Orzeczenia
Stosownie do art. 37k ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 2003 nr 58 poz. 514 ze zm./, w przypadku równoczesnego spełnienia kilku warunków uprawniających do zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego, uprawnionej osobie przysługuje wybór podstawy ich przyznania i tym samym możliwe jest dokonanie również wyboru samego świadczenia
Zgodnie z art. 9 pkt 2a z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /tj. Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ w razie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa pracy właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy są uprawnione do nakazania pracodawcy wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi. Przepis ten nie zawiera szczegółowych unormowań odnośnie
Zakłady pracy chronionej mają szansę odzyskać pieniądze utracone w wyniku niekorzystnej zmiany przepisów pozbawiającej ich prawa do zwolnień podatkowych, podstawą zwrotu są przepisy Konstytucji.
Bezpodstawnym jest wyłączenie z pojęcia choroby zawodowej uszkodzenia słuchu jedynie ze względu na stopień stwierdzonego uszkodzenia, gdy wykazano, iż uszkodzenie to spowodowane zostało hałasem, to ocena w orzeczeniu lekarskim w zakresie ubytku słuchu w uchu lewym nie dawała podstawy do wyłączenia choroby zawodowej.
Organy administracji nie mogą we własnym zakresie domniemywać woli strony, zwłaszcza działającej w postępowaniu samodzielnie.
Skoro przepis stanowiący podstawę odmowy przyznania skarżącej prawa do zasiłku przedemerytalnego został usunięty z porządku prawnego, powstały normatywne podstawy do ponownej oceny jej prawa do korzystania z tego świadczenia.
Obowiązek zawiadomienia organów administracji publicznej o każdej zmianie swego adresu ciąży na stronie od daty dowiedzenia się o prowadzonym postępowaniu administracyjnym zaś na organie ciąży na podstawie art. 9 Kpa obowiązek pouczenia o tej powinności i skutkach niedopełnienia jej.
Zakłady pracy chronionej są zwolnione od opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Nie ma znaczenia, że nie ma wykazu należności, z których są zwolnione.
Wprowadzone w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ domniemanie prawne ma charakter wzruszalny /tzw. praesumptio iuris tantum/, i jako takie może być obalone dowodem przeciwnym, np. w sytuacji gdy organ rentowy wykaże, że chociaż praca była wykonywana w warunkach narażających na powstanie choroby zawodowej, to jednak
Jeżeli choroba stwierdzona orzeczeniem lekarskim nie figuruje w wykazie chorób zawodowych /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach - Dz.U. nr 132 poz. 1115/, nie można orzec o chorobie zawodowej
Bez wyrejestrowania działalności gospodarczej nie ma możliwości sprawdzenia, czy faktycznie była ona prowadzona, czy też nie. Jest to istotne dla ustalania statusu bezrobotnego. Już samo sformułowanie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "f" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2003 nr 58 poz. 514 ze zm./ wskazuje, iż osoba, która uzyskała wpis do ewidencji