Decyzje ostateczne Zakładu, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez Zakład uchylone, zmienione lub unieważnione, na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przejście na emeryturę, w myśl art. 921 § 1 k.p., obejmuje także sytuacje, w których pracownik, już jako emeryt wojskowy lub policyjny, rozwiązuje stosunek pracy i przechodzi na status wyłącznie emeryta, co uprawnia do odprawy emerytalnej, o ile wcześniej nie skorzystał z takiego świadczenia na podstawie stosunku pracy. Otrzymanie odprawy wojskowej nie wyklucza prawa do odprawy emerytalnej wynikającej

Emeryci i renciści posiadający umowę o pracę, z której nie osiągają minimalnego wynagrodzenia, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym również z tytułu umowy zlecenia, chyba że wynagrodzenie uzyskiwane ze stosunku pracy osiągnie co najmniej kwotę minimalnego wynagrodzenia.

W razie zbiegu prawa do emerytury wojskowej nabytej przed 2 stycznia 1999 r. z emeryturą powszechną, wypłaca się jedno świadczenie - wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Postanowienia umowy ubezpieczenia eksportowego oraz Ogólne Warunki Ubezpieczenia (OWU) mogą zawierać mniej korzystne regulacje dla ubezpieczającego od przepisów Kodeksu cywilnego, jeśli taka możliwość wynika z ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych.

Pozorność umowy o pracę wyklucza uznanie takiego stosunku jako podstawę do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi, nawet jeśli formalne dokumenty wskazują na istnienie zatrudnienia.

W postępowaniach dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne osoby prowadzącej działalność gospodarczą, po jej śmierci postępowanie podlega umorzeniu, gdyż zobowiązania te mają charakter publicznoprawny i nie przechodzą na spadkobierców.

Mechanizm obniżania świadczeń emerytalno-rentowych osób pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa przez 'wyzerowanie' podstawy wymiaru i ich dalsze ograniczanie do poziomu przeciętnej emerytury narusza zasady proporcjonalności, równości i ochrony własności wynikające z Konstytucji RP, zwłaszcza wobec funkcjonariuszy, którzy pozytywnie przepracowali lata w wolnej Polsce.

Przepisy ograniczające wysokość emerytur byłych funkcjonariuszy służb mundurowych, którzy po 1990 roku pełnili służbę w demokratycznym państwie, do przeciętnej emerytury FUS, są niezgodne z konstytucyjnymi zasadami równości, ochrony praw nabytych oraz sprawiedliwości społecznej.

Domniemanie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa na podstawie samego faktu zatrudnienia w jednostkach SB może być obalone, jednak sąd nie powinien stosować art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej z uwagi na jego niezgodność z Konstytucją RP.

Obniżenie wskaźnika podstawy wymiaru emerytury ze względu na służbę na rzecz totalitarnego państwa wymaga jasnego i precyzyjnego ustalenia, czy określona działalność była związana z naruszeniami praw obywatelskich, zaś postępowania sądowe w tej kwestii muszą zapewniać stronom możliwość pełnego przedstawienia dowodów i stanowisk na rozprawie jawnej.

Przepisy ustawy zaopatrzeniowej obniżające emerytury i renty funkcjonariuszy bez weryfikacji wpływu służby na rzecz totalitarnego państwa na nabycie tych świadczeń są niezgodne z Konstytucją RP, w szczególności z zasadą proporcjonalności i równego traktowania.

W sytuacji, gdy strony dokonują wyboru formy współpracy poprzez zawarcie umowy zlecenia, która uwzględnia cechy kontraktu cywilnoprawnego, wyraźna wola stron i charakter świadczonych usług mogą uniemożliwić późniejsze przekwalifikowanie tej umowy na stosunek pracy, nawet w przypadku braku faktycznego wykonywania zleconych czynności.

Zasada wyzerowania lat służby na rzecz totalitarnego państwa według art. 15c ust. 1 pkt 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest zgodna z Konstytucją RP i nie narusza zasady ne bis in idem, ponieważ obniżenie świadczeń nie stanowi sankcji karnej, a kwalifikacja służby jako służby na rzecz totalitarnego państwa może być dokonana w oparciu o działalność instytucjonalną, niezależnie od

Stwierdzenie służby na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy musi uwzględniać zarówno indywidualne działania funkcjonariusza, jak i instytucjonalny charakter jednostki, a przy obniżaniu świadczeń funkcjonariuszy zasada ne bis in idem nie jest naruszona, gdyż przepisy te nie mają charakteru represyjnego.

W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich UE, podlega on ustawodawstwu tego państwa, w którym znajduje się siedziba pracodawcy, nawet jeśli przeważająca część pracy jest wykonywana za granicą.

Ocena, czy funkcjonariusz pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, wymaga rozważenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a nie tylko formalnej przynależności do danej formacji. Przepisy ustawy o obniżeniu emerytury w związku z pełnieniem służby na rzecz systemu totalitarnego muszą być stosowane z uwzględnieniem konstytucyjnych standardów proporcjonalności i sprawiedliwości.

Aby zdarzenie mogło zostać zakwalifikowane jako wypadek przy pracy, nie jest konieczne, by przyczyna zewnętrzna była jedyną przyczyną zdarzenia; wystarczy, że przyczyniła się ona do powstania uszczerbku na zdrowiu.

Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, obniżający emerytury do poziomu przeciętnej emerytury ZUS, narusza konstytucyjne prawa byłych funkcjonariuszy, którzy służyli po 1989 r., a nie pełnili służby na rzecz totalitarnego państwa.

Art. 15c ustawy zaopatrzeniowej, nakazujący obniżenie emerytur za służbę na rzecz totalitarnego państwa, musi uwzględniać wszystkie okoliczności sprawy, w tym indywidualne czynny funkcjonariusza, i może być oceniany w kontekście konstytucyjności, zwłaszcza w przypadku braku rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny.

Lekarz, ujawniając informacje o leczeniu pacjenta rzecznikowi praw pacjenta lub dyrektorowi szpitala w kontekście skarg pacjenta, musi ograniczyć zakres tych informacji do niezbędnego minimum wymaganego do rzetelnego rozpatrzenia skarg, co wynika z art. 40 ust. 2 pkt 6 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Sąd jest uprawniony do odmowy zastosowania art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, gdy przepis ten, mimo że formalnie obowiązujący, prowadzi do skutków naruszających konstytucyjne zasady proporcjonalności, sprawiedliwości społecznej oraz równego traktowania, zwłaszcza gdy dotyczy funkcjonariuszy, którzy tylko przez krótki okres służyli na rzecz totalitarnego państwa, a po

Niedopuszczalne jest przyjęcie, że w sytuacji, gdy poszkodowany nie jest w stanie wykazać innej, dodatkowej przyczyny zdarzenia (wypadku komunikacyjnego), to wynika z tego, że wyłączną przyczyną jest przyczyna tkwiąca w organizmie pracownika.

Przy dokonywaniu oceny prawnej służby z perspektywy art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy bierze się pod uwagę przede wszystkim formację, w której pełniona była służba, a także zajmowane stanowisko czy stopień służbowy oraz przebieg służby. Określenie formacji/instytucji ma istotne znaczenie z uwagi na to, że zakres i przedmiot ich działalności może prima facie potwierdzać, że