Zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym i w podatku od nieruchomości w przypadku, gdy podmiotem podatkowym jest osoba fizyczna powstaje wskutek doręczenia podatnikowi decyzji podatkowej, ustalającej wysokość tego zobowiązania (art. 21 par. 1 pkt 2 O.p.). Podstawę wymiaru podatku od nieruchomości i podatku rolnego stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków aktualne w dacie istnienia zobowiązania podatkowego

Odpowiedź na pytanie, czy dany podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do konkretnych okoliczności faktycznych danej sprawy.

Tak długo, jak długo sporne tereny nie były w ewidencji oznaczone jako "las", nie były one lasem dla celów wymiaru podatków. Choćby wobec tego określone grunty były lasem zarówno w potocznym rozumieniu tego słowa, jak i przepisów ustawy o lasach, to dopóki nie są oznaczone jako las w ewidencji, dopóty nie mogą stanowić lasu dla celów podatkowych. O tym czy dany grunt jest lasem dla celów podatkowych

Zgodnie z art. 21 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne podstawę wymiaru podatków stanowią dane z ewidencji gruntów i budynków. Organ podatkowy zobowiązany jest z urzędu badać ewidencję gruntów i budynków w zakresie koniecznym do ustalenia bądź określenia zobowiązania podatkowego. Przy opodatkowywaniu gruntu należy brać pod uwagę klasyfikację z ewidencji gruntów, a nie to, co faktycznie znajduje

Dokonując wykładni przepisu art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, trzeba mieć także na uwadze, że ustawodawca posłużył się zwrotem "kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy". Z treści powołanego przepisu można zatem wnioskować, że nakaz ustawodawcy odnosi się tylko do jednokrotnego przeniesienia podatku naliczonego. Kwota już raz przeniesiona jest już

Zagadnienie naruszenia prawa materialnego może być rozstrzygnięte dopiero na tle niebudzącego wątpliwości stanu faktycznego sprawy.

Postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku upadłego i podział uzyskanej sumy między wierzycieli, pełni analogiczną funkcję do postępowania egzekucyjnego. Od postępowania egzekucyjnego różni się ono tym, iż jest prowadzone w celu zaspokojenia wszystkich wierzycieli, a na ich zaspokojenia przeznaczona jest cała masa upadłości. Z tego względu postępowanie upadłościowe określa się mianem egzekucji

O tym czy dany grunt jest lasem dla celów podatkowych decyduje zapis w ewidencji gruntów. Tego dowodu nie mogą, samodzielnie kwestionować organy podatkowe na podstawie art. 194 § 3 O.p. z pominięciem zapisu w ewidencji.

Zgodnie z art. 5 § 1 Prawa upadłościowego przedsiębiorca jest zobowiązany nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia zaprzestania płacenia długów zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości. Oznacza to, że zarząd spółki, niebędący w stanie zrealizować zobowiązań względem jej wierzycieli, winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego, aby w ten sposób chronić