Przepisy art. 3[1] ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661 ze zm./, do których odpowiedniego stosowania odsyła przepis art. 3[3], obciążają należnościami związanymi ze zwrotem majątku Skarb Państwa. Odpowiednie stosowanie tych przepisów w ramach

Okres pobierania renty z ubezpieczenia rolniczego wlicza się do przypadającego przed zarejestrowaniem okresu 365 zatrudnienia, warunkującego nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Do okresu odbywania szkolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, powinny być zaliczone wszystkie zajęcia i czynności związane z tokiem szkolenia, a zatem też zebrania organizacyjne, zakończenie kursu, odebranie zaświadczenia.

Opłata za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest rodzajem niepodatkowej należności budżetu gminy i dlatego z mocy ustawy wyłączony jest obowiązek jej wnoszenia przez zakłady pracy chronionej na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776/.

Okresami zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności pozarolniczej, o jakich mowa w przepisie art. 8 ust. 7 ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 147 poz. 687/, a więc okresami podlegającymi zaliczeniu do okresu, od którego zależy nabycie po dniu 1 lipca 1997 r. prawa do zasiłku, jego wysokość i okres pobierania, są

Sprawdzanie umiejętności zawodowych przez przyszłego pracodawcę /którego wyników nie można przewidzieć/, krótkotrwałe /3,5 godziny/, w warunkach prowizorycznych nie może być uznane za podjęcie zatrudnienia czy innej pracy zarobkowej.

Termin "poprzedzających" nie można identyfikować jak uczyniły to organy administracji, z pojęciami "bezpośrednio", "bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia", czy "następnego dnia". Przy ocenie pojęcia "w okresie 18 miesięcy poprzedzających" muszą być uwzględnione okoliczności konkretnej sprawy, zwłaszcza, jak w tej sprawie fakt, że "przeszkodą" w spełnieniu przesłanki przepisu stanowiły dni ustawowo wolne

Samo nieprzyjęcie przez pracownika nowych warunków pracy lub płacy w sytuacji określonej w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy przyznania temu pracownikowi zasiłku przedemerytalnego na podstawie art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994

Jeśli zlecenie dotyczące usług marketingowych i z zakresu organizacji pracy, zostało powierzone jednoosobowej firmie, a ta jego wykonanie powierzyła pracownikom zleceniodawcy i to w tym samym dniu, w którym otrzymała zlecenie, to oznacza, że zgodnym zamiarem stron i celem umowy było przeniesienie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia należnego pracownikom zleceniodawcy z równoczesnym uchyleniem się przez

Akty wydane na podstawie przepisów art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ nie stanowią aktów wykonawczych.

Przepis art. 37l ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ obowiązujący od dnia 5 września 1998 r, a wprowadzony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 108 poz. 684/, określa jedynie

Art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ zawiera upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych. Par. 2 pkt 2 i par. 3 ust. 3 wydanego na tej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1997 r. w sprawie wynagradzania pracowników

Niezależnie od konieczności spełnienia warunków określonych w par. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 /por. też par. 6 ust. 1/ rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec /Dz.U. nr 85 poz. 541/, przedsiębiorca ubiegający

Zarząd gminy nie jest organem zarządzającym szkołą w rozumieniu art. 31 Kodeksu pracy, dokonującym za szkołę czynności prawnych z zakresu stosunku pracy wobec jej dyrektora.

Brak uprawnień szkoły publicznej i związana z tym faktem niemożność wydawania świadectw a tylko zaświadczeń, stosunkowo krótki czas nauki polegającej na przysposabianiu do wykonywania zawodu prowadzić musi w konsekwencji , przy uwzględnieniu wykładni systemowej i celowościowej uwzględniającej nie tylko przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ale także przepis art. 2 pkt 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r

Okres pobierania zasiłku macierzyńskiego przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą jest okresem podlegania tej osoby ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia tej działalności w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.

Na postanowienie Krajowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania /art. 134 Kpa w zw. z art. 66 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm. - w jej brzmieniu sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. oraz w zw. z par. 14 rozporządzenia

Skierowanie pracownika mianowanego, z powołaniem się na przepisy art. 52 ust. 2 i art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ do innego urzędu niż wymieniony w art. 52 ust. 2 tej ustawy jest w istocie decyzją administracyjną o przeniesieniu urzędnika państwowego mianowanego.

Świadczenie przedemerytalne z ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ przysługuje pozostającemu bez pracy urzędnikowi, dopiero po upływie okresu wypłat świadczenia przewidzianego w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Naruszenie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy uzasadnia wydanie nakazu wstrzymania robót tylko wtedy, gdy powoduje bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia pracowników zatrudnionych przy tych robotach.

Bez wyeliminowania z obrotu prawnego ostatecznej decyzji o przyznaniu prawa do zasiłku niedopuszczalne jest orzeczenie o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia.

Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ nie zawiera regulacji związanych z sytuacją inspektorów kontroli skarbowej w razie reorganizacji lub likwidacji poszczególnych urzędów kontroli skarbowej. Skoro więc nie ma specjalnej regulacji w ustawie z dnia 28 września 1991 r., to z mocy szerokiego, wskazanego odesłania w sprawach ze stosunku pracy zawartego w art. 43

Utrata statusu bezrobotnego z prawem do zasiłku następuje z datę doręczenia decyzji.

W ocenie dyskryminującego /lub nie/ charakteru unormowań prawnych nie można pomijać różnic między kobietami a mężczyznami, przy czym na względzie należy mieć nie tylko różnice o charakterze biologicznym, czy społecznym, lecz także i te, które wynikają z odrębnego statusu prawnego stworzonego przez obowiązujące prawo, w tym zwłaszcza szczególne przywileje /uprawnienia, korzystniejsze warunki nabywania