Zarządzenie dotyczące ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych poprzez bezzasadność skargi kasacyjnej zostało utrzymane w mocy, uznając prawidłowość decyzji organu podatkowego. Skarga kasacyjna P. I. nie spełnia wymogów formalnych.

Nieruchomości wyodrębnione jako lokale garażowe w budynkach mieszkalnych podlegają opodatkowaniu stawkami dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą; związanie z działalnością opiera się nie tylko na samym posiadaniu, ale także na możliwości użycia lokalu w działalności gospodarczej.

Skarga kasacyjna P.R. została oddalona, potwierdzając zasadność nałożenia sankcji podatkowych przez Naczelnika Małopolskiego UCS wobec nierzetelności ewidencji VAT-marża i nieudokumentowania transakcji gospodarczych zgodnie z art. 120 ustawy o VAT.

Zawieszenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę nie wpływa na jego obowiązek podatkowy, jeśli jest właścicielem nieruchomości, które mogą być potencjalnie związane z działalnością gospodarczą, nawet jeśli w danym momencie nie są wykorzystywane do tejże działalności.

Członek zarządu spółki z o.o. odpowiada za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że wniosek o upadłość zgłoszono we właściwym czasie, bądź jeśli nie jest w stanie wskazać mienia spółki, umożliwiającego zaspokojenie zaległości. Zaniechanie zgłoszenia upadłości uzasadnia odpowiedzialność, nawet przy braku innych przesłanek exoneracyjnych.

Zawieszenie działalności gospodarczej nie eliminuje obowiązku podatkowego w zakresie nieruchomości związanych z tą działalnością, jeżeli istnieje możliwość ich przyszłego wykorzystania do działalności gospodarczej; operaty szacunkowe oraz procedury podpisywania decyzji nie naruszają prawa proceduralnego.

Nieprawidłowo przeprowadzone doręczenie decyzji administracyjnej, w którym brak możliwości ustalenia tożsamości odbiorcy przesyłki, skutkuje naruszeniem przepisów proceduralnych, co uzasadnia uchylenie wyroku i ponowne rozpatrzenie sprawy przez sąd I instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie dopuściło się bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego, jednakże działania te nie stanowiły rażącego naruszenia prawa. Uznać należy za uzasadnione wymierzenie organowi symbolicznej grzywny za przewlekłość postępowania.

Wydatki poniesione przez podatnika na wykonanie decyzji administracyjnej, w ramach czynności nieopodatkowanych, nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy brak jest związku z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.).

Członek zarządu spółki z o.o. ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe, gdy spełnione są przesłanki z art. 116 o.p., w szczególności bezskuteczność egzekucji z majątku spółki oraz niewystąpienie z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w terminie.

Złożenie oświadczeń nabywców oleju opałowego oraz ich zestawień jest konieczne do korzystania z obniżonej stawki podatku akcyzowego zgodnie z art. 89 ustawy o podatku akcyzowym, a ich brak uniemożliwia zastosowanie preferencji, nawet przy zniszczeniu dokumentacji.

Wykreślenie podmiotu z KRS skutkuje utratą zdolności sądowej i czyni postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowym, obligując sąd do jego umorzenia. (art. 128 § 1 pkt 1 i art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.)

Wydatki na części produkcyjno-administracyjne, o ile są związane z rozwojem działalności produkcyjnej, mogą być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieprawidłowe doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi strony, z pominięciem formy komunikacji elektronicznej zgodnie z Ordynacją podatkową, skutkuje uznaniem, że decyzja nie weszła do obrotu prawnego, co uzasadnia odrzucenie skargi na wojewódzkim szczeblu sądowym.

Grunty po nieczynnych liniach kolejowych nie korzystają z podatkowego zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich związania z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś materiał dowodowy musi być kompletny, aby ustalenie statusu linii kolejowej było prawidłowe.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., jeśli istnieje możliwość ich wykorzystania w tej działalności. Opodatkowanie nie jest uzależnione wyłącznie od posiadania tych gruntów przez przedsiębiorcę.