Orzeczenia
Brak jest przesłanek do podjęcia uchwały na podstawie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) w sytuacji, gdy nie zachodzi potrzeba wyjaśnienia przepisów prawnych ponieważ stosowanie nie wywołuje wątpliwości w praktyce ani rozbieżności w orzecznictwie.
Na podstawie art. 109 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe dla rolników, wszczętych lecz nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1991 r. decyzją organu rentowego, nadal stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych
Pouczenie o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń emerytalno-rentowych musi być zgodne z aktualnie obowiązującymi przepisami i wskazywać te okoliczności w taki sposób, aby były zrozumiałe dla osoby, do której są skierowane.
Okres czasowego pozostawania bez pracy z powodu niemożności jej otrzymania po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych po dniu 15 listopada 1991 r. nie jest okresem składkowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.).
Okres zatrudnienia uprawniający do renty inwalidzkiej dla pracownika po ukończeniu 30 roku życia wynosi 5 lat wraz z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi, które jako okresy nieskładkowe mogą stanowić najwyżej 1/3 okresu zatrudnienia (składkowego).
Utrata prawa do ekwiwalentu za deputat węglowy wypłacany przez pracodawcę po przyznaniu emerytury, uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego przez wliczenie wartości ekwiwalentu do podstawy wymiaru emerytury z daty przyznania świadczenia, z uwzględnieniem jego rewaloryzacji, ubruttowienia i kolejnych waloryzacji.
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne adwokata wykonującego zawód indywidualnie nie może ulec zmniejszeniu na podstawie § 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (j.t. Dz.U. z
Podstawą wydania wyroku może być jedynie stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.),więc w uzasadnieniu wyroku sąd nie może się powoływać na późniejsze zdarzenia.
W sprawach o rentę inwalidzką z tytułu pobytu w obozie koncentracyjnym pominięcie przez sąd orzekający dowodu z wyników wnioskowanej przez biegłego lekarza obserwacji psychiatrycznej, bez wyjaśnienia przyczyn dla których wnioskodawca odmówił jej poddania się i bez poinformowania go o skutkach prawnych takiej odmowy, stanowi rażące naruszenie art. 3 § 3 w związku z art. 233 § 1 i 2 k.p.c. wobec szczególnej
Zawarte w § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1994 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego (Dz.U. nr 26, poz. 94), pojęcie zdarzenia oznacza zdarzenie uznane po dniu 31 grudnia 1993 r. za wypadek przy pracy
Upływ sześciomiesięcznego terminu przedawnienia prawa do zasiłku chorobowego, określonego w art. 54 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 143 ze zm.), nie stanowi przeszkody do wypłacenia tego zasiłku osobie prowadzącej działalność gospodarczą także wówczas, gdy opłacanie zaległych składek
Ubezpieczony, który stał się długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym przed okresem podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, może uzyskać rentę inwalidzką dopiero po spełnieniu warunków określonych w art.21 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71,poz. 342).
Wydanie wyroku ustalającego, że osoba zainteresowana spełnia warunek długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, nie jest orzeczeniem co do istoty sprawy o przyznanie renty inwalidzkiej rolniczej.
Podstawą nawiązania przez gminę stosunku pracy z kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest powołanie (art. 6ust. 3 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego, w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 38 ustawy z dnia 17 maja1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz. U. Nr 34,
Rewaloryzacja świadczenia na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o rewaloryzacji emerytur i rent dla osób, które ukończyły 80 lat, oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 92, poz. 540), nie pozbawia osób objętych przepisami tej ustawy, prawa do ustalenia wzrostu świadczenia z tytułu nieuwzględnionych dotąd okresów zatrudnienia, równorzędnych i zaliczalnych
Bieg przedawnienia roszczenia o rentę uzupełniającą rozpoczyna się z dniem, w którym pracownik powziął wiadomość o doznanym uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, powodującym całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy.
W postępowaniu o świadczenia emerytalno rentowe orzeczenie sądu wy-dane w trybie przewidzianym przez ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149), stwierdzające nieważność wyroków określonych w tej ustawie, stanowi podstawę do uznania okresu takiej represji za
Wyznaczenie kontrolnego badania lekarskiego osoby, której inwalidztwo trwa nieprzerwanie 10 lat jest dopuszczalne wówczas, jeżeli w uprzednim postępowaniu przed organem rentowym zostaną udowodnione okoliczności wskazujące na zmianę stanu inwalidztwa ( § 29 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 5 sierpnia 1983 r. w sprawie komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia
Za czas pełnienia dyżuru zakładowego w porze nocnej lekarzowi przysługiwał dodatek przewidziany w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273 ze zm.), natomiast dodatek taki nie przysługiwał w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki
Pominięcie przez sąd orzekający, dowodu z opinii biegłego sądowego, lekarza specjalisty chirurga ortopedy, w sprawie o rentę inwalidzką osoby, u której rozpoznano pourazowe zmiany narządu ruchu, stanowi rażące naruszenie art. 3 § 2 oraz art. 233 § 1 k.p.c. także wówczas, gdy w sprawie uzyskano opinie biegłych lekarzy innych specjalności.
Prawo do świadczeń określonych w ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) powstaje z dniem spełnienia się wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, a jeżeli pracownik pobiera zasiłek chorobowy, z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku.
Sąd nie ma obowiązku ustalania z urzędu przyczyn unieważnienia odwołania od decyzji organu po terminie.
Przeliczenie podstawy wymiaru emerytury żołnierza zawodowego na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r., Nr 10, poz. 36) następuje z uwzględnieniem dodatków stałych w wysokości wypłaconej w ostatnim miesiącu służby.
Zasady ustalania wysokości świadczeń określone w art. 10-16 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) nie mają zastosowania do obliczania okresów wymienionych w art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U