W przypadku braku dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, odmowa uznania kosztów uzyskania przychodu jest nieuzasadniona; organy podatkowe winny uzupełnić materiał dowodowy, zwłaszcza w zakresie weryfikacji zasad obcego prawa.

Czynności sprzedaży działek przez skarżącego, w rozpoznanej sprawie, nie mają charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mieszczą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Sąd uchylił wyrok sądu pierwszej instancji z powodu błędów proceduralnych, nakazując ponowne zbadanie sprawy pod kątem faktycznego charakteru transakcji i zgodności z zasadami dokumentacji podatkowej VAT, uwzględniając wytyczne dotyczące kwalifikacji czynności prawnych jako pozornych.

Zwrot części zapłaconej akcyzy z tytułu energii elektrycznej wykorzystanej przez zakład energochłonny realizowany jest według obowiązującej w roku korzystania z energii stawki akcyzy (5 zł/MWh w 2019 r.), czego potwierdzeniem jest decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalająca skargę kasacyjną spółki zakładającej zastosowanie wcześniejszych, wyższych stawek podatku.

Zobowiązanie podatkowe nie uległo zawieszeniu z uwagi na brak dowodów, że wszczęte postępowanie karne skarbowe dotyczyło podejrzenia przestępstw związanego z niewykonaniem zobowiązań podatkowych. Skarga kasacyjna oddalona.

Zaliczki na poczet udziału w zysku spółki komandytowej nie podlegają zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie ich wypłaty w trakcie roku podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził obowiązek J.P. jako pracodawcy do wpłat na PFRON za zależne jednostki, uznając skargę kasacyjną za niezasadną. Sąd stwierdził, że organy dokonujące wcześniejszych ustaleń uczyniły to prawidłowo, uzasadniając decyzje zgodnie z właściwymi przepisami prawa.

Podmiot wnioskujący o zwrot akcyzy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodu musi wykazać, że dostawa była realizowana w jego imieniu. Brak dowodów na organizację transportu i pokrycie jego kosztów uniemożliwia uznanie dostawy za realizowaną przez podmiot składający wniosek.

Osoba, która uiściła opłatę skarbową za inną osobę, nie jest uprawniona do żądania jej zwrotu, jeżeli nie jest podatnikiem ani nie posiada interesu prawnego uzasadniającego udział w postępowaniu podatkowym, ponieważ obowiązki podatkowe mają charakter osobisty.

Dla celów opodatkowania VAT, posiadanie przez podmiot zagraniczny stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce wymaga nie tylko istnienia zasobów personalnych i technicznych, lecz również ich funkcjonowania jako samodzielna struktura obsługująca usługi zgodnie z potrzebami tego podmiotu.

Skarżąca spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego i zastosowania zerowej stawki VAT, gdyż nie dochowała należytej staranności w ocenie gospodarczego charakteru transakcji, co umieściło ją w kręgu uczestników karuzeli podatkowej.

Praktyka organów podatkowych w zakresie stosowania stawek VAT powinna być jednolita i zgodna z zasadą zaufania do organów, a niedoskonałość wykładni nie może skutkować negatywnymi konsekwencjami dla podatników stosujących się do uznanych praktyk.

Decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy termin do przedawnienia zobowiązania jest krótszy niż trzy miesiące, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni niewykonanie zobowiązania bez konieczności dokładnej analizy majątkowej podatnika.

Dyspozycja art. 15zzzzzn2 ustawy o COVID-19 obejmuje również materialne terminy prawa podatkowego, wymagając, by w przypadku uchybień terminu przeprowadzać postępowanie nawrotne z tytułu przywrócenia terminu, zgodnie z zasadą wykładni pro podatnik (in dubio pro tributario).

Przelew środków pieniężnych darowizny bezpośrednio na rachunek wierzyciela obdarowanego, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d., spełnia wymóg formalny dla zastosowania podatkowego zwolnienia z tytułu nabycia w drodze darowizny, jeśli jest dokonany na rzecz obdarowanego.

W przypadku bezskuteczności egzekucji z majątku spółki oraz pełnienia funkcji członka zarządu w czasie powstania zaległości, możliwe jest orzeczenie solidarnie odpowiedzialności członka zarządu za te zaległości podatkowe, przy braku udowodnienia przesłanek egzoneracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok WSA we Wrocławiu i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na niedostateczne wyjaśnienie kwestii doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania podatkowego.

Osoba trzecia, która dokonała zapłaty w imieniu podatnika, bez posiadania obowiązku prawnego, nie jest uprawniona do żądania zwrotu opłaty skarbowej, gdyż nie posiada przymiotu strony w postępowaniu podatkowym ani interesu prawnego wynikającego z przepisów prawa podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny, uchylając wyrok sądu I instancji, stwierdza: niewystarczająca ocena dowodów i zaniedbanie uzupełnienia akt sprawy wymagają ponownego rozpoznania przez WSA.