Roszczenie informacyjne regulowane w art. 48 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (wcześniej art. 105 ust. 2 Prawa autorskiego) stanowi samodzielne roszczenie i nie wymaga od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wykazywania istnienia podstawy prawnej do dochodzenia opłat czy wynagrodzeń przy jego dochodzeniu, ani też jest niezależne od systemu finansowania

W przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości, zarówno komornik sądowy, jak i jego zastępca ponoszą solidarną odpowiedzialność za szkodę wynikającą z nieprawidłowego obciążenia nabywcy podatkiem VAT, jeśli ich działania lub zaniechania miały wpływ na powstanie takiej szkody.

W przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytowej zawierającej nieuczciwe postanowienia dotyczące mechanizmu przeliczania waluty, hipoteka jako zabezpieczenie takiego kredytu również nie może wywierać skutków prawnych, gdyż jest nierozerwalnie związana z wierzytelnością, którą zabezpiecza.

Art. 141 p.z.p. nie reguluje kwestii solidarnej odpowiedzialności konsorcjantów wobec podwykonawców za bezpodstawnie uzyskaną korzyść majątkową, a odpowiedzialność taka nie może być wywiedziona z samej ustawy o zamówieniach publicznych, gdyż przepisy kodeksu cywilnego regulujące bezpodstawne wzbogacenie wymagają precyzyjnego ustalenia stanu faktycznego oraz podjęcia przez sąd dokładnych rozważań dotyczących

Uznanie powództwa z zastrzeżeniem spełnienia przez powoda określonych świadczeń nie jest bezwarunkowym poddaniem się powództwu i jako takie nie prowadzi do automatycznego wydania wyroku zgodnego z żądaniem powoda; sąd nie jest związany oświadczeniem pozwanego zawierającym takie zastrzeżenia, lecz musi ocenić ich charakter i zasięg, a także możliwość odwołania takiego uznania w świetle zmieniających

Niewłaściwa obsada sądu nie następuje z samego faktu powołania sędziego na urząd na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej na podstawie Ustawy Nowelizującej, lecz wymaga ustalenia, czy w świetle konkretnych okoliczności, proces powoływania prowadziłby do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych do waluty obcej są nieodłącznie ze sobą związane i kształtują główne świadczenia stron, lecz ich abuzywny charakter może być poddany kontroli, jeżeli nie są sformułowane w sposób jednoznaczny, umożliwiający stronie konsumenta ocenę skutków ekonomicznych zobowiązania, nawet gdy postanowienia umowy określają główne świadczenie stron.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o dzieło, wykonawca nie może przerzucić odpowiedzialności za braki wykonania dzieła zgodnie z projektem, jeśli sam nie dopełnił obowiązków wynikających z art. 634 k.c. polegających na zawiadomieniu o okolicznościach uniemożliwiających prawidłowe wykonanie umowy, zwłaszcza gdy wynikają one z projektów dostarczonych

Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym wbrew wnioskowi strony o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej stanowi naruszenie prawa procesowego i rodzi skutki w postaci nieważności postępowania. Prawo do sądu oraz sprawiedliwości proceduralnej wymaga, aby sąd drugiej instancji uwzględnił wniosek strony o rozprawę, którego pominięcie narusza fundamentalne zasady procesu cywilnego.

Wyroki sądów drugiej instancji muszą spełniać wymogi formalne, w szczególności należyte uzasadnienie, które zawiera ocenę zarzutów apelacyjnych, ustalenie faktów, oparcie na dowodach oraz wskazanie stosowanej podstawy prawnej, co jest niezbędne do umożliwienia kontroli kasacyjnej orzeczenia.

Nieważność klauzul waloryzacyjnych w umowach kredytowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej nie zawsze prowadzi do możliwości utrzymania umowy bez tych klauzul; gdy ich wyeliminowanie zmienia naturę i charakter głównego przedmiotu umowy, zasadność dalszego obowiązywania umowy może być negowana na gruncie art. 3851 § 2 k.c. i art. 358 § 2 k.c.

Umowy kredytowe indeksowane do CHF lub denominowane w CHF były dopuszczalne w świetle prawa bankowego na etapie ich zawierania, nie wyklucza moŝliwości ich kontroli pod kątem abuzywności klauzul na podstawie reguł ogólnych prawa zobowiązań oraz dyrektywy 93/13/EWG, a także staje w sprzeczności z naturą stosunku prawnego w przypadku wyeliminowania z umowy klauzul przeliczeniowych i ryzyka kursowego,

W przypadku umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, sąd zobowiązany jest z urzędu badać klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego pod kątem ich potencjalnej abuzywności, niezależnie od postawy procesowej stron, w celu ochrony interesów konsumentów przed nieuczciwymi praktykami.

Przy miarkowaniu kary umownej sąd dysponuje zakresem uznania co do sposobu rozstrzygnięcia, jednakże jego zadaniem jest odniesienie do relevanckich kryteriów oraz wyjaśnienie, dlaczego zredukowana wysokość kary umownej koresponduje z celami tej instytucji i pozostaje w adekwatnej proporcji do godnego ochrony interesu wierzyciela. Brak wyjaśnień co do podstaw redukcji kary oraz wskazanie stopnia jej

Klauzule przeliczeniowe oraz klauzule ryzyka walutowego w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, determinując łącznie rozmiar świadczeń stron, współokreślają główne świadczenia stron i podlegają ocenie pod kątem abuzywności, jeżeli nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny, umożliwiający kredytobiorcy pełne zrozumienie mechanizmu ustalania kursu walutowego i realnego ryzyka

Kontrola wyroku sądu polubownego przez sąd powszechny w postępowaniu ze skargi o uchylenie tego wyroku ogranicza się do oceny zgodności z klauzulą porządku publicznego i podstawowymi zasadami postępowania przed sądem polubownym, bez wkraczania w zakres merytorycznej oceny zastosowania prawa materialnego.

W sprawach dotyczących rozliczenia nakładów poczynionych na nieruchomości na podstawie umowy użyczenia, nie można jednocześnie stosować przepisów o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia i o bezpodstawnym wzbogaceniu jako równorzędnych podstaw prawnych rozstrzygnięcia, gdyż są to reżimy prawne, które się wzajemnie wykluczają. Należy dokładnie określić charakter stosunku prawnego łączącego strony i

W przypadku zawiadomienia strony lub jej pełnomocnika ‎o niemożliwości sporządzenia uzasadnienia postanowienia podlegającego zaskarżeniu, wniesienie zażalenia od tego postanowienia nie jest uwarunkowane skutecznym złożeniem wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie postanowienia wraz z uzasadnieniem.

Każdy właściciel lokalu ma prawo i obowiązek współdziałania w zarządzie nieruchomością wspólną, w szczególności poprzez uczestniczenie w głosowaniach nad uchwałami, a wszelkie uchybienia proceduralne w procesie podejmowania uchwał mogą uzasadniać ich uchylenie przez sąd, o ile mają lub mogą mieć wpływ na treść tych uchwał.

Ocena, czy postanowienie umowne jest niedozwolone, dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść oraz okoliczności, które towarzyszyły zawarciu umowy. Klauzula umowna uznana za niedozwoloną nie może być zastępowana przepisami o charakterze ogólnym, lecz jedynie przepisem prawa krajowego o charakterze dyspozytywnym lub takim, na zastosowanie którego strony umowy wyraziły

W sprawach o rozwód, zarówno niezakończonych do 3 lipca 2021 r., jak i wszczętych w okresie od 3 lipca 2021 r. do ‎14 kwietnia 2023 r., sąd pierwszej instancji orzeka w składzie jednego sędziego, chyba że prezes sądu zarządził rozpoznanie sprawy w składzie trzech sędziów. W razie rozpoznania takiej sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników zachodzi nieważność postępowania (art. 379 pkt 4

Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg przedawnienia roszczenia jedynie wówczas, gdy zawiera żądanie określone w sposób spełniający wymagania art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. i odnosi się do oświadczeń materialnoprawnych, tj. takich, które w sposób wyraźny i jednoznaczny określają przedmiot i zakres żądanego świadczenia, w tym przypadku także w odniesieniu do odsetek.

Zgodnie z art. 398(3) § 3 k.p.c., skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów. Podważanie oceny dowodów i ustaleń faktycznych sądu II instancji, nawet pod pozorem błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania przepisów prawa materialnego, jest sprzeczne z tym przepisem i stanowi podstawę do odrzucenia skargi kasacyjnej.

1. W przypadku umów kredytowych indeksowanych do CHF, klauzule umożliwiające bankom swobodne ustalanie kursów walut są abuzywne i rażąco naruszają interesy konsumentów. 2. Prawomocny wyrok zasądzający roszczenie nie zamyka drogi do postępowania kasacyjnego, nawet pomimo ogłoszenia upadłości dłużnika. 3. Po usunięciu abuzywnych klauzul z umowy, ta powinna nadal obowiązywać, o ile jest to prawnie możliwe