Postanowienie SN z dnia 6 marca 2000 r., sygn. V KO 7/00
Procedura stwierdzenia nieważności, przewidziana w art. 102 § 2 kpk, nie ma zastosowania do wydanego w postępowaniu odwoławczym wyroku uchylającego zaskarżony wyrok i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy w sprawie Krzysztofa N., Mirosława B. i Ireneusza P., oskarżonych z art. 201 kk z 1969 r. i innych przepisów, po wstępnej kontroli wniosku obrońcy oskarżonych o stwierdzenie nieważności wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 5 października 1999 r., po wysłuchaniu wniosku Prokuratora – postanowił pozostawić wniosek bez rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 26 stycznia 1998 r. Sąd Wojewódzki w P. uniewinnił oskarżonych Krzysztofa N., Mirosława B. i Ireneusza P. od zarzutów popełnienia przestępstw określonych w art. 201 kk z 1969 r. w zbiegu z art. 58 kk.
Po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez prokuratora Sąd Apelacyjny w P. w wyroku z dnia 5 października 1999 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w B. do ponownego rozpoznania.
W dniu 21 grudnia 1999 r. obrońca oskarżonych złożył wniosek o stwierdzenie nieważności wyroku Sądu Apelacyjnego w P. w trybie art. 102 § 2 kpk. We wniosku wskazał, że wyrok ten jest obciążony przyczynami nieważności określonymi w art. 101 § 1 pkt 7 i 8 kpk. Zapadł bowiem z obrazą art. 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. 1997 r. Nr 89 poz. 556 ze zm.), przez bezpodstawne przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B., gdy właściwy do rozpoznania jest Sąd Okręgowy w P. Zdaniem skarżącego, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi niewłaściwemu rzeczowo jest równoznaczne z zawarciem w treści wyroku sprzeczności uniemożliwiającej jego wykonanie. Autor wniosku wywodził, że w sytuacji, gdy art. 7 przepisów wprowadzających kpk obligował do skierowania sprawy, po uchyleniu wyroku, sądowi dotychczas właściwemu, a więc w tym wypadku Sądowi Okręgowemu w P., rozstrzygnięcie odmienne, przekazujące sprawę sądowi niższego rzędu, przesądza o zaistnieniu w ponownym rozpoznaniu sprawy bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 4 kpk. Z tego właśnie względu uznać trzeba, że zachodzi sprzeczność w treści wyroku Sądu Apelacyjnego, uniemożliwiająca jego wykonanie. Równocześnie, zdaniem obrońcy oskarżonych, naruszenie w tym wyroku przepisów postępowania, w wyniku czego sąd, któremu przekazano sprawę, , stanowi równie poważną obrazę prawa, jak pozostałe uchybienia wymienione w art. 101 § 1 kpk.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
