Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ dotyczy także tych podatników, którzy w roku podatkowym ponieśli wydatki na cele mieszkaniowe w formie spłaty otrzymanego przez spółdzielnię mieszkaniową kredytu bankowego w wysokości odpowiadającej ich wkładom budowlanym, to jest udziału w kosztach budowy ich

Dni i godziny otwierania i zamykania placówek handlowych, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych określa rada gminy, a nie wójt.

Naruszenie nieprzekraczalnego terminu uchwalenia przez radę gminy budżetu gminy do dnia 31 marca roku budżetowego powoduje ustanie kompetencji rady gminy do podjęcia uchwały w sprawie budżetu, a organem umocowanym do ustalenia budżetu na podstawie art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ staje się regionalna izba obrachunkowa.

Wykonanie orzeczonej kary dyscyplinarnej przeniesienia na niższe stanowisko - przewidziane w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. 1982 nr 31 poz. 214 ze zm./ - następuje przez wypowiedzenie warunków pracy i /lub/ płacy w sposób uregulowany w art. 42 Kp w związku z art. 5 Kp.

Uchwała zarządu gminy o wyznaczeniu do sprzedaży lokalu mieszkalnego, o przydział którego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ wszczęte było wcześniej i nie zostało zakończone postępowanie administracyjne, dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 101

1. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), mają charakter cywilnoprawny. 2. Sąd zasądzając odszkodowanie lub zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 cytowanej ustawy, zasądza

I. W sprawie z oskarżenia prywatnego, w której oskarżyciel prywatny został zwolniony od uiszczenia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania (art. 545 w zw. z art. 544 § 1 k.p.k.) – w wypadku wydania wyroku skazującego – sąd zasądza koszty postępowania od skazanego na rzecz Skarbu Państwa (art. 547 § 1 k.p.k.). II. W opisanej wyżej sytuacji przez koszty postępowania rozumieć należy ich zryczałtowaną

Dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz jej członków przydziałów lokali mieszkalnych w budynkach wzniesionych na gruncie oddanym spółdzielni w użytkowanie wieczyste nie stanowi przeszkody do obciążenia tych budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu hipoteką zabezpieczającą udzielony spółdzielni kredyt inwestycyjny.

1. Uchwały organów gmin, podjęte w sprawach przejęcia przez gminę mienia ogólnonarodowego /państwowego/ na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ podlegają rozpatrzeniu przez organy wymienione w art. 18 tej ustawy i w trybie określonym w tym przepisie. 2. W wypadku

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ jako podmiot uprawniony do uchwalania wysokości składki ustanawia sam Sejmik. Jednoznaczna i całościowa regulacja przez te przepisy problematyki finansowania działalności Sejmiku nie pozostawia gminom swobody w zakresie ich realizacji. Skoro ustawa w sposób jednoznaczny zobowiązała gminy do ponoszenia

Zakup samochodu inwalidzkiego przez osobę niepełnosprawną nie stanowi, w rozumieniu par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ w związku z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 ze zm./

Czy ustalenie przez Ministra Finansów kwoty subwencji ogólnej dla danej gminy na podstawie art. 55 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a także ostateczne określenie kwoty subwencji ogólnej, dla konkretnej gminy, w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 i 1992 r. oraz o zmianie

Zasada, że spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy /art. 22 par. 1 i art. 262 par. 1 Kp oraz art. 476 par. 1 pkt 1 Kpc/ dotyczy również stosunku pracy na podstawie powołania /art. 68-72 Kp/ i mianowania /art. 76 Kp/, chyba że tryb dochodzenia niektórych roszczeń pracowników mianowanych został uregulowany odmiennie /np. art. 38 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

Zgodnie z art. 18 w związku z art. 40 ust. 1 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rady gminy mogą w drodze uchwały wprowadzać opłaty administracyjne /art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ jedynie za czynności urzędowe podejmowane w zakresie swoich zadań własnych.

Obowiązek świadczeń ludności na cele publiczne, wprowadzony w drodze samoopodatkowania na podstawie referendum gminnego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ma charakter obowiązku podatkowego i wszelkie sprawy związane z wykonywaniem tych świadczeń, a także z odraczaniem, zwalnianiem, umarzaniem i zaniechaniem poboru

1. Komunalizacja terenu nie stanowi przeszkody do przyznania osobie, której przysługuje prawo dożywotniego użytkowania działki gruntu, prawa własności tej działki /art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników - Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./. 2. Przekazanie działki dożywotniego użytkowania na własność dożywotnika lub zstępnego osoby uprawnionej nie stanowi podziału

Skarga na decyzję o przeniesieniu policjanta na niższe stanowisko należy do kognicji sądu administracyjnego /art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 -i art. 3 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. nr 34 poz. 201/.

Nakaz karny należy traktować w postępowaniu nadzwyczajno-rewizyjnym tak jak wyrok skazujący.

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Powierzenie organom gminy w trybie porozumienia, o jakim mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./, prowadzenia spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej nie obejmuje upoważnienia do wydawania

1. Uchwała rady gminy w sprawie ustalania stawek opłaty targowej jest przepisem prawa lokalnego rangi podustawowej. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż

Podstawę do obciążenia oskarżonego, przeciwko któremu umorzono postępowanie karne na mocy art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., kosztami zastępstwa adwokackiego, wyłożonymi przez oskarżyciela posiłkowego, stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.

Czy porozumienie zawarte w dniu 28 sierpnia 1990 r. w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego we Wrocławiu a Zarządem Miasta Wrocławia, reprezentowanym przez Prezydenta

1. Kierownik urzędu rejonowego nie jest kompetentny w sprawach, których prowadzenie zostało przez niego, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/, powierzone właściwemu organowi gminy. 2. Wójt /burmistrz, prezydent miasta/ nie może być stroną w sprawach, w których na mocy art. 40 ust. 1 powyższej ustawy został