Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 16 czerwca 1994 r., sygn. I KZP 5/94
Adwokata nie wolno przesłuchiwać jako świadka co do faktów, o których dowiedział się jako obrońca udzielając porady prawnej lub prowadząc sprawę (arg. ex art. 161 pkt 1 k.p.k.). W innych wypadkach adwokat może odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy określony w art. 6 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16, poz. 124 z późn. zm.), chyba że sąd lub prokurator zwolni go na podstawie art. 163 k.p.k. od obowiązku zachowania tajemnicy. Zwolnienie to może nastąpić tylko wtedy, gdy ujawnienie okoliczności objętych tajemnicą – w drodze przesłuchania adwokata jako świadka – jest nieodzowne dla zapewnienia prawidłowego wyrokowania w sprawie.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 1994 r. wniosku Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 1994 r., złożonego na podstawie art. 16 ust. 2 w zw. z art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (j.t. Dz.U. z 1994 r., nr 13, poz. 48) o podjęcie uchwały rozstrzygającej zagadnienie prawne:
„Czy sąd lub prokurator mogą – na podstawie art. 163 k.p.k. – zwolnić adwokata od obowiązku zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16, poz. 124)?”
– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Uzasadnienie
I. We wniosku o wyjaśnienie przepisów art. 163 k.p.k. i art. 6 prawa o adwokaturze podniesiono, że w praktyce powstały wątpliwości co do tego, czy sąd i prokurator są uprawnieni do zwolnienia adwokata z obowiązku zachowania tajemnicy, o którym mowa w art. 6 prawa o adwokaturze. Wskazano przy tym na następujące okoliczności. Po pierwsze na to, że prawo o adwokaturze nie przewiduje żadnych wyjątków od obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej. Po drugie, na rozbieżności poglądów w doktrynie, a mianowicie na przeciwstawne ujmowanie relacji między art. 163 k.p.k. a art. 6 prawa o adwokaturze. Po trzecie, na uchwały organów adwokatury (tj. uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z 27.X.1993 r. i uchwałę Naczelnej Rady Adwokackiej z 12.XII.1993 r.), w których wyrażono stanowisko, że obowiązek zachowania tajemnicy określony w art. 6 prawa o adwokaturze ma charakter bezwzględny i że z tego powodu „przepis art. 163 k.p.k. nie ma zastosowania do adwokatów”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
