Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin, właściwość organu odwoławczego w sprawach świadczeń rodzinnych, ograniczona jest do spraw z wniosków o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych, złożonych przed 1 stycznia 2019 r.

Właściwość organu do rozpatrzenia odwołania w sprawie świadczeń rodzinnych jest determinowana przez moment złożenia wniosku oraz rodzaj postępowania, przy czym dla wniosków złożonych po 1 stycznia 2019 r. i w sprawach dotyczących nienależnie pobranych świadczeń rodzicielskich właściwym organem jest Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, a nie samorządowe kolegium odwoławcze.

Funkcję art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. należy rozumieć jako sposób uniknięcia kumulacji pobieranych świadczeń, nie zaś jako wykluczenie możliwości ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o to świadczenie spełnia przesłanki do uzyskania innego świadczenia określonego w tym przepisie.

Właściwość organu odwoławczego w sprawach dotyczących wypłaconych i następnie uznanych za nienależnie pobrane świadczeń socjalnych powinna być oceniana zgodnie z wykładnią literalną i systemową obowiązujących przepisów, nawet w kontekście spraw proszących wzmiankę o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego Unii Europejskiej.

Na mocy art. 494 § 1 i 2 KSH, przy połączeniu spółek, prawa i obowiązki, w tym zezwolenia, przechodzą na spółkę przejmującą, chyba że przepisy specjalne stanowią inaczej. Przy zmianie zezwolenia na aptekę, połączenie spółek nie przeszkadza w sukcesji zezwoleń, a wnioski o zmianę powinny być rozpatrywane zgodnie z obecną sytuacją prawną i faktyczną.

Przepisy art. 99 ust. 3-4 ustawy prawo farmaceutyczne podlegają bezpośredniemu zastosowaniu jedynie w postępowaniu w sprawie o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 99 ust. 1 tej ustawy, a nie w postępowaniu w sprawie zmiany tego rodzaju zezwolenia.

Przepisy art. 99 ust. 3-4 ustawy - Prawo farmaceutyczne podlegają bezpośredniemu zastosowaniu jedynie w postępowaniu w sprawie o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 99 ust. 1 tej ustawy, a nie w postępowaniu w sprawie zmiany tego rodzaju zezwolenia.

W kontekście świadczeń wychowawczych, decyzje dotyczące przedawnienia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń muszą być oceniane w świetle art. 25 ust. 4 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, które określa trzyletni termin przedawnienia dla takich należności.

Zgodnie z art. 30 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w przedmiocie umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ustawodawca wyraźnie wyłącza możliwość umorzenia składek finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osobom, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki i określonym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, przysługuje wyłącznie w przypadku, gdy rodzice lub inni najbliżsi krewni osoby niepełnosprawnej legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych