O tym, kto występuje w roli osoby lub organu dokonującego za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 31 § 1 k.p. decydują przepisy prawa, statuty bądź innego rodzaju regulacje wewnątrzzakładowe. Pod pojęciem „dokonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy”, użytym w art. 31 § 1 k.p., należy rozumieć dokonywanie wszelkich czynności prawnych z tego zakresu, w tym

Rozstrzygnięcie o naborze na wolne stanowisko urzędnicze, podjęte na podstawie przepisów ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych, podlega kontroli sądu administracyjnego.

W procesie o przywrócenie do pracy pracodawca z jednej strony ma obowiązek udowodnić zasadność wypowiedzenia oraz poprawność uruchomionej w tym celu procedury. Dostrzeżenie wad na tym ostatnim polu (powód był pracownikiem szczególnie chronionym w rozumieniu art. 118a ustawy o powszechnym obowiązku obrony) nie wyczerpuje obowiązków sądu powszechnego w procesie o przywrócenie do pracy, skoro w grę wchodzi

W okresie epidemii pracownicy samorządowi mogą być przenoszeni do pracy w innych jednostkach samorządowych nie tylko na swój wniosek albo za swoją zgodą, jak było dotychczas, ale również na podstawie polecenia służbowego, nawet jeśli nie wyrażają aprobaty. W przypadku jednak gdy przeniesienie odbywa się na polecenie bez zgody pracownika, może mieć ono jedynie charakter czasowy.

Pracownicy samorządowi mogą być przenoszeni czasowo do pracy w jednostkach pomocy społecznej. Osoby zatrudnione w administracji rządowej na etatach mogą mieć natomiast czasowo gorsze warunki zatrudnienia lub w ogóle stracić pracę. To rozwiązania zawarte w tzw. tarczy antykryzysowej 2.0, której większość przepisów zaczęła obowiązywać 18 kwietnia 2020 r.

Pracownika (urzędnika) samorządowego obowiązuje zakaz wykonywania jakichkolwiek poza pracowniczych lub pozasłużbowych czynności, które pozostają w sprzeczności lub są związane z zajęciami wykonywanymi w ramach obowiązków służbowych, na rzecz podmiotów wydawanych decyzji administracyjnych, które wywołują uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność, pod rygorem niezwłocznego rozwiązania

Powierzenie pracownikowi wykonywania innej pracy na podstawie art. 21 ustawy o pracownikach samorządowych nie stanowi oświadczenia woli, lecz jest dokonywane poprzez wydanie polecenia.

1. Wyłączna kompetencja rady miasta do ustalenia lub zmiany wysokości wynagrodzenia prezydenta miasta (art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych) nie może być wykorzystywana do niedozwolonej dyskryminacji płacowej ze względu na przekonania polityczne lub światopoglądowe prezydenta miasta (art. 113 w związku z art. 183a i nast. k.p

Podjęta w ramach reorganizacji jednostki organizacyjnej likwidacja stanowiska kierowniczego pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym może nie uzasadniać przeniesienia tego pracownika na inne stanowisko, gdy jego dotychczasowe stanowisko podzielono na trzy stanowiska kierownicze (art. 23 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych).

W orzecznictwie faktycznie przyjęto, że z pozorną likwidacją stanowiska pracy, która nie uzasadnia wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 w związku z art. 45 § 1 k.p.), mamy do czynienia wówczas, gdy jest ono wprawdzie likwidowane, ale w jego miejsce jest tworzone inne stanowisko pracy (o innej nazwie), które w istotnych elementach nie różni się od zlikwidowanego. Wskazać jednak należy, że wykładnia

Osoba, która była zatrudniona na stanowisku sekretarza powiatu, zgłasza staroście, jako nawiązującemu i rozwiązującemu stosunek pracy z takim pracownikiem - zamiar powrotu do pracy w trybie art. 53 § 5 k.p. Jeśli uczyni to niezwłocznie po rozwiązaniu stosunku pracy z powodu wyczerpania okresu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, a przed wszczęciem przez pracodawcę procedury konkursowej na stanowisko

Legitymowanie się zwolnieniem lekarskim z tytułu czasowej niezdolności do pracy przez pracownika z powodu choroby, nie stanowi podstawy niewypłacenia pracownikowi samorzadowemu dodatku specjalnego za czas usprawiedliwionej nieobecności. Podstawę prawną obowiązku wypłacenia wynagrodzenia (w tym dodatków o charakterze fakultatywnym) pracownikowi - mimo nieświadczenia pracy - stanowi ryzyko socjalne pracodawcy