trakcie roku obrotowego.

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, podatnik prowadzący działalność gospodarczą oraz statutową jest zobowiązany do stosowania zarówno prewspółczynnika zgodnie z art. 86 u.p.t.u., jak i ograniczenia do 50% określonego w art. 86a u.p.t.u.

Do kategorii budynków w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. nie można kwalifikować obiektów oddzielonych jedynie siatką ogrodzeniową, która nie realizuje funkcji przegrody budowlanej wymaganej do uznania obiektu za wydzielony z przestrzeni.