Oddalenie skargi kasacyjnej W. sp. z o.o. oraz uznanie skuteczności doręczeń na pełnomocnika jako prawidłowych, pomimo zastrzeżeń co do umocowania, nie skutkuje stwierdzeniem nieważności decyzji podatkowej.

Zgodnie z art. 81b § 1 O.p., prawo do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu w czasie trwania postępowania podatkowego w zakresie nim objętym, uniemożliwiając tym sposobem uznanie złożonych przez spółkę korekt za skuteczne.

Skarga kasacyjna dotycząca wznowienia postępowania podatkowego z powodu zarzutu fałszywości dowodów została oddalona z uwagi na brak oczywistości sfałszowania, co wyklucza zastosowanie art. 240 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną spółki, podtrzymując wyrok WSA i decyzję organu podatkowego o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej. Spółka nie wykazała oczywistego fałszerstwa faktur VAT jako przesłanki wznowienia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną A.S., odrzucił zarzuty dotyczące instrumentalnego wszczęcia postępowania karno-skarbowego oraz naruszenia prawa w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Skarga kasacyjna nie wykazała zasadności rozstrzygnięcia skargi przez sąd pierwszej instancji, a odrzucenie skargi kasacyjnej było usprawiedliwione.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oddala skargę kasacyjną organu podatkowego, potwierdzając możliwość stosowania przez jednostki samorządu terytorialnego własnych metod określania proporcji podatku, o ile te metody obiektywnie odzwierciedlają zakres działalności gospodarczej podmiotu.

Wznowienie postępowania podatkowego nie jest zasadne, gdy brak prawomocnego stwierdzenia fałszywości dowodów przez sąd karny, a jedynie okoliczności budzące wątpliwości, które nie są oczywistym fałszerstwem.

W sprawie dotyczącej wznowienia postępowania podatkowego ze względu na zarzut fałszerstwa dowodów, przesłanką wznowienia musi być potwierdzenie fałszywości dowodów w orzeczeniu sądu, a odnoszone zarzuty muszą spełniać warunki procedury nadzwyczajnej, co w tej sprawie nie zostało wykazane.

Sprzedaż udziału w nieruchomości przez osobę niewykonującą działalności gospodarczej należy kwalifikować jako obrót majątkiem osobistym objęty art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., o ile działania podatnika nie charakteryzują się zarobkowym, zorganizowanym i ciągłym prowadzeniem. W takich okolicznościach przychód nie jest przychodem z działalności gospodarczej.

Podatnik, który nie prowadzi ewidencji zgodnej z warunkami prawa podatkowego, podlega sankcyjnej stawce podatkowej, mimo złożenia korekty deklaracji wykazującej niewykazane przychody, jeśli taka korekta jest następstwem kontroli podatkowej.

W przypadku przeniesienia prawa do dysponowania towarem na odbiorcę unijnego bez jego wywozu z kraju, transakcja stanowi dostawę krajową. Wywóz towaru w późniejszym terminie umożliwia korektę VAT zgodnie z regulacjami WDT.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż P. S.A. nie przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur wskazanych w postępowaniu, gdyż transakcje nosiły znamiona oszustwa karuzelowego. Spółka, wiedząc lub powinna była wiedzieć o nierzetelności dostawców, nie dochowała należytej staranności, co wyklucza odliczenie podatku naliczonego.

NSA uchyla wyrok WSA w Warszawie, nakazując ponowne rozpoznanie sprawy zgodnie z prawidłową analizą problemu prawnego, określając że główną kwestią jest moment wykazywania podatku należnego zgodnie z przepisami VAT.

Dla uznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej VAT według stawki 0%, konieczne jest posiadanie odpowiednich dokumentów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza terytorium kraju; zasady swobodnej oceny dowodów muszą respektować wymogi dowodowe przewidziane w ustawie o podatku od towarów i usług.

Postanowienie organu podatkowego, skierowane do podmiotu niebędącego stroną w sprawie, jest dotknięte wadą materialną skutkującą jego nieważnością zgodnie z art. 247 § 1 pkt 5 o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla zastosowania stawki VAT 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów konieczne jest przekonujące udokumentowanie wywozu towarów z terytorium Polski. Wobec braku jednoznacznych dowodów, podatnik nie może skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej.

Koszty uzyskania przychodu przy dobrowolnym umorzeniu udziałów objętych w wyniku przekształcenia spółki jawnej w spółkę z o.o. określane są według wartości bilansowej spółki jawnej na dzień ustania jej bytu, a nie według pierwotnych wydatków podatnika.