Odpłatne wykonywanie pracy zarobkowej podczas zwolnienia lekarskiego, nawet jeśli polega na udzielaniu pomocy lekarskiej, skutkuje utratą prawa do zasiłku chorobowego, niezależnie od misji społecznej zawodu lekarza.

Mechanizm 'wyzerowania lat służby', przewidziany w art. 15c ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, jest zgodny z konstytucyjnymi zasadami proporcjonalności, natomiast art. 15c ust. 3 i art. 22a naruszają konstytucyjne prawa do zabezpieczenia społecznego i ochrony praw nabytych.

Emeryt lub rencista jest zobowiązany zwrócić nienależnie pobrane świadczenia, jeśli osiąga przychody wykraczające poza dopuszczalne limity, nawet jeśli nie był świadomy skutków finansowych swoich przychodów, o ile był należycie pouczony o konsekwencjach przekroczenia tych limitów.

Dla uzyskania tytułu do ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej konieczne jest jej faktyczne wykonywanie w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że prowadzenie działalności wiąże się z rzeczywistym podejmowaniem czynności zarobkowych, niezależnie od formalnego zgłoszenia do ubezpieczeń.

Wynagrodzenie lekarza skierowanego do pracy przy zwalczaniu epidemii przez wojewodę na mocy art. 47 ust. 10 ustawy o zapobieganiu zakażeń powinno być ustalane na podstawie przychodów z miesiąca poprzedzającego pierwsze skierowanie, a nie dla każdego kolejnego okresu skierowania z osobna.

Wznowienie postępowania w sprawie emerytalnej na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego wyłącznie wysokości świadczenia nie uprawnia do cofnięcia pierwotnego wniosku o emeryturę zgodnie z art. 116 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Przy ocenie, czy służba funkcjonariusza była na rzecz totalitarnego państwa, sąd musi uwzględniać nie tylko formalne ramy prawne i czasowe pełnienia służby, ale także indywidualne działania funkcjonariusza oraz ich wpływ na prawa i wolności obywatelskie; co wynika z zasady proporcjonalności i potrzeby indywidualnej oceny zgodnie z konstytucyjnymi standardami ochrony praw człowieka.

Osoba wykonująca pracę najemną w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, bez formalnego oddelegowania przez pracodawcę, podlega ustawodawstwu kraju, w którym pracę fizycznie wykonuje, co wyłącza ją spod obowiązku ubezpieczeń społecznych w Polsce, nawet jeśli umowa zlecenia została zawarta z polskim podmiotem.

Pracownikom, którzy na koszt własny podnieśli kwalifikacje potrzebne na danym stanowisku pracy, przysługuje roszczenie o wzrost wynagrodzenia, jeśli regulamin wynagradzania to przewiduje, a brak precyzyjnych zapisów w regulaminie nie może obciążać pracownika.

Zasiłek chorobowy nie przysługuje z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, jeśli osoba po ustaniu tego tytułu kontynuuje działalność stanowiącą nowy tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Wypowiedzenie umowy o świadczenie zdrowotne zawartej na podstawie ustawy o działalności leczniczej wymaga wskazania szczegółowych okoliczności uzasadniających jej rozwiązanie, a brak takiego wskazania skutkuje jego nieskutecznością w świetle art. 27 ust. 4 pkt 8 oraz art. 27 ust. 8 pkt 3 u.d.l.

Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową, przysługuje prawo do wyboru jednego ze świadczeń emerytalnych: z systemu wojskowego lub powszechnego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.

Obniżenie emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z 1994 r., którzy po roku 1990 pełnili służbę w wolnej Polsce, narusza art. 32, art. 64 oraz art. 67 ustawy zasadniczej, gdyż stanowi nieuzasadnioną represję wobec osób wiernych prawu po zmianach ustrojowych.

Epizodyczne umowy zlecenia realizowane przez ubezpieczonego nie spełniają przesłanek negatywnych do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli ich charakter i uzyskany dochód nie zapewniają źródła utrzymania, a tym samym nie wyczerpują pojęcia podjęcia działalności zarobkowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

Obniżenie świadczeń emerytalnych i rentowych byłych funkcjonariuszy PRL wyłącznie na podstawie przynależności do określonych formacji, bez uwzględnienia indywidualnych czynów, może naruszać konstytucyjne zasady zakazu dyskryminacji oraz sprawiedliwości społecznej.

Okresy składkowe przebyte za granicą mogą być uwzględniane w polskim systemie ubezpieczeń społecznych na podstawie zasad koordynacji unijnej, jednak cofnięcie zaświadczeń A1 (E 101) wymaga prawidłowego zastosowania procedur ustalania właściwego ustawodawstwa, a nie może prowadzić do mechanicznego wyłączenia tych okresów z zaliczalności.

Ocena służby na rzecz totalitarnego państwa nie może ograniczać się do formalnej przynależności do określonych struktur, ale powinna uwzględniać indywidualne czyny i ich kontekst, w tym zgodność mechanizmów korygujących wysokość emerytur z konstytucyjnymi zasadami równości i proporcjonalności.

Wstrzymanie pobierania wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, nie skutkuje zwolnieniem z obowiązku zapłaty tych wynagrodzeń. W przypadku zaprzestania lub ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy ubezpieczony rozpoczynający działalność gospodarczą deklaruje podstawę wymiaru składek na poziomie nie odzwierciedlającym rzeczywistych przychodów z tej działalności, w celu zapobieżenia nabywania nienależnych lub zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności za nieprzechowywanie dokumentacji płacowej dłużej niż określony w przepisach okres przechowywania, jeżeli ubezpieczony miał możliwość udokumentowania swoich zarobków innymi dowodami w postępowaniu o wymiar świadczeń emerytalnych.

Zaniechanie przez pracodawcę obowiązków związanych z zapewnieniem bezpiecznych warunków pracy, które przyczyniły się do wypadku przy pracy, obliguje pracodawcę do odpowiedzialności. Jednak roszczenia pracownika o zadośćuczynienie mogą być uznane tylko w takim zakresie, jaki jest adekwatny do rozmiarów doznanej krzywdy i niewykluczający przyczynienia się pracownika do zwiększenia szkody.

Sąd ma obowiązek oceny konstytucyjności przepisu ustawy w celu zapewnienia, że norma stosowana do rozstrzygnięcia indywidualnej sprawy nie narusza praw konstytucyjnych jednostki, a możliwość takiej oceny nie przeszkadza kompetencjom Trybunału Konstytucyjnego.

Złożenie deklaracji rozliczeniowej uprawniającej do ulgi 'mały ZUS plus' po wymaganym terminie uniemożliwia skorzystanie z tej ulgi; ścisłe przestrzeganie terminów wymaganych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych jest warunkiem sine qua non nabycia prawa do takiej ulgi.