Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymaga spełnienia kryteriów faktycznego wykonywania tej działalności w sposób ciągły, zorganizowany i nastawiony na zysk, a brak tych cech prowadzi do uznania, że osoba nie podlega takim ubezpieczeniom.
Zastosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, który obniża świadczenia funkcjonariuszy służących na rzecz państwa totalitarnego do poziomu przeciętnej emerytury u osób, które po 1990 r. wypracowały dodatkowe uprawnienia, narusza zasadę równości przed prawem i prawo do zabezpieczenia społecznego, jak określono w Konstytucji RP.
Kwalifikacja 'służby na rzecz totalitarnego państwa' nie może opierać się wyłącznie na formalnej przynależności do określonych jednostek, lecz musi uwzględniać indywidualną ocenę działań służbowych w kontekście naruszenia praw człowieka.
W przypadku zbiegu prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury wojskowej, wypłaca się jedno z tych świadczeń - to, które jest wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, chyba że emerytura wojskowa została obliczona na zasadach określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych.
Organ rentowy ma prawo do weryfikacji podstawy wymiaru składek zadeklarowanej przy rozpoczęciu działalności gospodarczej, gdy wykazana wysokość składek jest nieadekwatna do osiąganych przychodów, jednakże powinien działać zgodnie z zasadą zaufania obywateli do władzy publicznej, co wyklucza możliwość późniejszej zmiany rozstrzygnięcia po wypłacie świadczeń przez dłuższy czas bez zakwestionowania tytułu
Uposażenie rodzinne przyznawane rodzinie zmarłego sędziego nie jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego i przepisy dotyczące zawieszenia renty rodzinnej z powodu osiągania przychodu powyżej określonego progu nie mają do niego zastosowania.
Działalność społecznego kuratora sądowego podejmowana w okresie zwolnienia lekarskiego, za którą otrzymuje się ryczałt mający charakter zwrotu poniesionych kosztów, nie stanowi pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej.
Obniżenie emerytury funkcjonariusza pełniącego służbę w totalitarnym państwie do poziomu przeciętnej emerytury z systemu powszechnego, bez uwzględnienia późniejszej służby w wolnej Polsce, jest niezgodne z zasadą proporcjonalności oraz narusza konstytucyjne prawo do zabezpieczenia społecznego.
Przepisy art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 497) oraz art. 18 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 236) mają zastosowanie także w przypadku lekarza podejmującego działalność gospodarczą, gdy wykonuje ją na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony
Zasada pobierania jednego świadczenia (wyższego lub wybranego przez uprawnionego) w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń dotyczy również zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w tej ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w ustawie zaopatrzeniowej.
„Wyzerowanie lat służby” godzi w sposób wprost proporcjonalny w funkcjonariuszy, których lata służby przypadały przed zmianami zapoczątkowanymi w 1989 r. Zatem, dolegliwość tego rozwiązania jest proporcjonalna – w niewielkim stopniu dotyka takie osoby jak odwołujący się, który tylko dwa lata służył w PRL. Wzorzec wpisany w art. 15c ust. 1 pkt 1 ustawy zaopatrzeniowej skutecznie zrównuje emerytury policyjne
Sąd jest obowiązany do oceny konstytucyjności przepisu ustawy w ramach ustalania, który przepis obowiązującego prawa będzie zastosowany do rozstrzygnięcia danego stanu faktycznego w indywidualnej sprawie. Dlatego odmowa zastosowania przepisu ustawy uznanego przez sąd za sprzeczny z Konstytucją nie narusza kompetencji Trybunału Konstytucyjnego i nie ma bezpośredniego związku z tymi kompetencjami.
„Wyzerowanie lat służby” godzi w funkcjonariuszy, których lata służby przypadały przed zmianami zapoczątkowanymi w 1989 r. Dotkliwość tego rozwiązania jest proporcjonalna i w niewielkim stopniu dotyka osoby, które tylko kilka lat służyły w PRL. W rezultacie, rozwiązanie to - przez swoją proporcjonalność - wpisuje się w cel promowany przez ustawodawcę. Skutecznie obniża emerytury „osób służących na
Zmiana zaskarżonej decyzji nie musi polegać na wydaniu nowej decyzji zmieniającej zaskarżoną, ale na wydaniu takiej decyzji, której skutkiem jest uwzględnienie w całości lub w części żądania strony objętego przedmiotem zaskarżonej decyzji.
Praca montera konstrukcji żelbetowych oraz sprawowanie kontroli i dozoru nad pracownikami wykonującymi takie prace nie kwalifikują się jako praca w szczególnych warunkach uprawniająca do rekompensaty w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, jeśli nie są wymienione w wykazie prac w szczególnych warunkach i nie są wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Likwidacja stanowiska pracy jako wynik rzeczywistych zmian organizacyjnych w zakładzie podjętych w ramach przysługującej pracodawcy autonomii zarządczej stanowi uzasadnioną podstawę do wypowiedzenia umowy o pracę, nawet jeśli zadania wykonywane przez pracowników na zlikwidowanych stanowiskach są powierzane podmiotom zewnętrznym.
Obniżenie świadczenia emerytalnego funkcjonariusza na podstawie art. 15c ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wymaga indywidualnej oceny przebiegu jego służby, a nie tylko formalnego stwierdzenia przynależności do określonych formacji w latach 1944-1990.
Odpowiedzialność członka zarządu spółki kapitałowej za zaległości składkowe tej spółki powstałe przed 1 stycznia 2016 r. obejmuje tylko jego majątek osobisty, a nie majątek wspólny małżeński.
Z przepisów nie wynika, aby warunkiem wliczenia pracy wykonywanej po ukończeniu 16 roku życia w gospodarstwie rodziców do pracowniczego stażu pracy było objęcie tego gospodarstwa w całości. Nie ma w ustawie żadnego uzasadnienia dla stwierdzenia, że z dużego gospodarstwa rolnego nie można wydzielić gospodarstw mniejszych, o ile tak wydzielona część stanowi bądź może stanowić zorganizowaną całość gospodarczą
Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji zadeklarowanej przez przedsiębiorcę podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, zwłaszcza gdy istnieje podejrzenie, że przedsiębiorca celowo zawyżył tę podstawę w celu uzyskania wyższych świadczeń, co jest sprzeczne z zasadą solidaryzmu w systemie ubezpieczeń społecznych.
Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji i kwestionowania wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zadeklarowanej przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, jeżeli wysokość ta znacząco przekracza osiągane przychody, szczególnie w początkowym okresie prowadzenia działalności.
O kwalifikacji świadczenia jako nienależnie pobranego decyduje świadomość ubezpieczonego.
W świetle prawa, zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego oparte na umowie o pracę, która nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w reżimie pracowniczym, nie stanowi ważnego tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi; sąd kasacyjny nie ma kompetencji do przewartościowania ustaleń faktycznych i dowodowych dokonanych przez sądy niższych instancji.
Jeżeli pracownik w ramach swoich obowiązków stale i w pełnym wymiarze czasu pracy narażony był na działanie tych samych czynników, na które narażeni byli pracownicy innego działu, w ramach którego to działu takie same prace zaliczane są do pracy w szczególnych warunkach, to zróżnicowanie tych stanowisk pracy musiałoby być uznane za naruszające zasadę równości w zakresie uprawnień do ubezpieczenia społecznego