Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1102/20
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska, , Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 933/19 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 3 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 933/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu skargi A. S. (dalej jako "Skarżąca"), uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie (dalej jako "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej") z dnia 3 października 2019 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie (dalej jako "Naczelnik Urzędu Skarbowego") z dnia 12 lipca 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2017 r. (treść uzasadnienia ww. wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
W skardze kasacyjnej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, reprezentowany przez radcę prawnego, zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie:
I) prawa materialnego:
1) art. 27f ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.", poprzez błędną ich wykładnię polegającą na przyjęciu, że dla skorzystania przez rodziców z równego odliczenia ulgi (50%) na dzieci, w sytuacji braku porozumienia rodziców w zakresie zastosowanej proporcji, nie jest wystarczające, aby wykonywanie władzy rodzicielskiej odbywało się w jakimkolwiek stopniu przez rodzica posiadającego ograniczoną władzę rodzicielską, niezbędne jest natomiast wykonywanie jej w sposób porównywalny z drugim rodzicem, w sytuacji gdy - w ocenie organu - takiego wyniku wykładni tych przepisów nie można wywieść z ich treści, a skorzystanie z ulgi w częściach równych jest możliwe również wówczas, gdy udział rodziców w wychowaniu dziecka odbywa się w różnym zakresie, lecz rodzice nie mogą porozumieć się w kwestii podziału ulgi;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
