Przedstawienie przez skarżącą zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, które okazuje się fałszywe, uniemożliwia spełnienie warunków do wydania prawa jazdy zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy o kierujących pojazdami, gdyż nie można uznać za spełnione przesłanki wymagane prawem do uzyskania uprawnienia do kierowania pojazdem.

Właściciel pojazdu, niezależnie od faktu użytkowania pojazdu przez inną spółkę na podstawie umowy leasingu finansowego, jest podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty dodatkowej za przejazd autostradą bez wniesienia opłaty, a organ administracji nie jest zobowiązany do ustalania faktycznego użytkownika pojazdu w dniu naruszenia na potrzeby procesu dotyczącego wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej

Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy osób samochodem osobowym nie wyłącza odpowiedzialności przedsiębiorstwa za naruszenie warunków przewozu okazjonalnego określonych w ustawie o transporcie drogowym, a umieszczanie charakterystycznych napisów identyfikujących sposoby wykonania przewozu zbliżone do usług taksówkowych na pojazdach niespełniających wymaganych przepisami kryteriów konstrukcyjnych

Sądy administracyjne są uprawnione do bezpośredniego stosowania orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności przepisów prawa podustawowego niezależnie od zastosowania klauzuli odraczającej derogację, co może pociągać za sobą konieczność zwrotu opłat pobranych na podstawie takich przepisów.

W przypadku stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności przepisu regulującego wysokość opłaty administracyjnej, każdy organ administracji publicznej jest zobowiązany do bezpośredniego stosowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego i zwrócenia nadpłaconych świadczeń, niezależnie od momentu orzeczenia trybunału oraz formalnego istnienia przepisu w systemie prawnym w okresie przed jego

Art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz związane z nim regulacje intertemporalne zachowują moc obowiązującą w zakresie, w jakim nie zostały wdrożone nowe rozwiązania techniczne umożliwiające przekazywanie danych według nowych zasad, co pozwala na kontynuację zastosowania przepisu w sprawach wszczętych przed wdrożeniem tych rozwiązań.

Zasada wyrażona w art. 153 p.p.s.a. obliguje organy administracji publicznej oraz sądy ponownie orzekające w danej sprawie do zastosowania się do oceny prawnej i wskazań wyrażonych wcześniej w orzeczeniach sądu, chyba że przepisy prawa uległy zmianie, jednak nie ma zastosowania, gdy zachodzi rozbieżność pomiędzy oceną prawną a błędem w jej subsumcji.

W sytuacji, gdy przepis dotyczący opłat za wydanie karty pojazdu został uznany za niezgodny z Konstytucją oraz przepisami prawa unijnego, organ administracji publicznej powinien dokonać zwrotu nienależnie pobranej opłaty, nawet jeśli wyrok Trybunału Konstytucyjnego określający nieważność przepisu został ogłoszony z klauzulą odraczającą jego skutki.

Za naruszenie przepisów o transporcie drogowym w postaci braku aktualnych badań technicznych pojazdu, odpowiada zarządzający transportem, przy czym nie może on być zwolniony z odpowiedzialności, chyba że wykaże, iż naruszenie wynikło z okoliczności niemożliwych do przewidzenia i że zrobił wszystko, co w jego mocy, aby do naruszenia nie doszło.