Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw do jej uwzględnienia oraz brak skutecznego podważenia doręczenia decyzji organu podatkowego, w związku z czym uchybienie terminowi odwołania uznano za uzasadnione.
Zwolnienie z podatku akcyzowego na podstawie art. 31d ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm., dalej: u.p.a.), realizowane poprzez zwrot tego podatku przy zastosowaniu wzoru zawartego w art. 31d ust. 3 tej ustawy, odnosi się wyłącznie do kwoty akcyzy wcześniej uiszczonej przez podatnika tego podatku, będącego zakładem energochłonnym, z uwzględnieniem
Skarga kasacyjna dotycząca uchybienia proceduralnego w postępowaniu podatkowym nie może skutecznie podważać oceny ustalonego stanu faktycznego dokonanej przez sąd pierwszej instancji, jeżeli główną istotą zaskarżenia jest kwestionowanie legalności decyzji administracyjnej.
NSA stwierdził, że stosowanie metody marży transakcyjnej netto było zasadne, a organy podatkowe właściwie oceniły funkcję spółki jako dystrybutora przyjmując, iż transakcje z podmiotami powiązanymi były nierynkowe, co uzasadniało korektę dochodu.
Art. 11 u.p.d.o.p. (2015) nie dawał podstawy do reklasyfikacji transakcji kontrolowanych, a korekta mogła obejmować wyłącznie wycenę dochodu na zasadach rynkowych. Sąd podkreślił, że zmiany wprowadzające recharakteryzację były normatywne, nie doprecyzowujące.
Miejscem prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o ewidencji i identyfikacji podatników, nie są lokale należące do agentów, którzy w imieniu podatnika, ale na własny rachunek, prowadzą działalność. Zgłoszenie ich jako miejsc działalności nie jest wymagane.
Czasowe ograniczenia w prowadzeniu działalności gospodarczej nałożone przez tzw. ustawodawstwo covidowe nie zrywają związku budynków z działalnością gospodarczą, co skutkuje ich opodatkowaniem stawką określoną dla budynków związanych z działalnością gospodarczą, nawet gdy faktyczne wykorzystywanie jest niemożliwe.
Jeżeli decyzja podatkowa nie została skutecznie doręczona, nie wywołuje skutków prawnych, a organ może kontynuować postępowanie i wydać nową decyzję.
NSA oddala skargę kasacyjną, uznając, że wojewódzki sąd administracyjny prawidłowo przeprowadził kontrolę decyzji podatkowej i nie uchybił przepisom prawa procesowego, a zarzut o nierozpoznaniu wszystkich zarzutów skargi jest niezasadny.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że na postanowienie o wznowieniu postępowania podatkowego nie przysługuje zażalenie, a błędne pouczenie organu nie wpływa na to uprawnienie; skarga kasacyjna została oddalona jako nieuzasadniona.
W sprawach o przywrócenie terminu na złożenie odwołania kluczowe jest wykazanie braku winy w uchybieniu terminowi. Przywrócenie terminu jest wykluczone przy skutecznym doręczeniu decyzji, a zadaniem sądów jest weryfikacja precyzji zarzutów w skardze kasacyjnej.