1. Praca w szczególnych warunkach nie jest pracą w szczególnym charakterze. Prawodawca wyraźnie te prace wydziela i odróżnia. Stanowiska pracy nie mają wspólnego zakresu. 2. Rekompensata, o której mowa w art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, nie przysługuje osobie, która ex lege nabyła prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie przepisów ustawy o emeryturach

Pracownik, wobec którego ogłoszono upadłość jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą, może wnieść skargę kasacyjną w sprawie, w której Sąd pierwszej instancji oddalił jego powództwo o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę a Sąd drugiej instancji po apelacji pozwanego pracodawcy umorzył postępowanie wobec syndyka masy upadłości pracownika, po stwierdzeniu, że syndyk nie mógł brać udziału

Odmowa zakwalifikowania, jako wykonywanej w szczególnych warunkach, pracy traktorzysty (kierowcy ciągnika rolniczego) w trakcie prac polowych, a nie w transporcie, odpowiada rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Art. 8 ust. 2a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych nie likwiduje odrębności umowy cywilnoprawnej. Z drugiej zaś strony nie występuje samodzielne (odrębne) ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy cywilnej, lecz tylko podleganie ubezpieczeniom społecznym z pracowniczego zatrudnienia. W takiej sytuacji niezawiadomienie przez sąd zleceniodawcy o

Tytuł ubezpieczenia z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowy nie spełnia się, gdy nie ma jednoosobowej spółki z o.o. Ograniczenie zasady swobody obrotu udziałami w spółce z o.o. nie wynika z art. 8 ust. 6 pkt 4, bo nie jest to przedmiotem regulacji tego przepisu. Oceny tej nie zmienia zarzut obejścia prawa odwołujący się do art. 58 k.c., bo w istocie zarzut nie wskazuje innej regulacji, którą skarżący

Pojęcie "współpraca przy prowadzeniu pozarolniczej działalności" w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy systemowej nie powinno obejmować sytuacji, gdy koszty generowane przez osobę współpracującą, obejmujące na przykład wysokość opłacanych składek na ubezpieczenie społeczne, znacząco przewyższają korzyści ekonomiczne wytwarzane przez osobę współpracującą. W takiej sytuacji można bowiem mówić jedynie o

Art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie wymienia wśród stosowanych odpowiednio przepisów Ordynacji podatkowej art. 199a. Potwierdza to, że nie ma trybu sądowego, takiego jak w art. 1891 k.p.c. w odniesieniu do decyzji ZUS. Procedura taka musiałaby być wyraźnie wskazana przez ustawodawcę, bo ustalenie stosunku prawnego lub prawa w rozumieniu art. 189 k.p.c. dotyczy stosunku cywilnoprawnego

Zasada zaliczenia, przy obliczaniu wysokości emerytury z art. 26 ustawy emerytalnej, do okresów składkowych fikcyjnego okresu ubezpieczenia w myśl art. 185 ustawy emerytalnej od daty przyznania prawa do emerytury z art. 32 tej ustawy – do osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, nie powinna dotyczyć okresu kontynuowania ubezpieczenia społecznego po nabyciu prawa do takiej emerytury.

Miarodajne przy określeniu zagrożenia dla "zatrudnienia w warunkach" są realne obawy związane z wystąpieniem wypadku przy pracy albo choroby zawodowej, a zatem art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy wypadkowej nie nawiązuje do środowiska panującego na stanowisku pracy, ale do faktycznego zagrożenia zatrudnionego. Skoro został on wyposażony w środki ochrony indywidualnej (eliminujące przekroczenia hałasu), to

Domownik, za którego rolnik nie opłacił składek z mocy prawa objęty jest ubezpieczeniem społecznym rolników.

Okres z art. 6 ust. 2 pkt 6a ustawy emerytalnej dotyczy okresu "niewykonywania pracy", a co za tym idzie okresu, w którym represjonowany nie pozostawał w stosunku pracy i nie otrzymywał wynagrodzenia.

Skoro na gruncie art. 775 § 3 k.p. możliwe jest weryfikowanie, czy mniej korzystne rozwiązanie dotyczące rozliczania noclegu jest adekwatne do realnych kosztów, to tym bardziej postanowienie regulaminu wynagradzania negujące prawo do zwrotu kosztów noclegu nie może być uznane za wykluczające świadczenia z rozporządzenia wykonawczego zgodnie z art. 775 § 5 k.p. Rozumowanie to wynika z założenia, że

W przypadkach, gdy czynniki ryzyka występujące na konkretnych stanowiskach nie obciążają osób sprawujących dozór inżynieryjno-techniczny nad pracownikami na nich zatrudnionymi, czynności dozoru nie można zakwalifikować pod poz. 24 w dziale XIV wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym

Odprawa przysługuje pracownikowi niezależnie od tego, czy przechodzi na rentę z tytułu całkowitej czy częściowej niezdolności do pracy, jak również od czasu, na jaki renta została mu przyznana. Prawo do odprawy rentowej nie zależy także od przyczyny powstania niezdolności do pracy (spełnienia ryzyka ubezpieczeniowego). Obojętne jest przeto, czy przyczyną niezdolności pracownika do pracy był ogólny

Powołanie oficera na stanowisko w wojskowej jednostce prokuratury było wyznaczeniem na stanowisko służbowe (w służbie wojskowej), a praca na stanowisku prokuratora wojskowego stanowiła służbę wojskową. W tej sytuacji sytuacja prawna prokuratora wojskowego, będącego oficerem, nie pozwala na uznanie go za pracownika, a tym samym nie mogą mieć do niego zastosowania przepisy Kodeksu pracy. W konsekwencji

Jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej

Wynikający z art. 45 § 1 k.p. wymóg zasadności wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony implikował ustanowienie z mocy art. 30 § 4 k.p. obowiązku wskazania przez pracodawcę w pisemnym oświadczeniu woli przyczyny owego wypowiedzenia. Wskazanie zaś tej przyczyny lub przyczyn przesądza o tym, że spór przed sądem pracy może się toczyć tylko w ich granicach. Okoliczności podane pracownikowi

Przepisy wprowadzające ustawę o KAS mają charakter szczególnych uregulowań, związanych z okresem przejściowym po utworzeniu nowej struktury administracji rządowej w postaci Krajowej Administracji Skarbowej i jako leges speciales powinny być interpretowane ściśle. Ponieważ unormowania te nie zawierają przepisu zakazującego dalszego zatrudniania pracownika, który wprawdzie w przeszłości pełnił służbę

Celem pouczenia świadczeniobiorcy nie jest wyczerpujące wyjaśnienie sytuacji prawnej i faktycznej, lecz pouczenie o konsekwencjach prawnych niezastosowania się do dyspozycji normy prawnej. Zawiadomienie w rozumieniu art. 138 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu innego świadczenia może mieć w zasadzie dowolną formę oraz treść

1. Art. 199 pkt 3 k.p.c. należy odnosić również do art. 64 § 11 k.p.c. Oznacza to, że odrzucenie pozwu jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy żaden przepis ustawy nie przyznaje stronie zdolności sądowej. 3. Przepisem przyznającym zdolność sądową w rozumieniu art. 64 § 11 k.p.c. jest art. 460 § 1 k.p.c., z którego wynika, że status ten posiada pracodawca „chociażby nie posiadał osobowości prawnej”. W

1. Niedozwolonymi kryteriami różnicowania sytuacji pracowników (stanowiącego dyskryminację) są kryteria wymienione w art. 113, art. 183a § 1 i w przepisach szczególnych oraz inne kryteria, które są społecznie nieakceptowalne. 2. Naruszenie wyłącznie zasady równego traktowania (naruszenie równych praw - art. 112 k.p.), bez zaistnienia kryterium dyskryminującego, skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą