Systemowa wykładnia użytego w art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej zwrotu „z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa (…) została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo 18e ustawy (zaopatrzeniowej) …” daje podstawę do przyjęcia, że ów wyjątek należy interpretować nie tylko przedmiotowo, to znaczy wyłącznie przez pryzmat zasad obliczania emerytury wojskowej wynikających z art. 15a albo 18e

W sytuacji, gdy ubezpieczony kontynuował zatrudnienie i opłacał składki na ubezpieczenie społeczne po pierwszorazowym przyznaniu prawa do emerytury, spełnia warunki do skorzystania z mechanizmu jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, niezależnie od tego, czy w późniejszym czasie uzyskał kolejne prawo do

Postrzeganie "pobytu o charakterze stałym" w kontekście art. 5 ust. 2 ustawy systemowej winno odnosić się do systemu ubezpieczenia społecznego i realizowanej działalności generującej obowiązek podlegania ubezpieczeniom, a nie do formalnego statusu pobytu czy długości tego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle prawa emerytalnego, dla ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy kluczowe jest nie tylko rozpatrywanie niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy, ale także możliwości podjęcia innej pracy, zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, które są rozumiane zarówno jako kwalifikacje formalne, jak i te wynikające z doświadczenia i praktyki zawodowej.

Elementem decydującym o zakwalifikowaniu świadczenia jako nienależnie pobranego jest na gruncie ubezpieczeń społecznych świadomość osoby pobierającej świadczenie co do braku prawa do tego świadczenia. Kryterium istnienia świadomości wynika bądź z pouczenia dokonanego przez ZUS, bądź z zachowania samego ubezpieczonego, tj. składania fałszywych zeznań czy posługiwania się fałszywymi dokumentami.

Wcześniejsze wypłacenie przez organ rentowy świadczenia emerytalno-rentowego za okres do dnia śmierci uprawnionego do tego świadczenia w jeden ze sposobów przewidzianych w art. 130 ust. 2 ustawy emerytalnej przed uzyskaniem informacji o śmierci powoduje, że do takiego świadczenia art. 136 ust. 1 tej ustawy nie znajdzie zastosowania. Świadczenie wypłacone w ten sposób będzie bowiem podlegać dziedziczeniu

Całkowita niezdolność do pracy, stanowiąca podstawę przyznania renty socjalnej, nie może być utożsamiana z niepełnosprawnością spowodowaną wyłącznie zaburzeniami w pełnieniu ról społecznych. Decydujący czynnik stanowi koniunkcję stanu naruszenia sprawności organizmu z wywołanym nią stanem niezdolności do pracy oraz brakiem możliwości przekwalifikowania się zawodowego.

W sytuacji gdy pracownik zatruł się posiłkiem zjedzonym w czasie pracy, nie musi zaistnieć związek funkcjonalny między wypadkiem a wykonywaną pracą.

Członek zarządu wieloosobowej spółki z o.o. może wykonywać swoje obowiązki na podstawie stosunku pracy, o czym świadczą między innymi o liczne przepisy prawa pracy.

Okres obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej odbytej po 1 września 1979 r. podczas zatrudnienia w szczególnych warunkach podlega zaliczeniu do stażu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym z uwzględnieniem przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony, które obowiązywały w okresie takiej służby, po której pracownik powrócił do wykonywania pracy w szczególnych warunkach

1. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego nabywa się ex lege w razie zajścia sytuacji objętej ochroną (zdarzenie ubezpieczeniowe) po spełnieniu wymaganych przez ustawę warunków. Nabycie prawa ex lege oznacza, że prawo zostanie zrealizowane na poprzednich warunkach także w razie ich zmiany przed złożeniem wniosku o realizację nabytego prawa. 2. Moment nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności

Nieprawidłowości w procesie powoływania sędziów, o ile nawet by miały miejsce, nie mają wpływu na merytoryczną ocenę sprawy dotyczącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy. Sąd podkreślił również, że ocena niezdolności do pracy musi opierać się na konkretnych dowodach medycznych, a nie na abstrakcyjnych zarzutach proceduralnych.

Dyspozycje art. 8 ust. 2a ustawy systemowej rozszerzają pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych na dwie sytuacje. Pierwszą jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z wymienionych umów prawa cywilnego przez osobę, która taką umowę zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy. Tak samo jest traktowane wykonywanie pracy na podstawie jednej z umów cywilnoprawnych przez osobę

Art. 22 k.p. nie koliduje z art. 3531 k.c. bo prócz określonej pracy podstawowym elementem stosunku prawnego jest też wola zawarcia określonego zatrudnienia. Stosunek pracy nie może zostać nawiązany bez zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Jest to podstawowa zasada prawa pracy (art. 11 k.p.). Oświadczenie woli jest złożone dla pozoru, jeżeli jest symulowane. Symulacja ta musi się składać

1. Dokonując oceny transparentności i dopuszczalności umów konsumenckich uwzględniać trzeba normatywny model przeciętnego konsumenta. Wzorzec przeciętnego konsumenta nie może być definiowany w oderwaniu od ustalonych - odrębnie dla każdej sprawy - warunków obrotu i realiów życia gospodarczego. 2. Niewłaściwe informowanie konsumentów o rzeczywistym charakterze opłat likwidacyjnych w grupowym ubezpieczeniu

Nie można się zgodzić, na decyzję organu rentowego, która wyłącza z podlegania ubezpieczeniom społecznym osobę realizującą usługi w ramach przyjętego zobowiązania, bez jednoczesnego rozstrzygnięcia jaki ma rzeczywisty tytuł do polegania ubezpieczeniom społecznym. Takie zawężenie rozstrzygnięcia w decyzji nie jest właściwe w sytuacji, gdy nie jest kwestionowane wykonywanie usług czy pracy, gdyż decyzja

Wykonywanie pracy w rozumieniu art. 22 k.p. nie oznacza wykonywania jakiejkolwiek pracy, lecz pracy o określonym modelu, który musi spełniać określone kryteria charakteryzujące stosunek pracy pracowniczej, a nie może opierać się na pozornych oświadczeniach woli czy wykonywaniu czynności mających jedynie na celu ukazanie na zewnątrz pozornego stosunku prawnego.

Działalność gospodarcza, aby była uznana za taką w świetle prawa, musi być prowadzona w sposób ciągły i zorganizowany, na własny rachunek i ryzyko przedsiębiorcy. Działalność okresowa, sporadyczna lub nie mająca na celu osiągnięcia dochodu nie jest uznawana za działalność gospodarczą. W praktyce, faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej to coś więcej niż jednorazowe lub kilkukrotne przygotowanie

1. W kontekście naruszenia prawa materialnego w sprawach dotyczących zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy służb na rzecz totalitarnego państwa, kluczowe jest ustalenie, czy dana osoba rzeczywiście pełniła służbę na rzecz takiego państwa, uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy, a także zachowując proporcjonalność i legalność działań ograniczających prawa nabyte w procesie transformacji ustrojowej

W przypadku zbiegu prawa do emerytury mundurowej, obliczonej na maksymalnych zasadach bez możliwości doliczenia okresów pracy cywilnej, oraz prawa do emerytury z ubezpieczenia społecznego, ustawodawca przewiduje wypłatę jednego świadczenia - wyższego lub wybranego przez zainteresowanego, co wynika z zasady nie kumulacji świadczeń i jest zgodne z konstytucyjnymi zasadami równości oraz sprawiedliwości

Obowiązek ubezpieczenia wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest powiązany jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu prawnego, a nie z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega zatem obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści

Niezdolność do pracy jako przesłanka prawa do świadczeń jest ściśle związana ze zdrowiem ubezpieczonego (stopniem naruszenia sprawności organizmu) oraz z rokowaniem co do odzyskania przez niego zdolności do pracy zarobkowej (art. 12 u.e.r.f.u.s.). Jest stanem, który może ulegać zmianom, w związku z czym określenie "trwała niezdolność do pracy" i "renta stała" są pojęciami prawnymi mającymi inną treść

Świadczenie usług na podstawie umowy zlecenia zawartej w ramach prowadzonej działalności nie prowadzi do powstania nowego (odrębnego) tytułu ubezpieczenia społecznego ani też zbiegu tytułów do ochrony ryzyk socjalnych z ustawy systemowe.

Udział radnego w sesjach rady miejskiej nie kwalifikuje się jako działalność zarobkowa powodująca utratę prawa do zasiłku chorobowego, ze względu na charakter publicznoprawny stosunku, w ramach którego działa radny, oraz brak otrzymywania wynagrodzenia w formie zarobku za uczestnictwo w takich sesjach. Diety otrzymane przez radnego mają charakter rekompensujący i nie przewyższają minimalnego wynagrodzenia