1. Działania, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Brak definicji prawnej "szkoły w systemie dziennym" w sytuacji gdy skarżący łączy naukę z zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy prowadzić powinien do interpretacji korzystnej dla skarżącego.

Artykuł 10 ust. 1a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ uzależnia podjęcie czynności łączących się z przeniesieniem pracownika na inne stanowisko służbowe od dokonanej reorganizacji urzędu, powodującej określone w tym przepisie skutki.

1. Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który u ostatniego pracodawcy rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem. Takiemu bezrobotnemu zasiłek przysługuje po okresie 90 dni /art. 27 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy/. 2. Okres 90 dni, o którym mowa w art

Do okresu uprawniającego do zasiłku podlegają zaliczeniu, przypadające przed dniem 1 stycznia 1997 r., między innymi okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności - pod warunkiem, że uzyskiwane wynagrodzenie lub dochód stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej

Złożenie przez podatnika w warunkach przewidzianych przez prawo deklaracji korygujących wcześniejsze deklaracje obejmujące wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z jednoczesnym dokonaniem na tej podstawie należnych wpłat na ten Fundusz w całości, spełnia warunki przewidziane w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1995 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów

Prawo do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego ma bezrobotny były pracownik, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy. Zasiłek taki nie przysługuje osobie, która z przyczyn ekonomicznych zaprzestała prowadzenia zarejestrowanej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ skarżący nie mógłby uzyskać prawa do zasiłku z braku spełnienia wymogu legitymowania się zatrudnieniem przez co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania. Nie jest więc trafny zarzut o konieczności odliczenia

Na mocy art. 13 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ kierownik urzędu pracy nie może orzec o utracie przez bezrobotnego prawa do zasiłku, jeżeli bezrobotny zgłosił się w wyznaczonym terminie w urzędzie z opóźnieniem, które usprawiedliwił.

Przepis art. 3 ustawy z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych /Dz.U. nr 75 poz. 355/, nie zamieszczony w tekście jednolitym, lecz obowiązujący, należy rozumieć w ten sposób, iż nakłada on na Społeczną Komisję Rewindykacyjną obowiązek wszczęcia

Nie ma podstaw prawnych do uznania pracy wykonywanej przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą na własny rachunek za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.

Przepis art. 3[1] par. 1 Kp nie daje podstawy do podporządkowania służby bezpieczeństwa i higieny pracy osobie wchodzącej w skład organu zarządzającego.

Do czasu wydania rozporządzenia przewidzianego ustawą z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenie stanu wojennego /t.j. Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ Społeczna Komisja Rewindykacyjna nie może orzekać także w zakresie wartości zobowiązań Skarbu Państwa nie przekraczających wartości określonych w art. 3 ust. 2 ustawy.

Do okresu, od którego zależy nabycie prawa, wysokość i okres pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, zalicza się również okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności, przypadające przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz.

Niezgłoszenie się do urzędu pracy i niepowiadomienie w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa, zgodnie z art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ skutkuje pozbawienie bezrobotnego statusu bezrobotnego na okres 3 miesięcy.

Przewodniczący samorządowego kolegium odwoławczego nie jest urzędnikiem państwowym, objętym zakazem prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającym z ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne /Dz.U. nr 56 poz. 274 ze zm./.

Bezrobotny, który w dniu 1.01.1997 r. miał prawo do podwyższonego /160 procent/ zasiłku dla bezrobotnych przyznanego do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, nabywa prawo do zasiłku przedemerytalnego w tej samej wysokości.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Wyjazd bezrobotnego pobierającego zasiłek dla bezrobotnych na okres krótszy niż 30 dni na wczasy /wypoczynek/ wypełnia znamiona pozostawania bezrobotnego w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia tj. znamiona przesłanki, o której mowa w art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ i w

Organ zatrudnienia wyrażając zgodę na rozłożenie na raty pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy z powołaniem się na dekret z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 17 poz. 92 ze zm./ oraz rozporządzenie wykonawcze Rady Ministrów z dnia 15 września 1982 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 30

Z mocy art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy uprawnione są w wypadku stwierdzenia, że stan bezpieczeństwa i higieny pracy zagraża życiu lub zdrowiu pracowników do nakazania zaprzestania przez zakład pracy lub jego część działalności bądź działalności określonego rodzaju. Skoro zatem organy