Praca świadczona na podstawie prawidłowo opracowanego indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego nie jest wykonywana w ramach stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym w związku z art. 22 § 1 oraz art. 22 § 11 k.p.).

PROBLEM Od 1 lipca 2018 r. zatrudniamy na podstawie umowy o pracę (pełny etat) osobę bezrobotną w wieku 50+. Z tego tytułu korzystamy ze zwolnienia z opłacania składek na Fundusz Pracy i FGŚP. Od 1 stycznia 2019 r. zawarliśmy z tym pracownikiem kolejną umowę o pracę - na czas nieokreślony. Czy jako płatnik nadal jesteśmy zwolnieni z opłacania składek na FP i FGŚP, aż do wyczerpania 12-miesięcznego

O świadczeniu nienależnie pobranym można mówić, gdy strona w momencie zgłoszenia się do urzędu pracy w celu uzyskania statusu bezrobotnego i świadczeń związanych z tym statusem, będąc świadoma - w wyniku udzielonego jej pouczenia - znaczenia prawnego określonych okoliczności decydujących o uznaniu za osobę bezrobotną, okoliczności te zataja lub oświadcza nieprawdę (art. 76 ustawy o promocji zatrudnienia

Celem art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest wyłączenie z grona osób bezrobotnych osób prowadzących działalność gospodarczą, przy czym za takie należy uważać osoby wpisane do ewidencji tej działalności. Cel ten jest trudny do osiągnięcia, gdy bada się faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, w związku z czym przyjmuje się domniemanie wynikające

Nawet krótkotrwałe łączenie statusu bezrobotnego z wykonywaniem pracy zarobkowej, przy braku szczególnych okoliczności, usprawiedliwia nałożenie sankcji, o której mowa w art. 33 ust. 4 pkt 1 u.p.z., a sankcja ta nie może być postrzegana jako nieproporcjonalne wkroczenie w sferę praw jednostki.