Zleceniobiorcy, który nie wykonuje umowy przez cały miesiąc, przysługuje niższa kwota wolna od potrąceń z wierzytelności. W drodze analogii należałoby przyjąć, że kwoty wolne ulegają w tym przypadku obniżeniu jak przy zatrudnieniu na część etatu. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Sprawiedliwości w odpowiedzi z 18 października 2018 r.

Dla pracodawców, którzy w 2019 r. utworzą zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie), i będą dokonywać odpisu na ten fundusz w maksymalnej wysokości, zmieni się podstawa do jego obliczenia. Będzie stanowić ją przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2013 r., tj. 3278,14 zł. Ponadto w 2019 r. zmieni się kwota bazowa do ustalenia

Od 1 stycznia 2019 r. zmienią się zasady wypłacania pracownikom wynagrodzenia za pracę. Regułą będzie wypłata wynagrodzenia na rachunek bankowy wskazany przez pracownika, a nie - jak jest obecnie - do rąk pracownika. Zmiana w tym zakresie została wprowadzona ustawą z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją

Od 1 stycznia 2019 r. osoby zatrudnione na umowy cywilnoprawne, o pracę nakładczą i samozatrudnieni będą korzystać ze szczególnych gwarancji zatrudnienia, jeżeli zostaną umieszczeni na liście chronionych działaczy związkowych. Jeśli pracodawca naruszy ich prawa w tym zakresie, będzie musiał wypłacić im rekompensatę pieniężną.

W 2019 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie do 2250 zł. Minimalna stawka godzinowa dla zleceniobiorców wyniesie 14,70 zł. Wzrost minimalnego wynagrodzenie spowoduje zmianę wysokości świadczeń powiązanych z tym wynagrodzeniem.

Od 1 stycznia 2019 r. zostanie utworzony fundusz solidarnościowy, którego celem jest zapewnienie wsparcia społecznego zawodowego i zdrowotnego osobom niepełnosprawnym. Obowiązkowa składka na fundusz solidarnościowy wyniesie 0,15% podstawy wymiaru składki na Fundusz Pracy. Będzie jednak wydzielona ze składki na FP co oznacza że nie będzie dodatkowym kosztem obciążającym płatników składek.

Jedynie orzeczenie wydane na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, kwalifikujące do określonego stopnia niepełnosprawności, pozwala na skorzystanie z ulg określonych w odrębnych przepisach, czyli między innymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1. Nie można wywodzić, że ulga z art. 26 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. przysługuje z samego faktu inwalidztwa i posiadania samochodu osobowego wykorzystywanego także dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. Wydatki muszą być faktycznie poniesione i to na określone cele. Wprawdzie zgodnie z art. 26 ust. 7c u.p.d.o.f. podatnik nie ma obowiązku udokumentowania tych wydatków (na używanie samochodu), lecz powinien

Jedynie orzeczenie wydane na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, kwalifikujące do określonego stopnia niepełnosprawności, pozwala na skorzystanie z ulg określonych w odrębnych przepisach, czyli między innymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jedynie orzeczenie wydane na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, kwalifikujące do określonego stopnia niepełnosprawności, pozwala na skorzystanie z ulg określonych w odrębnych przepisach, czyli między innymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jedynie orzeczenie wydane na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, kwalifikujące do określonego stopnia niepełnosprawności, pozwala na skorzystanie z ulg określonych w odrębnych przepisach, czyli między innymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca przewidział sankcje karne dla podmiotów zatrudniających, które nie będą realizowały obowiązków wynikających z ustawy o PPK.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej wiąże zaliczenie do stopnia niepełnosprawności ze zdolnością do wykonywania zatrudnienia, a nie z niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów rentowych, a nadto z możliwością wypełniania ról społecznych, jako elementu uczestnictwa w życiu społecznym.

Świadczenie nazwane w wewnętrznych aktach zakładowych (w tym umowach o pracę) jako "dieta", "ryczałt" czy "delegacja" mogą kompensować różne koszty związane z podróżą służbową takie jak dieta, czy ryczałt za nocleg. Ustalenie, co konkretnie kryje się pod pojęciem użytym w regulacjach wewnętrznych lub w umowie o pracę (które nie musi odpowiadać semantycznie pojęciu zastosowanemu w powszechnie obowiązujących

Przejęcie zadań dydaktycznych w zakresie kształcenia uczniów przez inną szkołę stanowi przejęcie zakładu pracy przez innego pracodawcę w rozumieniu art. 231 k.p. i nie oznacza wewnętrznych zmian organizacyjnych lub likwidacji dotychczasowego pracodawcy, uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 KN.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie definiuje wprawdzie pojęcia odszkodowania, jednakże w jego treści zawarto wyłączenie z odszkodowań zwolnionych niektórych odpraw, wypłacanych pracownikom. Pod pojęciem "odszkodowania" z art. 21 ust.1 pkt 3 u.p.d.o.f. należy rozumieć również odprawy wypłacane na podstawie przepisów prawa pracy. W przeciwnym razie zbędne byłoby wyłączenie odpraw ze zwolnienia

1. Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek strony o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu kasacyjnym nie podlega zaskarżeniu do Sądu Najwyższego, ponieważ nie kończy postępowania w sprawie (art. 3941 § 2 k.p.c.), jednak na wniosek strony Sąd Najwyższy może, rozpoznając zażalenie na odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu jej nieopłacenia należną opłatą sądową, rozpoznać także

1. Nie da się ustalić całościowego i zamkniętego katalogu przedsiębiorstw (zakładów) wprawianych w ruch za pomocą sił przyrody, a ocena, czy przedsiębiorstwo lub zakład należy do kategorii wskazanej w art. 435 k.c. musi być dokonywana in casu z uwzględnieniem faktycznego znaczenia określonych technologii w działalności konkretnego przedsiębiorstwa oraz na podstawie ustalenia czy możliwe byłoby osiągnięcie

Obrona przed mobbingiem nie powinna wymagać od pracownika nieprzedłużania terminowego stosunku pracy ani rozwiązywania z powodu mobbingu umowy o pracę na czas nieokreślony, bo nie są to efektywne sposoby przeciwdziałania deliktowym zachowaniem mobbera na gruncie bezwarunkowego obowiązku pracodawcy przeciwdziałania mobbingowemu nękaniu, poniżaniu lub ośmieszaniu pracownika (art. 943 § 1 k.p.).