Skoro zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty, to uznać należy, że eliminuje się w ten sposób negatywną przesłankę wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).

Dla ustalenia przesłanki "wychowała" nie można wprowadzać sprecyzowanych ram czasowych, ale w każdym konkretnym przypadku należy ustalać, czy czynności podejmowane względem dziecka przez matkę doprowadziły do jego wychowania, czyli do doprowadzenia własnym działaniem do względnej samodzielności w jego bieżącym funkcjonowaniu, czy też z uwagi na wiek dziecka ten proces nie został zakończony, lub też

„Wynagrodzenie”, o jakim stanowi art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej, nie jest „wynagrodzeniem”, o którym mowa w Kodeksie pracy. Ustawa zasiłkowa jednoznacznie odwołuje się do pojęcia podstawy wymiaru składki, rozstrzygając w ten sposób wszelkie wątpliwości dotyczące treści tego pojęcia. Odwołanie do podstawy wymiaru składki, nie zaś wynagrodzenia w rozumieniu przepisów prawa pracy, jest zabiegiem celowym

Brak w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przepisów stanowiących o możliwości zaliczenia okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej do okresu pracy uprawniającego do nabycia prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek (art. 50e tej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

1. Powołanie przez ubezpieczonego nowych okoliczności lub przedstawienie nowych dowodów mających znaczenie dla oceny prawa do świadczenia bądź jego wysokości powoduje, że organ rentowy - a w przypadku wniesienia odwołania od negatywnej decyzji tego organu - sąd ubezpieczeń społecznych, może dokonać odmiennych niż w poprzednim postępowaniu sądowym ustaleń w zakresie stanu faktycznego sprawy i tę nową

W każdym przypadku przy ocenie charakteru czynności pracowniczych polegających na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, występuje

Chociaż nie ulega wątpliwości, że w art. 25b ust. 4 ustawy emerytalnej ustawodawca posłużył się pojęciem emerytury realizowanej, a nie tylko nabytej lub zawnioskowanej, to w przepisie tym - wykładanym łącznie z art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej - chodzi o realizację w sensie prawnym, a nie w sensie faktycznym. Chodzi bowiem o świadczenie, do którego wypłaty prawo przysługuje już emerytowi w chwili

Praca kierowcy ciągnika w transporcie i praca traktorzysty (kierowcy ciągnika) w rolnictwie nie są tożsame w aspekcie możliwości jednakowej ich kwalifikacji jako pracy w szczególnych warunkach. Nie ma podstaw do potraktowania prac polowych przy użyciu ciągnika rolniczego (traktora) jako prac w transporcie, czyli prac wykonywanych w szczególnych warunkach.

Warunkiem transferu z systemu zdefiniowanego świadczenia do systemu zdefiniowanej składki są ściśle określone parametry. Po pierwsze, kontynuowanie ubezpieczeń (emerytalnego i rentowych) po osiągnięciu 65 roku życia; po drugie, wystąpienie z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., po trzecie, emerytura na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej jest wyższa od obliczonej zgodnie z

Warunkiem otrzymywania świadczenia rodzicielskiego jest zamieszkiwanie na terenie Polski przez okres zasiłkowy, w trakcie którego miałoby być wypłacane. Nie ma przy tym znaczenia to, że pobyt poza krajem jest tymczasowy.

1. Użyty w art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej zwrot „okoliczności” występuje w dwóch znaczeniach: w znaczeniu okoliczności faktycznych oraz okoliczności sprawy. Nie ulega wątpliwości, że dowody służą ustaleniu istnienia okoliczności faktycznych (ustaleniu prawdziwości lub fałszywości twierdzeń o faktach). Dlatego nie można przypisywać pojęciu „okoliczności” wyłącznie wąskiego znaczenia. Dążąc do ustalenia

W sytuacji, w której matka urodziła czworo dzieci, jednak jedno z czworga dzieci zmarło w wieku niespełna 4 lat, nie można przyjąć, że matka zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy urodziła i wychowała co najmniej czworo dzieci, albowiem w stosunku do zmarłego dziecka ten proces wychowania nie został zakończony.