Zewnętrzną przyczyną sprawczą wypadku przy pracy może być każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego, zdolny - w istniejących warunkach - wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym.

Dopuszczenie pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku na podstawie aktualnego okresowego orzeczenia lekarskiego, które było oczywiście błędne, może stanowić zewnętrzną przyczynę wypadku, o jakim mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

Okres podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego nie jest tożsamy z okresem ubezpieczenia, który jest uzależniony od opłacania składki lub zwolnienia z jej opłacania. Z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 ze zm.) nie można wyprowadzić wniosku, że prawo

Okresem równorzędnym z okresem zatrudnienia jest okres opieki nad inwalidą zaliczonym do I grupy, także z ogólnego stanu zdrowia, o ile osoba taka jest jednocześnie inwalidą wojennym i wojskowym - art. 11 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Umowa o pracę na czas nie określony, zawarta w sytuacji, gdy pracownik w ramach prac interwencyjnych podjął pracę na podstawie umowy na czas określony (na 5 miesięcy), rozwiązana z przyczyn leżących rzekomo po stronie pracodawcy z dniem 31 grudnia 1997 r. po 3 miesiącach pracy wnioskodawcy, który z tego tytułu domagał się prawa do wcześniejszej emerytury - przy równoczesnej rezygnacji przez pracodawcę

Dla uznania, że czynność była podjęta w interesie pracodawcy, nie ma znaczenia, czy została uzgodniona z pracodawcą, czy też podjęta bez jego wiedzy. Nawet subiektywne przekonanie pracownika, że działa na rzecz lub w interesie pracodawcy, daje podstawę objęcia takiego działania ochroną przewidzianą w ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

Dla uznania za udowodnioną zewnętrznej przyczyny wypadku przy pracy nie jest wystarczające stwierdzenie, że pracownik wykonywał czynności ze szczególnym przeciążeniem fizycznym lub psychicznym, ale konieczne jest także powiązanie tego faktu ze skutkiem w postaci uszczerbku jego zdrowia.

1. Pracownik podlegający obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek nie nabywa prawa do zasiłku chorobowego w razie powstania niezdolności do pracy po rozwiązaniu stosunku pracy (art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jednolity tekst: Dz.U

Nieuwzględnienie dokumentów potwierdzających zatrudnienie, dołączonych do wniosku o rentę rolniczą pod rządem ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 ze zm.), której przepisy nie przewidywały możliwości zaliczenia do okresu ubezpieczenia rolniczego tego zatrudnienia wobec braku wniosku

Z notoryjnego faktu, że okupant niemiecki łamał przepisy zakazujące zatrudniania dzieci w wieku poniżej 10-ciu lat nie wynika w sposób jednoznaczny i dostatecznie przekonywający, iż pracę taką nakazano wnioskodawcy oraz że miała ona charakter przymusowy, a więc była wykonywana nieodpłatnie, pod bezpośrednim przymusem fizycznym lub psychicznym, albo w warunkach zagrożenia (art. 231 KPC).

Przyznanie dziecku zasiłku pielęgnacyjnego nie zawsze oznacza stwierdzenia takiego stanu jego zdrowia, który uzasadnia zaprzestanie przez matkę zatrudnienia, warunkującego jej prawo do emerytury na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi specjalnej opieki (Dz.U. Nr 28, poz. 149).

Zalanie rzeczy wodą użytą do gaszenia pożaru objęte jest ryzykiem ubezpieczenia budynków, budowli i mienia od ognia i innych żywiołów.

Spór o wysokość wskaźnika dodatków stałych przysługujących do emerytury na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.) jest sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 KPC i o dopuszczalności kasacji w tej sprawie decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia.

Ekwiwalent wypłacony pracownikowi za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy z innych przyczyn niż wymienione w art. 171 § 1 KP jest ekwiwalentem za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy w rozumieniu § 7 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek