W kontekście umów kredytowych, jednostronne oświadczenia woli, takie jak wypowiedzenie umowy, powinny być jednoznaczne i stanowcze, aby zapewnić ochronę interesów kredytobiorcy. Wypowiedzenie umowy może być uzależnione od spełnienia określonych warunków, takich jak złożenie wniosku o restrukturyzację zobowiązań lub spłata zaległych należności. Takie warunki nie powodują niepewności co do treści stosunku

1. Postanowienia umowy kredytu, które uprawniają bank do jednostronnego ustalenia kursów walut, pozostawiając mu pole do arbitralnego działania i obarczając kredytobiorcę nieprzewidywalnym ryzykiem, są uznawane za abuzywne. 2. Konsument ma prawo do zawarcia umowy zakładającej niskie koszty udostępnienia kapitału, pod warunkiem, że wyraźnie i jednoznacznie przejmie na siebie w pełnym zakresie ryzyko

O sprzeczności umowy z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c.) ze względu na rażąco niekorzystne dla jednej ze stron ukształtowanie jej treści, będące wynikiem nadużycia - choćby tylko w wyniku niedbalstwa - silniejszej pozycji kontraktowej przez drugą stronę, mówi się także w przypadkach, w których rażąca dysproporcja dotyczy świadczeń głównych, choć w zasadzie uznaje się, że art. 388 k.c

"Wystąpienie z roszczeniem" w kontekście art. 129 ust. 4 p.o.ś. ma głównie znaczenie sygnalizacyjne, nie ograniczając możliwości późniejszego wystąpienia z dalej idącym żądaniem na drodze sądowej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 9 prawa budowlanego, poszanowanie uzasadnionych interesów osób trzecich ogranicza się do interesów mających umocowanie w przepisach prawa materialnego, natomiast nie obejmuje ogólnych interesów faktycznych. Organ architektoniczno-budowlany przy ocenie wniosku o pozwolenie na budowę, jest zobowiązany do uwzględnienia jedynie tych uciążliwości, które mogą dotyczyć naruszeń

1. Wydatki nieujęte w budżecie gminy, nawet jeśli służą utrzymaniu przedszkoli publicznych, nie wchodzą w zakres podstawy wyliczenia dotacji dla przedszkoli niepublicznych. 2. Unormowania dotyczące dotacji oświatowej nie kreują zobowiązania cywilnoprawnego między beneficjentem dotacji a jednostką samorządu terytorialnego, która nie wypłaciła beneficjentowi dotacji oświatowej w pełnej wysokości. Po

1. Zasada de minimis non curat praetor może być zastosowana w kontekście naruszenia dóbr osobistych, jeżeli naruszenie to jest nieznaczne i nie pociąga za sobą istotnych skutków dla osoby, której dobro osobiste zostało naruszone. 2. Naruszenie prawa do korespondencji, nawet jeżeli jest nieznaczne i nie pociąga za sobą istotnych skutków, może być uznane za naruszenie dobra osobistego. Jednakże, nie

Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 295 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, jedynie wtedy, gdy zawiera precyzyjne określenie roszczenia, zarówno co do jego przedmiotu, jak i wysokości, zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art. 185 § 11 k.p.c.

W sytuacji, gdy umowy o pracę zawarte między partnerami życiowymi mają charakter pozorny i służą jedynie stworzeniu pozorów zatrudnienia w celu uzyskania nienależnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, są nieważne na mocy art. 58 § 2 i 3 k.c. Działanie takie skutkuje obowiązkiem zwrotu nienależnie pobranych świadczeń na podstawie art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, niezależnie

Ocena wymiaru zadośćuczynienia obejmuje ocenę nasilenia i czasu trwania krzywdy, stopień zawinienia sprawcy, motywację sprawcy, zachowanie się sprawcy po wyrządzeniu tej krzywdy, zasięg podmiotowy krzywdy, oraz zachowanie samego pokrzywdzonego.

W sytuacji, gdy na podstawie art. 390 § 2 Kodeksu cywilnego dochodzi do uwzględnienia powództwa o zawarcie umowy, prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek złożenia oznaczonego oświadczenia woli przez jedną ze stron, zastępuje oświadczenia woli obu stron umowy. W efekcie, orzeczenie takie skutkuje zawarciem umowy przyrzeczonej bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli przez powoda

W przypadku ochrony dóbr osobistych, wolność słowa i prawo do krytyki muszą ustąpić przed ochroną dobrego imienia i godności.

Spełnienie obiektywnej przesłanki skargi pauliańskiej, czyli pokrzywdzenia (art. 527 § 1 k.c.), wiąże się z niewypłacalnością dłużnika powstałą lub powiększoną w następstwie zaskarżonej czynności dłużnika, z której osoba trzecia uzyskała korzyść i która zmniejsza możliwość zaspokojenia (art. 527 § 2 k.c.). Pokrzywdzenie polega nie tylko na definitywnym wyłączeniu możliwości zaspokojenia wierzyciela

Właściciele samodzielnych lokali są stronami postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących nieruchomości, ponieważ zgodnie z ustawą o własności lokali, właścicielom lokali przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Pozbawienie legitymacji prawnej właścicieli lokali jest sprzeczne z zasadą równości i prawem do własności chronionym przez Konstytucję RP

Stosowanie przez banki różnych kursów przy wypłacie pożyczki oraz przy spłacie rat może prowadzić do powstania dodatkowej marży dla banku, co może być niezgodne z jasnością i przejrzystością klauzul umownych w świetle przepisów prawa. Jednakże ważność takiej umowy nie jest automatycznie kwestionowana, chyba że strona biorąca pożyczkę nie została odpowiednio poinformowana o możliwości powstania takiej

Nie każdy wydatek poniesiony przez poszkodowanego jest podstawą do żądania pełnej kompensacji. Kluczowe znaczenie ma ocena celowości i ekonomicznego uzasadnienia tych wydatków.

W sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej legitymowany biernie jest tylko podmiot, którego prawo ma zostać dotknięte zmianą treści księgi wieczystej żądaną pozwem. Prawo własności nieruchomości lub użytkowania wieczystego gruntu, przysługujące spółdzielni mieszkaniowej i obciążone spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu, nie uzasadnia legitymacji biernej spółdzielni mieszkaniowej w procesie

1. Dbałość o dobro pracownika ma przejawiać się nie tylko należytym wykonywaniem przez zatrudniającego swoich obowiązków, ale również przedsiębraniu starań wykraczających poza nie, tak aby pracownik w danej sytuacji nie poniósł szkody. 2. Jednorazowe odszkodowanie należne ubezpieczonemu z ustawy wypadkowej nie podlega prostemu odliczeniu od zadośćuczynienia pieniężnego przysługującego poszkodowanemu

1. Więź rodzinna nie jest uznawana za dobro osobiste w rozumieniu art. 23 k.c. Orzeczenia uznające więź rodzinną za dobro osobiste były nowatorskie i wykraczały poza wykładnię prawa, próbując w sposób nieprzewidziany Konstytucją RP zmieniać obowiązujące prawo. 2. Ustawa z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny wprowadziła art. 4462 k.c., który umożliwia przyznanie zadośćuczynienia

Obowiązek podatkowy samoistnego posiadacza wyłącza obowiązek podatkowy właściciela nieruchomości i gdy ta znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości ciąży nie na właścicielu nieruchomości, ale na jej posiadaczu. Posiadacz samoistny nieruchomości jest podatnikiem nawet, jeśli ujawnione w księdze wieczystej prawo własności przysługuje innej osobie niż

1. W sytuacji, gdy dziennikarz wykazuje, że jego działanie przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych było nakierowane na obronę społecznie uzasadnionego interesu oraz że zachował szczególną staranność i rzetelność, takie działanie jest uznawane za pozbawione bezprawności. 2. Ochrona wolności słowa obejmuje prawo do wypowiedzi, które mogą być odbierane jako obraźliwe lub kontrowersyjne, pod

W świetle przepisów art. 442 § 1 zdanie drugie k.c. i art. 442(1) § 2 k.c., roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę, niezależnie od chwili ujawnienia się szkody oraz od momentu, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. W kontekście

Wolność wypowiedzi organów władzy wykonawczej nie usprawiedliwia naruszania dóbr osobistych przez przekazywanie nieprawdziwych informacji, a odpowiedź na krytykę prasową powinna być rzetelna i oparta na prawdziwej podstawie faktycznej.

Wynajem części powierzchni lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, nie zwalnia wynajmującego z pełnej odpowiedzialności za cały lokal, w tym za naruszenia przepisów prawnych, które mogą mieć miejsce na wynajętej powierzchni. Wynajmujący, jako posiadacz całego lokalu, nadal ma pełnię praw i obowiązków, a jego odpowiedzialność nie jest przenoszona na najemcę.