Przewidziany w art. 443 k.p.k. zakaz reformationis in peius nie odnosi się do wypadku uchylenia przez sąd odwoławczy postanowienia o umorzeniu postępowania w sprawie z oskarżenia prywatnego z powodu pojednania się stron (art. 492 § 1 k.p.k.) połączonego z zawarciem przez strony ugody (art. 494 § 1 k.p.k.).

1. W wypadku gdy określony skład sądu zależny jest od rodzaju sprawy poddanej osądowi (art. 28 § 3 k.p.k.) decydujące znaczenie dla oceny czy sąd był 'nienależycie obsadzony' (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.) ma czyn przestępny, na którego popełnienie wskazuje akt oskarżenia, z tym jednak że ani opis czynu ani kwalifikacja prawna zaproponowana w akcie oskarżenia - podobnie jak przy orzekaniu o właściwości

1. Podjęcie przez pracownika niezdolnego do pracy wskutek choroby czynności zarobkowych sprzecznych ze wskazaniami lekarskimi nie jest wykonywaniem obowiązku troski o dobro zakładu pracy, nawet wtedy, gdy pracodawca, bez swojej wiedzy i zgody, uzyskał przy okazji korzyść majątkową. 2. Przejawem troski pracownika niezdolnego do pracy wskutek choroby o dobro zakładu pracy jest stosowanie się do wskazań

Kierownik jednostki organizacyjnej zobowiązany do prowadzenia dokumentacji dotyczącej czasu pracy własnego i podległych mu pracowników, nie może, dochodząc wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i w wolne soboty, wywodzić korzystnych dla siebie skutków, powołując się na brak takiej dokumentacji.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez pracownika z winy pracodawcy (art. 55 § 11 KP) nie może być uznane za ustanie stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę (art. 921 § 1 KP), wobec czego pracownikowi nie przysługuje odprawa pieniężna, choćby przed rozwiązaniem stosunku pracy posiadał ustalone prawo do emerytury.

Radcy prawnemu pozostającemu w stosunkach pracy jednocześnie z więcej niż jedną jednostką organizacyjną (art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, Dz.U. Nr 19 poz. 145 ze zm.) przysługuje w każdej z tych jednostek ochrona przed wypowiedzeniem umowy o pracę przewidziana w art. 39 KP.

1. Pracownikowi samorządowemu, który został odsunięty od wykonywania obowiązków w następstwie zawieszenia organów gminy na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.), przysługuje wynagrodzenie gwarancyjne przewidziane w art. 81 § 1 KP. 2. Do wynagrodzenia przewidzianego w art. 81 § 1 KP, nie mają zastosowania

Rozwiązanie (także wadliwe) stosunku pracy przez pracodawcę wyklucza możliwość stosowania przepisów prawa cywilnego o ochronie dóbr osobistych (art. 23 KC, art. 24 KC, art. 448 KC), chyba że w związku z tym rozwiązaniem pracodawca naruszy dobro osobiste pracownika poza zakresem stosunku pracy, podejmując działania nie mieszczące się w ukształtowanej przez ustawodawcę formie i treści czynności prawnej

W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których akt oskarżenia wniosła Policja lub inny niefinansowy organ dochodzenia, wskazany w art. 134 § 1 kks, zwrot sprawy w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego – na podstawie art. 339 § 3 pkt 4 kpk – następuje prokuratorowi.

W świetle regulacji określonej w przepisie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, należy stwierdzić, że przyjęcie rezygnacji z pełnienia funkcji wiceprzewodniczącego, która jest jedynie wyrażeniem woli danej osoby, następuje w wyniku podjęcia uchwały o odwołaniu z tej funkcji w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, w obecności

Treść art. 111 par. 2 Kpa nie daje podstaw do przyjęcia, że następuje przesunięcie terminu wniesienia tylko tego środka, którego dotyczyło żądanie uzupełnienia decyzji oraz tylko wtedy, gdy żądanie jest zasadne. Żądanie uzupełnienia decyzji co do prawa wniesienia powództwa do sądu powszechnego powoduje przesunięcie także terminu do wniesienia odwołania.

Wymienienie w art. 9a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ wojewody jako organu odwoławczego oznacza także, iż wojewoda jest właściwy do działań w trybach przysługujących organowi wyższego stopnia umożliwiających weryfikację decyzji organu niższego stopnia.

Stosownie do art. 169 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/, gminie, jako podstawowej jednostce samorządu terytorialnego /art. 164 ust. 1 i 3 Konstytucji RP/, zapewnia się swobodne, jednak w granicach ustaw określenie swojej struktury wewnętrznej. Oznacza to, że przyjęte rozwiązania nie mogą naruszać postanowień ustawowych. Zarówno przepis art. 26 ust

Darowizna dokonana na rzecz fundacji, której celem jest wielostronna działalność na rzecz rozwoju pluralizmu politycznego, a w szczególności wspieranie rodzących się ruchów chrześcijańsko-demokratycznych, a więc cel o charakterze politycznym, nie podlega odliczeniu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. "a i b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106

Stwierdzanie nieważności orzeczeń wydanych między dniem 1 września 1998 r., tj. datą wejścia w życie kodeksu postępowania karnego z 1997 r., a dniem 1 września 2000 r., tj. datą rozpoczęcia obowiązywania ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego, ustawy - przepisy wprowadzające kodeks postępowania karnego oraz ustawy - kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 62, poz. 717),

Otrzymane wyrównanie wynagrodzenia za pracę /po ustaniu zatrudnienia/ stanowi należną część wynagrodzenia w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, która powinna być doliczona do wynagrodzenia i uwzględniona przy ustalaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Wyłączanie gruntów rolnych z produkcji powinno być najpierw oceniane pod kątem unormowań ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78 ze zm./ a w razie stwierdzenia braku, w tym zakresie, przeciwwskazań do wyłączenia powinno być ocenione pod kątem pozytywnego oddziaływania ekologicznego /ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym przebudowy bramy, przeznaczonej dotychczas do ogólnego użytkowania, mieszkańcom budynku posiadającym w nim lokale użytkowe, jeżeli nie są oni właścicielami tych lokali, nie przysługuje przymiot strony w procesie inwestycyjnym przebudowy bramy. Najemcy lokali projektowaną inwestycję mogą zakwestionować na zasadach ogólnych, przed sądem powszechnym.

W każdym wypadku, gdy organ "pozostawia podanie bez rozpoznania" /art. 64 par. 1 i par. 2 Kpa/, osobie, która zarzuca organowi administracji publicznej naruszenie prawa, polegające na bezczynności organu wobec zaniechania wszczęcia jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego na podstawie wniesionego przez nią podania /żądania/, przysługuje - na ogólnych zasadach - skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Art. 203 Kh ma charakter przepisu bezwzględnie obowiązującego, a umowa spółki nie może w tym zakresie zawierać odmiennych postanowień. Art. 203 Kh ma zastosowanie do wszystkich rodzajów umów a więc również do umów o pracę. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania

Prawo dożywotniego użytkowania części działki i ustanowiona służebność mieszkania daje przymiot strony postępowania.

1. Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ograniczona jest możliwość zastosowania w niniejszej sprawie art. 16 ust. 1 pkt 51 tej ustawy, gdyż wyłączone z kosztów uzyskania przychodu wydatki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy nie mogą podlegać uwzględnieniu na podstawie art. 16 ust.

Nie jest brakiem formalnym kasacji niedołączenie do niej „odpowiedniej liczby odpisów” (art. 446 § 2 k.p.k., w zw. z art. 518 k.p.k.), a zatem do usunięcia tego braku nie stosuje się trybu określonego w art. 120 k.p.k.

Jeżeli strona postępowania, która została pouczona o treści art. 138 i 139, złożyła wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem w celu wniesienia kasacji, to nie może ona wyłączyć konsekwencji stosowania tych przepisów, a więc możliwości uznania przesyłki za doręczoną - ani w drodze żądania doręczenia przesyłki w dogodnym dla niej terminie, ani poprzez złożenie wniosku o zawieszenie postępowania, uzasadnionego