Zakończenie postępowania sądowego, w kontekście art. 124 § 2 k.c., następuje z chwilą doręczenia pełnomocnikowi fachowemu wierzycieli odpisu wydanego na posiedzeniu niejawnym postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności, co daje wierzycielom realną możliwość wszczęcia - na podstawie tego tytułu wykonawczego - postępowania egzekucyjnego przeciwko pożyczkobiorcom.
Roszczenie przeciwko członkowi zarządu spółki z o.o., oparte na art. 299 § 1 k.s.h., staje się wymagalne niezwłocznie po wezwaniu członka zarządu do spełnienia świadczenia. Doręczenie odpisu pozwu kuratorowi ustanowionemu na podstawie art. 143-144 k.p.c. nie skutkuje powstaniem stanu wymagalności tego roszczenia, co oznacza, że powództwo jest przedwczesne.
Na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie wynagrodzenia likwidatora spółki komandytowej, ustanowionego przez sąd, przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji.
W postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd drugiej instancji i nie może dokonywać własnych ustaleń faktów ani oceny dowodów. Skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustaleń faktów lub oceny dowodów, a Sąd Najwyższy kontroluje jedynie prawidłowość zastosowania prawa materialnego na podstawie ustaleń faktycznych dokonanych
Ocena zdolności do pracy, w kontekście prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, musi być oparta na aktualnym i kompleksowym badaniu stanu zdrowia ubezpieczonego, uwzględniającym zarówno wyniki badań medycznych, jak i opinie biegłych z odpowiednich dziedzin medycyny. W przypadku, gdy analiza ta wskazuje na poprawę stanu zdrowia oraz zdolność do wykonywania pracy zawodowej, nie ma podstaw do przyznania
Skarga o wznowienie postępowania, regulowana przez art. 399 § 1 k.p.c., jest instytucją wyjątkową, przysługującą wyłącznie od prawomocnych orzeczeń co do istoty sprawy i na ściśle określonej podstawie prawnej. Postępowanie ze skargi o wznowienie obejmuje trzy etapy: badanie dopuszczalności skargi, ocenę dopuszczalności wznowienia postępowania oraz ponowne merytoryczne rozpoznanie sprawy. Istotne znaczenie
Występowanie w postępowaniu sądowym z udziałem pełnomocników procesowych, którzy nie przedłożyli dokumentu pełnomocnictwa wykazującego ich uprawnienie do reprezentowania strony, powoduje nieważność tego postępowania. Przestrzeganie rygorów proceduralnych ma charakter ogólny i służy zarówno interesom stron, jak i wymiarowi sprawiedliwości.
Powołanie się na naruszenie art. 382 k.p.c. może wyjątkowo stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli skarżący wykaże, że sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału, orzekając wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przed sądem pierwszej instancji albo oparł swe merytoryczne orzeczenie na własnym materiale, z pominięciem wyników postępowania
1. Jednostkami samorządu terytorialnego nie są ani jednostki pomocnicze gmin (dzielnice, sołectwa), ani związki gmin lub powiatów, mimo, że struktury te realizują część zadań jednostek samorządu terytorialnego. 2. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje na mocy przepisów prawnych i obejmuje osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Zwolnienie z tego
Naruszenie przepisu art. 381 Kodeksu postępowania cywilnego, poprzez pominięcie w drugiej instancji nowego dowodu z uzasadnionych powodów, które wynikły z przebiegu procesu lub z treści uzasadnienia orzeczenia sądu pierwszej instancji, stanowi naruszenie zasady koncentracji materiału procesowego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji oraz może mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co uprawnia
W przypadku skargi kasacyjnej, niezgodność między określonym zakresem zaskarżenia wyroku a zakresem żądanej ingerencji w zaskarżony wyrok, wynikająca z art. 398(4 )§ 1 pkt 1 i 3 Kodeksu postępowania cywilnego, powoduje, że skarga kasacyjna nie spełnia wymagań konstrukcyjnych i podlega odrzuceniu.
Nieważność o której mowa w art. 379 pkt 5 k.p.c. występuje w sytuacji, w której z powodu wadliwych czynności procesowych sądu lub strony przeciwnej, strona nie mogła brać i nie brała udziału nie tylko w toku całego postępowania, ale także w jego istotnej części, przy czym chodzi o całkowite faktyczne pozbawienie możności obrony. Analizując, czy doszło do nieważności postępowania z tej przyczyny, należy
Dowód z przesłuchania strony ma charakter subsydiarny, gdyż jego dopuszczenie jest możliwe wyłącznie, gdy po wyczerpaniu środków dowodowych lub w razie ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne do rozstrzygnięcia sprawy. Przeprowadzenie takiego dowodu jest uzależnione od dyskrecjonalnej decyzji sędziego.
W sytuacji, gdy strona reprezentowana jest przez pełnomocnika, ale wyraża chęć osobistego udziału w rozprawie i nie może się stawić z przyczyn określonych w art. 214 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, rozprawa powinna zostać odroczona, nawet jeśli pełnomocnik jest obecny.
Skutek interwencyjny wyroku, wydanego w procesie, w którym osoba trzecia wystąpiła z interwencją uboczną, ma moc wiążącą w późniejszym procesie (procesie wtórnym) między interwenientem ubocznym a stroną, do której ten interwenient przystąpił w procesie pierwotnym. Związanie to obejmuje nie tylko samo rozstrzygnięcie zawarte w wyroku wydanym w procesie pierwotnym, ale rozciąga się również na ustalenia
1. Jeżeli pozwany powołuje się na skutki potrącenia wierzytelności objętej powództwem z przysługującą pozwanemu wierzytelnością wzajemną, ciężar udowodnienia faktów istotnych dla skuteczności potrącenia spoczywa na pozwanym. 2. W przypadku, gdy wierzytelność wzajemna opiera się na naprawieniu szkody wynikającej z naruszenia zobowiązania umownego, pozwanego obciąża obowiązek udowodnienia przesłanek
1. Przepis art. 75c Ustawy Prawo bankowe, wprowadzony w życie ustawą nowelizującą, miał zastosowanie do wypowiedzeń umów kredytowych dokonywanych w czasie jego obowiązywania, mając na celu zwiększenie ochrony kredytobiorców, niezależnie od daty zawarcia umowy kredytowej. 2. Uwierzytelnienie dokumentów przez osobę nieuprawnioną stanowi naruszenie art. 129 § 2 k.p.c. niezależnie od innych okoliczności
W przypadku sporu dotyczącego podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzącej działalność gospodarczą, konieczne jest dokładne ustalenie faktycznego charakteru tej działalności, w tym okresów faktycznego jej wykonywania, oraz pełne i szczegółowe uzasadnienie sądowych rozstrzygnięć, aby umożliwić efektywną kontrolę kasacyjną.
Powołanie się na art. 382 k.p.c., może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli skarżący wykaże, że sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału, orzekając wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przed sądem pierwszej instancji albo oparł swe merytoryczne orzeczenie na własnym materiale, z pominięciem wyników postępowania dowodowego przeprowadzonego
Przepis art. 227 k.p.c. określa jedynie, jakie fakty są przedmiotem dowodu, stanowiąc, iż są to fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Twierdzenie, że art. 227 k.p.c. został naruszony przez sąd rozpoznający sprawę, ma rację bytu co najwyżej w sytuacji - niezachodzącej w niniejszej sprawie - gdy wykazane zostanie, że sąd przeprowadził dowód na okoliczności niemające istotnego znaczenia
W sprawie o naprawienie szkody wynikłej z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia zasądzenie określonego świadczenia nie wyłącza jednoczesnego ustalenia w sentencji wyroku odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości z tego samego zdarzenia. Zmiana terminów przedawnienia oraz zapadnięcie prawomocnego wyroku przesądzającego zasadę odpowiedzialności pozwanego, nie jest