Postanowienie SN z dnia 25 listopada 1999 r., sygn. III KO 117/99
W sprawie o konfiguracji wieloosobowej, gdy tymczasowe aresztowanie wobec poszczególnych oskarżonych (podejrzanych) zaczęto stosować w różnych datach, sąd właściwy do rozpoznania sprawy, po wniesieniu oskarżenia, może wprawdzie – z uwagi na zasady szybkości i ciągłości procesu – występując do Sądu Najwyższego o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonych, którym upływa właśnie – z uwzględnieniem terminu wskazanego w § 5 art. 263 kpk – dwuletni okres stosowania tego środka, wnosić także o jego przedłużenie wobec innych oskarżonych, również na okres przekraczający 2 lata, ale jedynie wówczas, gdy wobec tych oskarżonych dwuletni okres stosowania tymczasowego aresztowania także wkrótce upłynie, nie zaś wtedy, gdy do końca tego okresu jest jeszcze co najmniej kilka miesięcy.
Sąd Najwyższy w sprawie Piotra T. i innych, oskarżonych z art. 258 § 1, art. 280 § 2 kk i innych, po rozpoznaniu wniosku Sądu Okręgowego w L. z dnia 9 listopada 1999 r. o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonych do dnia 31 października 2000 r., po wysłuchaniu wniosku prokuratora – postanowił przedłużyć stosowanie tymczasowego aresztowania wobec Roberta Ł., Piotra Z. i Mariusza W. do dnia 30 czerwca 2000 r.; pozostawić bez rozpoznania wniosek Sądu Okręgowego w L. o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania wobec Jolanty P., Tomasza R., Piotra T., Dariusza P., Wojciecha K. i Sebastiana S.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
