Pojęcie bezprawności należy rozumieć szeroko jako sprzeczność z obowiązującym porządkiem prawnym, przez który należy rozumieć nie tylko ustawodawstwo, ale również obowiązujące w społeczeństwie zasady współżycia społecznego; wśród nich mieści się przeprowadzanie zabiegów operacyjnych zgodnie ze sztuką lekarską i z najwyższą starannością wymaganą od profesjonalistów w zakresie medycyny.
Art. 10f ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz. U. nr 149, poz. 1076 ze zm.) nie kreuje roszczenia świadczeniodawcy o zawarcie z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o określonej treści.
W świetle art. 116 § 1 pkt 1 w związku z art. 116a Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zarówno wniosek o ogłoszenie upadłości jak i o wszczęcie postępowania układowego złożony we właściwym czasie stanowi przesłankę uwolnienia się od odpowiedzialności członka Zarządu za zobowiązania stowarzyszenia. Nie oznacza to jednakże, że efekt postępowania układowego
1. Wykonanie czynności w zakresie inspekcji weterynaryjnej nie stanowi samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli są one wykonywane w ramach prowadzonej przez przedsiębiorcę (podatnika) pozarolniczej działalności gospodarczej. 2. Przychód lekarza weterynarii z świadczenia usług weterynaryjnych na podstawie
Obowiązek ustalenia wszystkich przesłanek prawa do świadczenia ciąży na sądzie ubezpieczeń społecznych nawet wtedy, gdy organ rentowy w decyzji odmawiającej prawa do emerytury nie odnosi się do wszystkich jej warunków i negatywnie kwalifikuje tylko niektóre przesłanki świadczenia, bez rozpoznania pozostałych.
Art. 16 ust. 3 Umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, mający charakter intertemporalny, w sposób jednoznaczny wskazuje, że postanowienia Umowy, obowiązującej od 1 marca 2009 r., nie mają zastosowania do wniosków złożonych przed tą datą, a więc także do wniosku ubezpieczonej z dnia 8 kwietnia 2008 r. o przyznanie renty rodzinnej.
Użyte w art. 78 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach określenie „osoba' obejmuje wszystkie osoby fizyczne i wskazane osoby prawne. W obrębie ogólnej kategorii osób fizycznych nie zachodzi żadne pierwszeństwo krewnych lub innych osób bliskich przed osobami obcymi; od wszystkich wymagane jest pokrycie kosztów pogrzebu. Tym samym przepisy art. 78-79 ustawy wprowadzają zasadę wypłaty zasiłku pogrzebowego
Na użytek wykładni art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych racjonalnie można przyjąć, iż okres ponad 10 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy do daty niewypłacalności pracodawcy jest zbyt odległy, aby przyjąć, że rozwiązanie stosunku pracy wynikało z niewypłacalności pracodawcy.
Warunkiem przedłużenia prawa do renty rodzinnej na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest kontynuowanie nauki na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, niezależnie od wcześniejszego ukończenia studiów magisterskich na innym kierunku. Wynika więc z tego, że podjęcie kolejnej formy kształcenia po ukończeniu studiów wyższych nie może przesądzać
Ubezpieczenie wypadkowe powinno być stosowane wszędzie tam, gdzie podmiot zatrudniający organizuje pracę i powinien zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki jej wykonywania. A contrario wyłączenie tego obowiązku następuje jedynie tam, gdzie podmiot ten nie może takich działań podejmować. Zleceniobiorca wykonujący pracę w miejscach wynikających ściśle ze zleceń zleceniodawcy podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu
Sąd niezasadnie przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 1 października 2006 r., skoro wiek uprawniający do tego świadczenia osiągnął dopiero w dniu 26 października 2006 r. Treść art. 100 i art. 129 ustawy o emeryturach i rentach wyklucza bowiem możliwość przyznania prawa do świadczenia przed spełnieniem wszystkich wymaganych warunków do jego nabycia, jak też możliwość wstecznego wypłacania
Wykładnia art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach wskazuje, iż jeżeli ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę, to musiał liczyć się z odsunięciem w czasie możliwości jej realizacji do czasu rozwiązania stosunku pracy z podmiotem będącym jego pracodawcą bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do tego świadczenia, i to niezależnie od tego czy ustalenie prawa następowało na przyszłość, czy też
Zasadnicza służba wojskowa nie może być doliczona przez ZUS do okresów pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, które uprawniają do wcześniejszej emerytury.
Przesłanka z przepisu art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest spełniona tylko wówczas, gdy pomiędzy ustaniem ostatniego stosunku pracy a złożeniem wniosku o emeryturę nie wystąpił żaden okres podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu niezwiązanego z zatrudnieniem w charakterze pracownika.
Okres odbywania zasadniczej służby wojskowej należy traktować jako okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach.
Aplikant radcowski nie może otrzymywać renty rodzinnej, ponieważ odbywanie aplikacji radcowskiej nie może być uznane za „studia w szkole wyższej” w rozumieniu art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).
Jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, to nie spełniała przesłanki renty z art. 57 ust. 1 pkt 1, czy niezdolności do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
O uprawnieniu do wcześniejszej emerytury decyduje łączne spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 32 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, a nie przekonanie pracownika, że praca była wykonywana w szczególnym charakterze lub warunkach. Praca w warunkach szczególnych [w zakładach przetwarzających azbest] nie jest tożsama z pracą bezpośrednio przy przetwórstwie azbestu.
Pouczenie, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach powinno być odpowiednie dla funkcji jaką odgrywa w normatywnej konstrukcji nienależnie pobranego świadczenia. Z treści konkretnie udzielonego pouczenia trzeba bowiem wyprowadzić ustalenie, że pobierający świadczenia wiedział (został pouczony) - „o braku prawa do ich pobierania”.
Choć nie zawsze miejsce wykonywania usług przez zleceniobiorcę będzie miejscem prowadzenia działalności przez zleceniodawcę, to jednak ten zleceniobiorca, który wykonuje pracę w miejscach wynikających ściśle ze zleceń zleceniodawcy, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu wypadków przy pracy, bowiem w rozumieniu ustawy systemowej [art. 12 ust. 3] miejsca pracy wskazanego przez zleceniodawcę
Przedmiotem sporu w sprawach z odwołania od decyzji organu rentowego dotyczących odmowy prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i obowiązku zwrotu nienależnie wypłaconych z tego tytułu kwot, nie jest podleganie wnioskodawcy ubezpieczeniom społecznym, jeśli ta ostatnia kwestia była objęta odrębną decyzją zaskarżoną do sądu i prawomocnie rozstrzygnięta. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w tych
Jeżeli obowiązki członka zarządu spółki akcyjnej są wykonywane w ramach stosunku pracy, to uzależniony od średniej płacy w spółce miesięczny ryczałt za udział w posiedzeniach zarządu tej spółki, będący stałym dodatkowym miesięcznym składnikiem wynagrodzenia za pracę, podlega zaliczeniu do podstawy wymiaru składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne, choćby posiedzenia zarządu odbywały się po godzinach
O przyczynieniu się poszkodowanego [art. 362 k.c.] można mówić jedynie wtedy, gdy jego zachowanie jest współprzyczyną powstania lub zwiększenia szkody, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Nie może być to zatem przyczyna wyłączna, bo wówczas sam poszkodowany jest sprawcą szkody. Dlatego nie można ustalić przyczynienia się poszkodowanej do powstania szkody w 100% i jednocześnie uznać, że zachowanie
Skarżąca jako członek zarządu upadłej Spółki ponosi odpowiedzialność za jej nieprzedawnione zaległości składkowe na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych także wtedy, gdy pierwsze czynności wierzyciela (ZUS) zostały podjęte „ponad rok od daty wymagalności wierzytelności”, które powinny być płatne bez wezwania przez płatników składek