O ile nakazy z art. 62 i art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, adresowane są do właściciela bądź zarządcy obiektu budowlanego, przepis art. 69 przewiduje działanie samego organu za właściciela obiektu /zarządcę/, z tym iż rozstrzygnięcie o zastosowaniu środków zabezpieczających nastąpić winno również w formie decyzji administracyjnej, zgodnie z zasadą

1. Rozróżnienie prowadzenia budowy obiektu bądź jego części bez pozwolenia od przypadku prowadzenia robót budowlanych w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę, nie zależy, tylko od tego, czy doszło do zgłoszenia zakończenia robót budowlanych, prowadzonych na podstawie pozwolenia. O stosowaniu przepisów art. 48, bądź art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca

Przepis art. 79 par. 2 ust. 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowiący o prawie podatnika do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie wyklucza tego, iż zobowiązanie podatkowe w wysokości większej od należnej może powstać na skutek zaniechania skorzystania przez podatnika z przysługującego mu uprawnienia do dokonania odliczenia w

1. Wykonanie obiektu w oparciu o zgłoszenie, co do zasady, nie wymaga wcześniejszego uzyskania przez inwestora decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu /art. 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/. 2. W przypadku budowy ekranu akustycznego - "parkan" - wymagane jest pozwolenie na budowę i poprzedzająca je decyzja

Podatnik, który zamierza dokonać odliczenia wydatków na zakup gruntu pod budowę, musi liczyć się z koniecznością udokumentowania poniesionego wydatku z tego tytułu i w sytuacji, gdy jest to grunt zabudowany, z koniecznością wyodrębnienia wartości budynku od wartości gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W przypadku, gdy istotną dla danej sprawy okolicznością jest wykazany przez podatnika w deklaracji podatkowej przychód, to okoliczność ta może być kwestionowana wyłącznie w postępowaniu mającym za przedmiot rok podatkowy, którego deklaracja dotyczyła.

Likwidacja samowolnej zmiany sposobu użytkowania obiektu dopuszczalna jest w oparciu o art. 71 ust. 3 w zw. z art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

1. W przypadkach innych niż określone w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ organ nadzoru budowlanego obowiązany jest prowadzić postępowanie w trybie art. 50 ust. 1 pkt 1 i art. 51 Prawa budowlanego i stosować środki przeciwdziałające samowoli wymienione w tych przepisach, w tym także orzec o nakazie rozbiórki. 2. Likwidacja skutków samowolnego

Stypendia fundowane przez osoby prywatne nie mieszczą się w definicji trwałego ciężaru, o którym mowa w art. 22 ust. 1 i art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Do zgłoszenia robót /art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wymagane jest też dołączenie dowodu stwierdzającego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz w zależności od potrzeb, odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia wymagane odrębnymi przepisami. 2. Stolarka okienna i

"Mur oporowy" należy do konstrukcji oporowych zaliczanych do budowli - art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, które nie korzystają ze zwolnienia z uzyskania pozwolenia na budowę przewidzianego w art. 29 tego prawa. Konsekwencją wykonania muru oporowego bez pozwolenie na budowę jest nakaz jego rozbiórki, przewidziany w art. 48 Prawa budowlanego.

Stwierdziwszy fakt samowoli budowlanej zdefiniowany w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - organ nadzoru budowlanego nie ma możliwości prawnych skorzystania z uregulowań zawartych w art. 50, czy art. 51 Prawo budowlanego.

Jakość wyrobów budowlanych i robót budowlanych może być przedmiotem badania przewidzianego przepisem art. 81c ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w odniesieniu do obiektów wykonanych, jeśli wpływają na stan techniczny tych obiektów. Skoro, zatem organy nadzoru budowlanego nabrały wątpliwości, co do stanu technicznego spornych obiektów, to wydając nakaz

Pogląd skarżącego, w myśl którego istnieje możliwość łącznego opodatkowania małżonków pomimo upływu terminu do złożenia zeznania rocznego za 1995 r. - mimo wyraźnej regulacji szczególnej zawartej w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./- należy uznać za pozbawiony jakiejkolwiek podstawy prawnej, tym samym za oczywiście

Nie można zgodzić się z poglądem, że ujawnienie przez podatnika wydatków podlegających odliczeniu po upływie terminu określonego w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ skutkuje utratą prawa do odliczeń wydatków nie wskazanych w zeznaniu podatkowym.

Nie każde odstępstwo od warunków określonych w pozwoleniu na budowę i w przepisach, kwalifikować należy jako istotne w rozumieniu art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Nieznaczne, zatem przesunięcie budynku, które mieści się w granicy błędu przy pomiarach, nie jest odstępstwem istotnym.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że wykonanie robót budowlanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jest samowolą budowlaną z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Skoro objęte postępowaniem pozwolenie na budowę dotyczy robót budowlanych polegających na adaptacji /przebudowie/ części poddasza w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na pomieszczenia mieszkalne, to dla ich wykonania nie było wymagane wcześniejsze uzyskanie decyzji w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Taka inwestycja nie powoduje, bowiem zmiany sposobu zagospodarowania

1. Strona nie może poprzestać na ogólnym zarzucie, że granice działek są sporne. Na taki zarzut można by narazić każdego inwestora i tym sposobem uniemożliwić realizację jakiejkolwiek inwestycji. 2. Wydanie pozwolenia budowlanego nie jest uzależnione od ustalenia granicy między właścicielami sąsiednich działek. Zawieszenie, zatem postępowania nie byłoby zasadne nawet wówczas, gdyby toczyła się sprawa

Organy architektoniczno-budowlane nie są uprawnione do rozstrzygania w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę sporów cywilnych, co do prawa własności nieruchomości jak i co do przebiegu granic nieruchomości. Tylko wtedy gdyby w postępowaniu cywilnym sąd wydał w trybie zabezpieczenia powództwa określone nakazy lub zakazy, co do możliwości zabudowy spornej działki, względnie pasa gruntu, względnie

1. Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu administracyjnym zakończonym zaskarżoną decyzją nie przesądza o jej uprawnieniu do wniesienia skargi. Przeto, mimo iż w orzecznictwie przyjmuje się, że prawo do wniesienia skargi wypływa ze statusu strony w postępowaniu administracyjnym, opowiedzieć się należy za brakiem automatyzmu w tym zakresie. 2. Udział organizacji społecznej w postępowaniu

Spółka cywilna - jakkolwiek będąca podmiotem prawa, zwłaszcza gospodarczego i podatkowego - nie posiada zdolności prawnej ani zdolności do czynności prawnych, mają ją natomiast jej wspólnicy. Przeto zobowiązanie, by nadawało się do egzekucji, winno być skierowane do wspólników, nie zaś do spółki cywilnej, jaką oni tworzą.

Wytyczenie służebności przechodu i przejazdu należy do komornika sądowego realizującego wyrok Sądu cywilnego, a dokonanie wytyczenia takiej służebności przez organ jest możliwe jedynie w sytuacji zgodnego wskazania przez zainteresowane strony przebiegu tej służebności.

1. Jeżeli postępowanie administracyjne w procesie budowlanym będzie dotyczyło wyłącznie części odrębnej własności lokalu to zgoda właścicieli pozostałych lokali nie będzie wymagana, co oznacza, że właściciel takiego lokalu będzie legitymował się prawem do dysponowania nieruchomością w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Natomiast,