Wypowiedzenie umowy o świadczenie zdrowotne zawartej na podstawie ustawy o działalności leczniczej wymaga wskazania szczegółowych okoliczności uzasadniających jej rozwiązanie, a brak takiego wskazania skutkuje jego nieskutecznością w świetle art. 27 ust. 4 pkt 8 oraz art. 27 ust. 8 pkt 3 u.d.l.

Epizodyczne umowy zlecenia realizowane przez ubezpieczonego nie spełniają przesłanek negatywnych do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli ich charakter i uzyskany dochód nie zapewniają źródła utrzymania, a tym samym nie wyczerpują pojęcia podjęcia działalności zarobkowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową, przysługuje prawo do wyboru jednego ze świadczeń emerytalnych: z systemu wojskowego lub powszechnego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Obniżenie emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z 1994 r., którzy po roku 1990 pełnili służbę w wolnej Polsce, narusza art. 32, art. 64 oraz art. 67 ustawy zasadniczej, gdyż stanowi nieuzasadnioną represję wobec osób wiernych prawu po zmianach ustrojowych.

Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.

Wstrzymanie pobierania wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, nie skutkuje zwolnieniem z obowiązku zapłaty tych wynagrodzeń. W przypadku zaprzestania lub ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy ubezpieczony rozpoczynający działalność gospodarczą deklaruje podstawę wymiaru składek na poziomie nie odzwierciedlającym rzeczywistych przychodów z tej działalności, w celu zapobieżenia nabywania nienależnych lub zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności za nieprzechowywanie dokumentacji płacowej dłużej niż określony w przepisach okres przechowywania, jeżeli ubezpieczony miał możliwość udokumentowania swoich zarobków innymi dowodami w postępowaniu o wymiar świadczeń emerytalnych.

Okresy składkowe przebyte za granicą mogą być uwzględniane w polskim systemie ubezpieczeń społecznych na podstawie zasad koordynacji unijnej, jednak cofnięcie zaświadczeń A1 (E 101) wymaga prawidłowego zastosowania procedur ustalania właściwego ustawodawstwa, a nie może prowadzić do mechanicznego wyłączenia tych okresów z zaliczalności.

Obniżenie świadczeń emerytalnych i rentowych byłych funkcjonariuszy PRL wyłącznie na podstawie przynależności do określonych formacji, bez uwzględnienia indywidualnych czynów, może naruszać konstytucyjne zasady zakazu dyskryminacji oraz sprawiedliwości społecznej.

Ocena służby na rzecz totalitarnego państwa nie może ograniczać się do formalnej przynależności do określonych struktur, ale powinna uwzględniać indywidualne czyny i ich kontekst, w tym zgodność mechanizmów korygujących wysokość emerytur z konstytucyjnymi zasadami równości i proporcjonalności.

Podpisywanie przez przedsiębiorcę dokumentów kadrowych i płacowych, przygotowanych przez inne osoby, w okresie zwolnienia lekarskiego, jeśli czynności te są sporadyczne i wymuszone okolicznościami, nie stanowi wykonywania pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, co pozwala na zachowanie prawa do zasiłku chorobowego.

Zasada niekumulacji świadczeń, wynikająca z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej, zobowiązuje osobę uprawnioną do emerytury wojskowej i powszechnej do wyboru jednego z tych świadczeń, nawet jeśli emerytura wojskowa została obliczona wyłącznie na podstawie służby wojskowej, bez doliczenia cywilnych okresów składkowych.

Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, odnosi się do pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych przekraczających dopuszczalne normy, niezależnie od zastosowania przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej.

Zaniechanie przez pracodawcę obowiązków związanych z zapewnieniem bezpiecznych warunków pracy, które przyczyniły się do wypadku przy pracy, obliguje pracodawcę do odpowiedzialności. Jednak roszczenia pracownika o zadośćuczynienie mogą być uznane tylko w takim zakresie, jaki jest adekwatny do rozmiarów doznanej krzywdy i niewykluczający przyczynienia się pracownika do zwiększenia szkody.

Sąd ma obowiązek oceny konstytucyjności przepisu ustawy w celu zapewnienia, że norma stosowana do rozstrzygnięcia indywidualnej sprawy nie narusza praw konstytucyjnych jednostki, a możliwość takiej oceny nie przeszkadza kompetencjom Trybunału Konstytucyjnego.

Złożenie deklaracji rozliczeniowej uprawniającej do ulgi 'mały ZUS plus' po wymaganym terminie uniemożliwia skorzystanie z tej ulgi; ścisłe przestrzeganie terminów wymaganych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych jest warunkiem sine qua non nabycia prawa do takiej ulgi.

W sytuacji objęcia przez pracownika funkcji prezesa jednoosobowego zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zatrudnienie na podstawie stosunku pracy nie wygasa automatycznie; konieczne jest ustalenie, czy nadal występuje podporządkowanie pracownicze oraz czy pracownik faktycznie świadczy pracę lub jest gotowy ją świadczyć, a także czy przeszkody po stronie pracodawcy uniemożliwiają świadczenie

W sytuacjach gdy zadeklarowana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne jest ewidentnie zawyżona i oderwana od rzeczywistych możliwości dochodowych, sądy mają prawo do jej weryfikacji i korekty celem zapewnienia, że świadczenia odpowiadają rzeczywistym dochodom, co zapobiega nieuzasadnionemu korzystaniu z systemu ubezpieczeń społecznych.

Zawarcie umowy o pracę lub jej aneksu w celu uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, z naruszeniem zasad współżycia społecznego, skutkuje nieważnością takiej umowy, a nienależnie pobrane na jej podstawie świadczenia podlegają zwrotowi.

Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

Wspólnik dwuosobowej spółki z o.o., który pełni funkcję członka zarządu i wykonuje pracę w ramach stosunku pracy, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, gdy występuje podporządkowanie pracownicze zgodne z art. 22 k.p., a fakt bycia członkiem zarządu nie wyklucza możliwości bycia pracownikiem tejże spółki.

Organ rentowy posiada uprawnienie do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne deklarowanej przez ubezpieczonych w przypadkach, gdy podstawa ta nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistych przychodach z pozarolniczej działalności gospodarczej, tak aby zapobiec nieuzasadnionemu uzyskiwaniu świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.