Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom, na które ciąży obowiązek alimentacyjny względem osoby niepełnosprawnej, przy czym krąg osób zobowiązanych jest ściśle określony przez przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, co wyklucza osoby będące w stopniu powinowactwa takie jak szwagierka.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie opiekującej się członkiem rodziny, gdy zakres wykonywanej przez nią opieki wymaga rezygnacji z zatrudnienia czy innej pracy zarobkowej, a ocena tej konieczności wymaga analizy całokształtu okoliczności, w tym stanu zdrowia osoby wymagającej opieki i jej faktycznej zależności od wsparcia opiekuna.

Osoba, która nie jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym względem niepełnosprawnej osoby dorosłej i która zrezygnowała z pracy zarobkowej w celu sprawowania nad nią opieki, nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych, ponieważ kluczowym warunkiem do uzyskania świadczenia jest ciążący obowiązek alimentacyjny w rozumieniu Kodeksu rodzinnego i

Posiadanie prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyklucza możliwość uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że osoba dokonuje zawieszenia prawa do renty – wówczas wyeliminowana jest negatywna przesłanka wyłączająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która nie podejmuje zatrudnienia lub rezygnuje z niego w celu sprawowania opieki nad członkiem rodziny, jeśli opieka ta ma charakter stały lub długotrwały i jest adekwatna do potrzeb zdrowotnych osoby niepełnosprawnej, niezależnie od tego, czy są inne osoby zobowiązane alimentacyjnie.

W sytuacji, gdy uprawniony wyraża wolę skorzystania ze świadczenia korzystniejszego i deklaruje chęć rezygnacji z wcześniej pobieranego świadczenia, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego powinno nastąpić od daty złożenia wniosku, nawet jeśli w tym okresie pobierane było świadczenie wykluczające możliwość otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego.

Niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę sprawującą całodobową i stałą opiekę nad członkiem rodziny z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest wystarczającą przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli wcześniej opiekun rezygnował z pracy z innych przyczyn, a konieczność sprawowania takiej opieki uniemożliwia skarżącemu podejmowanie jakiejkolwiek pracy zarobkowej.

Sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, aby uprawniało do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, musi mieć charakter ciągły i stały oraz wykluczać możliwość podjęcia przez opiekuna zatrudnienia nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W świetle art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba sprawująca opiekę, która ma ustalone prawo do emerytury, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne tylko wtedy, gdy zawiesi prawo do emerytury, ponieważ posiadanie prawa do emerytury wyłącza możliwość pobierania świadczenia pielęgnacyjnego.

Organ administracyjny nie może uzależniać przyznania świadczenia pielęgnacyjnego od obecności innych osób zobowiązanych do alimentacji wobec osoby niepełnosprawnej, a jedynie od faktu, czy osoba ubiegająca się o świadczenie może faktycznie podjąć zatrudnienie, wykonując jednocześnie czynności opiekuńcze.

Ustalenie przez wojewodę, że w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, obliguje organ gminy do uchylenia decyzji przyznającej świadczenia rodzinne od dnia, w którym osoba podlega ustawodawstwu państwa, w którym mają zastosowanie te przepisy.

Ustawa o świadczeniach rodzinnych uniemożliwia pobieranie równocześnie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i świadczenia pielęgnacyjnego; konieczność dokonania wyboru między tymi świadczeniami wynika z zasady równości i unikania faworyzującego traktowania.

Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga łącznego spełnienia przesłanek całkowitej niezdolności do pracy lub wieku uniemożliwiającego podjęcie zatrudnienia oraz braku niezbędnych środków utrzymania. Brak spełnienia którejkolwiek z tych przesłanek wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Teza od Redakcji

Szczególne okoliczności, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mogą obejmować wszelkiego rodzaju sytuacje, które czynią daną osobę niezdolną do podjęcia pracy, nawet jeśli nie legitymuje się ona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, ale jej stan zdrowia stawia ją na pozycji dużo gorszej niż osobę zdrową. Teza od Redakcji

Rada powiatu ma uprawnienie do wprowadzenia w uchwale zasad regulujących możliwość obniżenia opłat za pobyt w domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, w oparciu o szczególne okoliczności materialne, rodzinne, zdrowotne lub wynikające ze zdarzenia losowego, działając na podstawie art. 97 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej.

Artykuł 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wprowadza ograniczenia wiekowego co do możliwości rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną, w związku z czym osoba, która osiągnęła wiek emerytalny, może ubiegać się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli spełnia pozostałe kryteria określone w ustawie.

Uchylenie decyzji administracyjnych przyznających świadczenia rodzinne jest zgodne z prawem, jeśli wynika z późniejszego ujawnienia faktów mających istotny wpływ na ocenę prawa do tych świadczeń, nawet jeśli wcześniej inne postępowanie w tej samej sprawie zostało umorzone z powodu błędów w ustaleniach faktycznych. Decyzje administracyjne nie są ostatecznie trwałe, gdy pojawiają się nowe, istotne okoliczności

Praktyka zawieszania przez strony świadczeń emerytalnych lub rentowych w oczekiwaniu na decyzję w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego jest zbędna w świetle istniejących regulacji procesowych; w przypadku zawodowego reprezentowania strony przez adwokata, organy administracyjne nie są pozbawione obowiązku wywiązania się z nałożonych na nich obowiązków informacyjnych względem strony.

W sytuacji zmiany okoliczności sprawy i uzyskania przez małżonka osoby niepełnosprawnej statusu osoby z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności, strona ubiegająca się o świadczenie powinna ponowić wniosek, ze wskazaniem na zmianę okoliczności sprawy. Natomiast powoływanie się na zmianę okoliczności zaistniałą po wydaniu kontrolowanej decyzji nie może odnieść skutku i prowadzić do uchylenia

W przypadku połączenia spółek przed wejściem w życie nowelizacji ustawy - Prawo farmaceutyczne, sukcesja zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych następuje z mocy prawa na podstawie art. 494 § 2 kodeksu spółek handlowych, a zmiana przepisów prawa farmaceutycznego wyłączająca sukcesję nie ma zastosowania do zdarzeń prawnych, które miały miejsce przed jej wejściem w życie.