Zgodnie z wykładnią przepisu art. 92c ust. 1 pkt 3 ustawy o transporcie drogowym, termin na wszczęcie postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy oblicza się do dnia wydania decyzji ostatecznej przez organ administracji, a nie ogranicza się jedynie do momentu wydania decyzji przez organ I instancji.
Na podstawie art. 92a ust. 1 oraz art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, odpowiedzialność administracyjna przedsiębiorców wykonujących transport drogowy ma charakter obiektywny i nie jest uzależniona od winy przedsiębiorcy. Dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia obowiązków i warunków przewozu drogowego.
Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.
1. Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym także wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby. 2. Usługę pośrednictwa, która polega na odpłatnym umożliwianiu nawiązywania kontaktów poprzez aplikację na telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę
1. Istota protokołu z kontroli wyraża się w tym, że dokument ten odzwierciedla i potwierdza istniejący w momencie kontroli stan faktyczny. Jego walor, jako dowodu, wyraża się zaś w tym, że skoro jest on sporządzany podczas kontroli drogowej, to w relacji do okoliczności czasu i miejsca jej przeprowadzania umożliwia odzwierciedlenie w jego treści przebiegu czynności kontrolnych, jak również stwierdzonych
1. Podmiot wykonujący transport to również ten, kto faktycznie podejmuje czynności z zakresu transportu drogowego, chociaż nie dopełnił warunków legalnego wykonywania działalności gospodarczej. 2. Wykonywanie transportu drogowego podlegającego sankcji traktowane być musi jako działanie faktyczne polegające na przewozie osób lub rzeczy odpowiadające definiowanemu transportowi drogowemu z tym jednak,
Ustawa SENT nie jest ustawą podatkową i nie zawiera przepisów prawa podatkowego.
Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi jest uzależnione od wykazania, że zastosowanie sankcji nie jest niezbędne dla ochrony interesu publicznego i może być uznane za niewspółmierne w kontekście zasady proporcjonalności.
1. Nałożenie na stronę skarżącą kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw, stanowiąc dopuszczalny przepisami prawa zbieg odpowiedzialności administracyjnej, nie narusza zakazu podwójnego karania za to samo zachowanie. 2. Odrębne, a co za tym idzie różne zakresy normowania ustaw, a mianowicie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy – Prawo o ruchu drogowym – co jasno i wyraźnie wynika z zestawienia
Przedsiębiorca nie jest pozbawiony prawa, a w istocie rzeczy wolności podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, a co za tym idzie wolności wyboru rodzaju tej działalności, a mianowicie wykonywania krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, albo pojazdem samochodowym, przeznaczonym
Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.